Quantum redactiones paginae "Nicolaus Cusanus" differant
Content deleted Content added
m fix for Specialis:LintErrors/missing-end-tag |
latinitati conor consulere |
||
Linea 1:
{{Capsa hominis Vicidata}}
[[Fasciculus:San Pietro in Vincoli, Nicolaus Cusanus 1.JPG|thumb|Sepulcrum Nicolai Cusani, [[Roma]]e]]
'''Nicolaus Cancer''' seu '''Cancri''' ([[Theodisce]] ''Kryphs''). Propter oppidum natalicium "Nicolaus Cusanus" seu "Nicolaus de Cusa" nominatus. [[Philosophus]] [[humanismus|humanista]], [[theologus]], [[mathematicus]], [[astronomus]] fuit. [[Episcopus]] [[Brixino|Brixensis]] meruit, Cardinalisque Romanae Ecclesiae, tituli [[Sanctus Petrus ad Vincula|Sancti Petri ad vincula]], creatus a Papa [[Pius II|Pio II]] anno [[1450]]. [[Alma mater]]
Anno [[1433]] Nicolaus Cusanus ratione [[philologia|philologica]]
Philosophia [[Ioannes Picus Mirandula|Ioannem Picum Mirandulam]] et [[philosophia moderna|philosophos hodiernos]] Neo-
== Testimonia ==
[[Iacobus Faber Stapulensis]], [[editor]] primus
<blockquote>Fuit Nicolaus de Cusa vitiorum omnium hostis acerrimus atque publicus inimicus, fastus, avaritiae, et ambitionis totus adversarius, honestorum laborum in declivi etiam senecta patientissimus. [[Theologia]]e Christianae summus interpres, coelestisque arcani antistes sapientissimus. Huius viri plurimi extant opera divina potius quam humana. Fuit eloquentia non tam forensi quam Christiana, affectata nusquam, nusquam tumens, aut insolenter loquenter efferens, sed simplex infucataque, nunquam modestiae terminos excedens. Talis fuit Cusae dicendi character in quo potius intelligentia quam sermonis flos requiri debeat.Quamquam nec deest sermonis flos atque gratia & magis theologo sancto supramundanoque philosopho accommodus quam seculari viro. Theatralique pompa dedito. [[Mathematica|Mathematicas disciplinas]] nemo profundius penetravit & illa attingere tentavit in quorum perquisitione nullus maiorum non succubuit, quaequae ante omne aevuum latuerunt, maxima sacrae Matheseos [[mystica|mysteria]] aperuit. Fuit huic viro, de Cusa, divino divinorum summo interpreti incomparabilis cognitio verae illius intellectualis & spiritualis Theologiae, quae in pace & silentio veritati testimonium perhibet, fuit autem alienissimus ab illa Theologia, cauponaria & ambitiosa, quae sua, non quae [[Iesus|Christi]] sunt, quaerit & in multiloquio perstrepit, obscuratibusque & opinionum dissidis involvitur, &c. Nulla autem Theologia magis iuvamur ad sacra adyta et dicta eorum qui augustius & [[sublimis|sublimius]] de Deo philosophati sunt, conquirenda, quam hac de Cusa eminentissimi Theologi & iureconsulti &c."<ref>Testimonium hoc apparens in prologo editionis Fabris, et tamen in epistola dedicatoria Basilensis editionis anno MDLXV. Domini Nicolai de Cusa Cardinalis utriusque Iuris Doctoris (...) Opera. ex off. Henripectrina. Basileae. MDLXV. vol. I, fol. aa rº.</ref></blockquote>
Linea 24:
== Liber ==
* Textus Latinus
== Nexus externus ==
| |||