Quantum redactiones paginae "Senatus consultum ultimum" differant
Content deleted Content added
Linea 19:
*Anno [[52 a.C.n.]] die 18 ianuarii [[Titus Annius Milo]], petitor consulatus et sodalitiorum armatorum optimatibus faventium dux, in [[via Appia]] inimicum [[Publius Clodius Pulcher|Publium Clodium Pulchrum]], sodalitiorum armatorum popularibus faventium ducem, occidit. Nuntio Romam adlato magnus tumultus fuit et [[Plebs|plebs]] rogo exstructo et corpus Clodii et [[Curia|curiam]] et partem Forii Romani combussit. Nec consules tum sed interreges reipublicae praeerant : nam ob sempiternas rixas et caedes [[Comitia|comitia]] haberi non poterant. Itaque senatus consultum ultimum die 19 ianuarii edictum est et salus reipublicae Pompeio consuli sine collega facto permissa est. Qui dilectu facto milites in Urbem introduxit quibus die iudicii tribunal circumvenit ne Miloni vi succurreretur : Cicero his rebus timidior factus pro amico orationem audacter habere non potuit. Milo damnatus [[Massilia|Massiliam]] in [[exsilium]] profectus est<ref>[[Cicero]], ''[[Pro Milone]]'' cum commentario [[Asconius|Asconii]]. [[Dio Cassius]] 40.49. [[Appianus]], ''Bell. civ''. II.21-23.</ref>.
*Die 7 ianuarii [[49 a.C.n.]] Pompeio instigante senatusconsultum ultimum contra Caesarem edictum est qui exercitum dimittere et privatus Romam redire Pompei ceterorumque inimicorum metu nolebat. Non tantum consulibus sed ipsi Pompeio qui tum proconsul Hispaniarum ad portas Urbis manebat opera danda erat ne quid respublica detrimenti caperet. His verbis de iniuria sibi facta Caesar querebatur<ref>''Bell. civ.'' I.5.3 , vide etiam I.7 (contio ad milites).</ref> : ''Decurritur ad illud extremum atque ultimum senatus consultum, quo nisi paene in ipso urbis incendio atque in desperatione omnium salutis latorum audacia numquam ante descensum est: dent operam consules, praetores, tribuni plebis, quique pro consulibus sint ad urbem, ne quid res publica detrimenti capiat.'' Mira fit mentio tribunorum<ref>Quod a Cicerone confirmabatur : ''[[Ad familiares (Cicero)|Ad fam.]]'' XVI.11.</ref> atque res nova tum fuisse videtur : nam tribuni magistratus sine imperio erant nec ullam potestatem extra Urbem habebant. Fortasse plebem sibi adjungere ita cupiebant senatores Pompeiani dum duo tribuni plebis qui Caesaris postulatis favebant, [[Marcus Antonius]] et Quintus Cassius Longinus ad suum ducem statim fugiunt. Nec mora post illud senatusconsultum fuit : omni spe salutis in bello posita Caesar [[Rubico|Rubiconem]] transiit.
*Absente Caesare Caesariani quoque ad hoc senatusconsultum anno [[48 a.C.n.]] decurrerunt adversus praetorem seditiosum [[Marcus Caelius Rufus|Marcum Caelium Rufum]] qui novas tabulas plebi pollicebatur et legem de aere alieno abolendo ferebat. Salus reipublicae consuli [[Publius Servilius Isauricus|Servilio Isaurico]] permissa est<ref>[[Dio Cassius]] 42.23.</ref>. De qua re his verbis in ''Commentariis'' suis Caesar scribebat<ref>''[[De bello civili|BC]]'' III.21</ref> : ''De quibus rebus Servilius consul ad senatum rettulit, senatusque Caelium ab re publica removendum censuit. Hoc decreto eum consul senatu prohibuit''. Formulam senatus consulti non refert Caesar, quae iam bis in ipsum edicta erat nec ei multum placebat, sed moderationem ostendit consulis Servilii qui Caelium non interficiendum sed a rebus publicis prohibendum esse censebat : nonne ipse Caesar anno 63 a.C.n. longam orationem<ref>[[Sallustius|Sall]]., ''[[De Catilinae coniuratione|Cat. Coni.]]'' 51. [[Plutarchus|Plut]]., ''Cat. min.'' 94.</ref> in senatu habuit ne Catilinae coniurati sine iudicio morte supplicium darent ? Tum Caelius in Italiam meridionalem fugit ubi a Caesarianis militibus pugnans occisus est.
*Anno 43 a.C.n. die 2 Februarii instigante Cicerone<ref>[[Philippicae (Cicero)|Phil]]. V.34 : ''Consulibus totam rem publicam commendandam censeo eisque permittendum, ut rem publicam defendant provideantque, ne quid res publica detrimenti accipiat'' </ref> senatusconsultum ultimum contra [[Marcus Antonius|Marcum Antonium]] edictum est qui [[Decimus Iunius Brutus Albinus|Decimum Iunium Brutum]] [[Mutina|Mutinae]] obsidebat nec decretis senatus obtemperare volebat. Salus reipublicae consulibus [[Gaius Vibius Pansa Caetronianus|Vibio Pansae]] et [[Aulus Hirtius|Aulo Hirtio]] permissa est : ita bellum civile redintegratum est. Eodem anno et Marcus Antonius et [[Marcus Aemilius Lepidus (triumvir)|Lepidus]] et [[Publius Cornelius Dolabella (consul 44 a.C.n.)|Dolabella]] a senatoribus ''hostes publici'' iudicati sunt.
| |||