Quantum redactiones paginae "Dacii (pellicula)" differant
Content deleted Content added
Linea 4:
In principio exercitus Romanus sat numerosus quoddam oppidum Dacicum obsidens deditionem postulat. Romanis dicentibus se mundi dominos esse obicitur, quod ante mortem Dacorum id non valere posse. Fuscus (Georgius Marchal) imperator ad ripam [[danubius|Danubii]] manens momentum bonum Daciae petendae exspectat. Fuscus et senator Atticus Domitianum corruptione destitutum necare in animo habent, quippe qui paulo antea rerum militarium disponendarum causa venerit. Filius Attii nomine Severus ([[Petrus Brice]]) praefectus militum in acie Fusci est. Subito [[marcomanni|Marcomannorum]] seditio refertur. Domitianus foederi cum Dacis annuit ut exercitus ad seditionem novam opprimendam usurpari possit. Attius mittitur in regiones ad Danubii ripam ulteriorem sitas una cum Sever, ut agere cum barbaris incipiant. Proh dolor Attius modo terram ingressus ex insidiis necatur. Severus in castra cadaver patrinum portat et signum impetus a Domitiano ipso datur.
In Dacia Cotyso (Alexander Herescu) et Meda (Marie-José Nat), [[decebalus|Decebalus]] (Amza Pellea) in montibus [[carpates|Carpatibus]] venantur. Nuntio de Attii inferfectione allato Decebalus miserationem habet; dicit Attium Romanum honestum fuisse. Namque Attius vere Dacus quidam nomine Zoltes fuit, qui [[Roma]]m ante annos XL miserint ad res Dacicas clam promovendas. Revelatur Attium multum valuisse Romae et consilia Romanorum Dacis prodere voluisse. A Decebalo statuitur provinciarum finitimarum vacuefactio, cum proelia parva cum Romanis committuntur. Domitiano imperatori dona symbolica mittuntur: musculus in cavea captus, rana, avis, culter, gorytus cum sagittis. Romani autem signa falso interpretantur velut deditionem Dacorum propriorem, ut Severus internuntius mittatur in Dacicum caput ad populum in potestatem Romanam redigendum. Ibi Decebalus non
Dacis bellum parantibus pugnatorem
== Gravitudo ==
| |||