Quantum redactiones paginae "Senatus consultum ultimum" differant
Content deleted Content added
Linea 15:
*Anno [[100 a.C.n.]] mense decembri, [[Gaius Marius|Gaio Mario]] [[Lucius Valerius Flaccus (consul 100 a.C.n.)|Lucio Valerio Flacco]] consulibus, SCU<ref> [[Cicero]], ''Pro Rabirio'' 20 : ''Fit senatus consultum ut C. Marius L. Valerius consules adhiberent tribunos pl. et praetores, quos eis videretur, operamque darent ut imperium populi Romani maiestasque conservaretur.''</ref> adversus tribunum plebis [[Lucius Appuleius Saturninus|Lucium Saturninum]] et praetorem [[Gaius Servilius Glaucia|Gaium Servilium Glauciam]] qui leges rempublicam turbantes ferebant et Memmium, competitorem Glauciae in comitiis consularibus, palam occiderant. Gaius Marius, quamquam eorum opera adversus optimates multa confecerat, tamen tum eos in Capitolio obsedit et cepit. In fidem recepti cum ad Forum descenderent necati sunt iniussu Marii<ref>Contra tamen [[Velleius Paterculus]] II.12.</ref>, ut videtur<ref>[[Cicero]], ''Catil''. I.2.4. [[Plutarchus]], ''Marius'' 30. ''[[De viris illustribus urbis Romae (opus anonymum)|De Viris illustribus]]'' 73.</ref>. Triginta sex post annos, anno [[63 a.C.n.]] ob hanc caedem Gaius Rabirius quidam perduellionis reus factus a Cicerone defensus est<ref>Oratio ''Pro Rabirio perduellionis reo'' partim servata est. Cf. [[Dio Cassius]] 37.26-28.</ref>.
*Anno [[77 a.C.n.]] senatusconsultum ultimum adversus [[Marcus Aemilius Lepidus (consul 78 a.C.n.)|Aemilium Lepidum]] qui consul proximo anno fuerat et leges Syllanas abrogare contra voluntatem senatus volebat et tum exercitum ex [[Etruria]] Romam sese ducturum minitabatur. A collega [[Quintus Lutatius Catulus (consul 78 a.C.n.)|Quinto Lutatio Catulo]] ad portas Urbis victus in [[Sardinia (provincia Romana)|Sardiniam]] cum reliquis copiis effugit ubi morbo obiit. At milites eius [[Marcus Perperna Veiento|Perperna]] duce in Hispaniam transierunt ubi diuturnum bellum civile conflagravit<ref>[[Sallustius]], ''Historiae'' I.77 (oratio Philippi) : ''quoniam M. Lepidus exercitum privato consilio paratum cum pessumis et hostibus rei publicae contra huius ordinis auctoritatem ad urbem ducit, uti Ap. Claudius interrex cum [[Quintus Lutatius Catulus (consul 78 a.C.n.)|Q. Catulo]] pro consule et ceteris, quibus imperium est, urbi praesidio sint operamque dent nequid res publica detrimenti capiat.'' [[Appianus]], ''Bell. civ''. I.107.</ref>. Lutatius Catulus vero usque ad mortem in magno honore habitus est quia bellum civile sine cruore confecerat.
*Die 21 octobris [[63 a.C.n.]] senatusconsultum ultimum adversus [[Lucius Sergius Catilina|Catilinam]] et [[Coniuratio Catilinae|coniuratos]], qui Urbem incendere atque, ut rerum potirentur, summos magistratus necare in animo habebant, [[Cicero|Cicerone]] suadente edictum est<ref>[[Sallustius]] ''De coniuratione Catilinae'' 29. [[Dio Cassius]] 37.31. [[Cicero]] ''Catil.'' I,2,4. [[Plutarchus]], ''Cicero'' 15.</ref>. Alter consul, Cicero, coniuratos Romae exspectantes comprehendit atque in carcerem rapuit, mox, consulto senatu, in [[Tullianum (carcer)|Tulliano]] morte adfici sine iudicio iussit. Alter [[Gaius Antonius Hybrida|Antonius]] exercitum in Etruriam duxit et Catilinarios ad [[Pistorium]] profligavit. Ambo postea in exsilium proficisci coacti sunt. Nam anno [[59 a.C.n.]] -id est [[Gaius Iulius Caesar|Gaio Iulio Caesare]] consule- Antonius post proconsulatum [[Macedonia (provincia Romana)|Macedoniae]], non tantum repetundarum sed etiam ob ea quae in coniuratione opprimenda gesserat damnatus in insulam [[Cephallenia|Cephalleniam]] abiit<ref>[[Dio Cassius]] XXXVIII.10. [[Cicero|Cic]]. ''Pro Flacco'' 5 et 95. [http://www.attalus.org/latin/bobiensia1.html [[Scholia Bobiensia]]] ad Flac. 5.</ref>. Cicero et ipse qui Antonii patronus apud iudices fuerat<ref>Oratio pro Antonio sive deperdita sive numquam divulgata est.</ref>, proximo anno a tribuno plebis [[Publius Clodius Pulcher|Publio Clodio]] persecutus exsilium sibi indixit. Nam Clodius populum novam legem rogarat ''de capite civis Romani'' quae si quis iniussu populi civem Romanum occideret vel etiam occidisset (nam ad praeterita poena extendebatur), eum aqua et igni interdicebat<ref>[[Velleius Paterculus]] II,45.1</ref>. Sed proximo iam anno ([[57 a.C.n.]]), instigante Pompeio qui a Publio Clodio vehementer dissentire coeperat, nova lege revocatus Cicero ingenti adclamantium hominum concursu et in civitatem et in senatum restitutus est.
*Anno [[62 a.C.n.]] iam novum senatus consultum ultimum fuit adversus tribunum plebis [[Quintus Caecilius Metellus Nepos (consul 57 a.C.n.)|Metellum Nepotem]] qui diem Ciceroni de vi dicere volebat et una cum praetore [[Gaius Iulius Caesar|Gaio Caesare]] leges nobilitati displicentes ferebat et rempublicam omni modo invocato Pompei nomine turbabat. Perterritus Nepos ad Pompeium in Orientem confugit, quamquam tribuno plebis ne unam quidem noctem extra [[Pomoerium|pomerium]] manere fas erat<ref>[[Dio Cassius]] 37.43.[[Plutarchus]], ''Cato minor'' 36-39.</ref>. Non minus territus Caesar ita morem mutavit ut ipse seditionum fautores sedarit pacaritque atque senatoribus conciliarit. Qui hoc eius beneficium ut rependerent praeturam reddiderunt quam ei ademerant<ref>[[Suetonius]], ''Divus Iulius'' 16.</ref>.
*Anno [[52 a.C.n.]] die 18 ianuarii [[Titus Annius Milo]], petitor consulatus et sodalitiorum armatorum optimatibus faventium dux, in [[via Appia]] inimicum [[Publius Clodius Pulcher|Publium Clodium Pulchrum]], sodalitiorum armatorum popularibus faventium ducem, occidit. Nuntio Romam adlato magnus tumultus fuit et [[Plebs|plebs]] rogo exstructo et corpus Clodii et [[Curia|curiam]] et partem Forii Romani combussit. Nec consules tum sed interreges reipublicae praeerant : nam ob sempiternas rixas et caedes [[Comitia|comitia]] haberi non poterant. Itaque senatus consultum ultimum die 19 ianuarii edictum est et salus reipublicae Pompeio consuli sine collega facto permissa est. Qui dilectu facto milites in Urbem introduxit quibus die iudicii tribunal circumvenit ne Miloni vi succurreretur : Cicero his rebus timidior factus pro amico orationem audacter habere non potuit. Milo damnatus [[Massilia|Massiliam]] in [[exsilium]] profectus est<ref>[[Cicero]], ''[[Pro Milone]]'' cum commentario [[Asconius|Asconii]]. [[Dio Cassius]] 40.49. [[Appianus]], ''Bell. civ''. II.21-23.</ref>.
| |||