Quantum redactiones paginae "Acastus" differant

Content deleted Content added
No edit summary
Linea 1:
'''Acastus''' ([[Graece]] Ἄκαστος) [[Pelias|Peliae]] regis [[Thessalia]]e (hinc Haemonius dictus <ref> Ovidius, Metamorphoseon lib. XI, 409</ref>) filius ex Anaxibia (sive ut alii tradunt <ref>Apollodorus 1, 9 </ref> Philomache) [[Bias|Biantis]] filia, nepos [[Neptunus (deus)|Neptuni]] ex formosa Tyro, frater [[Alcestis (discretiva)|Alcestidis]], uxoris [[Admeti]] <ref>Euripides in Alcestem 731 et Homerus, Odyssea XIV, 336 <!--coll 11 234--> seqq et Pindarus Nemea 4. 93 et 5. 49 seqq </ref>Inter [[Argonautae|Argonautas]] fuit teste [[Gaius Valerius Flaccus|Valerio Flacco]] <ref>1 153, 695 et 709; 6. 720</ref> et [[Hyginus mythographus|Hygino]] <ref>fab 24 et 14</ref> qui haec tradit :"Acastus Peliae at Anaxibia Biantis filiae filius, ex Iolco, duplici pallio coopertus. Hic voluntarius Argonautis accessit, sponte sua comes [[Iason|Iasonis]]." Valerius Flaccus <ref>I, 163 et 484</ref> refert eum a Iasone persuasum, inscio patre Pelia, addidisse se Argonautis, cum iam solverent navem, et fuisse primae aetatis iuvenem qui duce Iasone "primos virtutis honores carpere" ardebat. [[Publius Ovidius Naso|Ovidius]] <ref> Metamorph. VIII, 306 </ref> Acastum (quem "iaculo insignem" fuisse refert) ascribit venatoribus [[Aper Calydonius|Apri Calydonii]] simul cum [[Meleager|Meleagro]] quae expeditio posterior illa fuit. Redux ab hac expeditione, dicitur duxisse Hyppolyten quae ab aliis ''Cretheis'' aut Astydamia dicta est ex qua suscepit [[Laodamia|Laodamiam]] <ref>Ovid 13 Heroid 23</ref> ubi ab ea ''grandaevus'' dicitur. Dubium est utrum hic Acastus idem sit de quo hucusque an diversus; vix enim illi videtur ad Troiana usque tempora vitam perducere potuisse<ref> Cf. tamen Euripidis Troades (v.1126). Adde Hygini Fabula 231</ref>. Hic Acastus in honorem patris Peliae ludos funebres instituit et agonem, quos saepe a pictoribus et artificibus expressos memorat Pausanias <ref>III, 18; V, 15 et VI 20</ref>. Hos ludos ''Argivos'' vocat Hyginus <ref>Fabula 273</ref>, qui etiam enumerat illos qui in iis vicerunt. Memorat et Plinius <ref>VII 57 14 </ref> "[Ludos] funebres Acastus Iolco". Acastus enim Iolci et Magnesiae rex traditur. Inter eos qui alios criminibus obnoxios lustratione purgabat recensetur Ovidius <ref>Fastorum lib. II, 40: "Pelea (...) caede per Haemonias solvit '''Acastus''' aquas; Metamorph. XI 409: "[Peleus] sumit '''ab Haemonio''' purgamina caedis '''Acasto'''</ref>. De Acasto alia potes colligere ab Hygino <ref>Fabulae 103 et 243</ref>, [[Lucius Annaeus Seneca minor|Seneca]] <ref>Medea 521 et 526</ref> et [[Dictys Cretensis|Dictye Cretensi]] <ref>6. 7-9</ref>.
==De morte==
In fine a [[Peleus|Peleo]] quamquam aliciamici fuernanterant occisus est : nam Acastus primum amicum profugum benigne acceperat et caede inquinatum purificaverat. Sed uxor regis, Astydamia, amore pulchri hospitis capta, Veneris commercium Peleum rogavit, qui eam aspernatus estrepulit. Itaque spreta Astydamia eum apud maritum Acastum incusavit quod se vitiare voluisset. Qui hospitemhospitii iura violare noluit : itaque Peleum secum venatum seduxit et in silvis dormientem, ense prius subrepto, reliquit. Sperabat Aeacidam vel feras vel centauros inermem necaturos, sed centaurus [[Chiro]]<ref>In genealogiis mythographorum Chiro avus Pelei fuisse saepe dicitur : nam filius Aeaci et Endeidis nymphae putatur, quae ipsa filia Chironis erat.</ref> ensem rettulit et eum servavit. Peleus in urbem Iolcum redux, Acasto et Astydamia trucidatis in eorum locum regnavit<ref>[[Nicolaus Damascenus]], ''Historiarum'' fragmentum 55</ref>.
{{NexInt}}
* [[Medea (mythologia)|Medea]]