Quantum redactiones paginae "Europa" differant

'''Europa,'''<ref>'''Europa (-ae)''' est nomen usitatum; raro '''Europe (-es)''' reperitur, sicut Graece Εὐρώπη.</ref> usitate habetur unanotio ex [[TellusAevum Classicum|Tellurisaevo classico]] septemsuperstes, est [[continens|continentibus]]. Comprehendensquae [[occidens|occidentalissimam]] [[Eurasia]]e [[paeninsularegio]]m,nem comprehendit. plerumquePlerumque ab [[Asia]] dividitur ad [[oriens|orientem]] a divisionibus siccitatis [[Montes Urales|montium Uralium]] et [[Caucasus|Caucasi]], [[Rhymnus|Rhymni]], [[mare|marium]] [[Mare Caspium|Caspii]] et [[Pontus Euxinus|Ponti]], atque [[Bosporus|viarum aquaticarum]] quae maria Pontum et [[Mare Aegaeum|Aegaeum]] adligant.<ref name="NatlGeoAtlas">{{Cite book|title=National Geographic Atlas of the World|edition=7th|year=1999|location=Washington, DC|publisher=National Geographic|isbn=0792275284}} "Europe" (pp. 68-9); "Asia" (pp. 90–91): "A commonly accepted division between Asia and Europe . . . is formed by the Ural Mountains, Ural River, Caspian Sea, Caucasus Mountains, and the Black Sea with its outlets, the Bosporus and Dardanelles."</ref> Finitur Europa ab [[Oceanus Arcticus|Oceano Arctico]] et aliis [[aqua]]e corporibus ad [[septentrio]]nes, [[Oceanus Atlanticus|Oceano Atlantico]] ad [[occidens|occidentem]], [[Mare Mediterraneum|Mari Mediterraneo]] ad [[meridies|meridiem]], et Ponto etviisque viis aquaticis[[aqua]]ticis conectis ad meridio-orientem. Fines autem omnis Europae—notio quae ex [[antiquitas|antiquitate classica]]Europae venit—suntsunt aliquantulum libidinosi, quia [[vocabulum]] praecipue [[geologia|graphicum]] physicum elementa [[geographia politica|culturae et rerum civilium]] accommodare potest. Andreas Kaplan definit Europam continentem plurimas culturas[[cultura]]s diversas coniungentem minimum inter semetipsas distantes.<ref>Kaplan, Andreas M. (2014) European management and European business schools: Insights from the history of business schools, European Management Journal, 32(4), 529-534.</ref>

Europa, praesertim [[Graecia antiqua]], est [[natalis]] [[cultura Occidentalis|culturae Occidentalis]] locus<ref>{{harvnb|Lewis|Wigen|1997|page=226}}.</ref>, quae magni momenti erat in rebus orbis terrarum post [[saeculum 15|saeculum quintum decimum]], praecipue post initium [[colonialismus|colonialismi]]. Inter [[saeculum|saecula]] [[saeculum 16|sextum decimum]] et [[saeculum 20|vicensimum]], [[civitas|civitates]] Europaeae [[America]]s, plurimum [[Africa]]e, [[Oceania]]m, et magnas [[Asia]]e regiones varia tempora moderatae sunt. Ambo [[bellum mundanum|bella orbis terrarum]] Europam vehementius dixerunt, deminutionem [[Europa Occidentalis|Europae Occidentalis]] in rebus orbis terrarum ante medium saeculum vicensimum magnopere efficientia, cum [[Civitates Foederatae]] et [[Unio Sovietica]] auctoritatem habere coepissent.<ref name="natgeo 534">National Geographic, 534.</ref> Per [[Bellum Frigidum]], Europa secundum [[velum ferreum]] inter [[NATO]] in [[occidens|occidente]] et [[pactumFoedus VarsavienseVarsoviae]] in [[oriens|oriente]] divisa est. [[Integratio Europaea]] conformationem [[Consilium Europae|consilii Europae]] et [[Unio Europaea|unionis Europaeae]] in Europa occidentali promovit, quorum ambo ad orientem expandebantur post casum [[Unio Sovietica|unionis Sovieticae]] anno [[1991]].

* Sunt qui verbum ''Europa'' a [[linguae Semiticae|Semitico]] ''Ereb'' (occidens, vesper) derivatum esse velint. In [[stela]] [[Assyria|Assyrica]] inscriptio est, quae inter Ereb, terram solis dormientis, et Assou, terram solis surgentis, distinguit. Haec duo verba dedissent originem verborum ''Europa'' et ''Asia'' sensu [[geographia|geographico]].<ref>Michael Barry, "L’Europe et son mythe: à la poursuite du couchant," ''Revue des deux Mondes'' (Nov.-Dec. 1999) (ISBN 978-2-7103-0937-6).</ref> In hymno in [[Apollo|Apollinem]] ([[Hymni Homerici|hymnorum Homericorum]]), qui circa annum [[700 a.C.n.]] compositus est, Europa litus occidentale [[Mare Aegaeum|Maris Aegaei]] significat.

Usus [[nomen substantivum|nominis]] ''Europae'' se gradatim per [[historia]]m evolvebatur.<ref>{{Cite journal|title=The myth of continents: a critique of metageography| first=Martin W.|last= Lewis|first2= Kären|last2= Wigen|year= [[1997]]|isbn=0520207432|publisher=University of California Press|ref=harv}}.</ref><ref>{{Cite book|title=The European culture area: a systematic geography|first=Terry G.|last= Jordan-Bychkov| first2=Bella Bychkova|last2= Jordan| publisher=Rowman & Littlefield|year= [[2001]]|isbn=0742516288}}.</ref> [[Herodotus]], [[historicus]] Graecus, [[antiquitas|antiquitate]] mentionem fecit orbem terrarum divisum esse ab [[homo|hominibus]] ignotis in partes [[tres]], Europam, Asiam, et [[Libya]]m (Africam), quarum fines fuisse [[Nilus|Nilum]] et [[Flumen Rioni|Phasem]]<!--Phasis-->, quamquam etiam dixit nonnullos habuisse [[Tanais|Flumen Tanaem]], contra Phasem, finem Europae et Asiae.<ref>Herodotus, 4:45.</ref> [[Oriens]] Europae confinium [[saeculum 1|saeculo primo]] a [[Strabo]]ne [[geographia|geographo]] ad Tanaem definitum est.<ref>Strabo ''Geographia,'' 11.1.</ref> [[Flavius Iosephus]] et ''[[Iubilaei|Liber Iubilaeorum]]'' [[continens|continentes]] dixerunt fuisse terras a [[Noa]], viro [[Biblia Sacra|biblico]], [[filius|filiis]] tribus datas; Europa definita est [[regio]], quae a [[Columnae Herculis|Columnis Herculis]] prope [[Fretum Gaditanum]] patet, eam ab [[Africa Septentrionalis|Africa Septentrionali]], ad Tanaem, eam ab [[Asia]] separans.<ref>{{Cite book|title=Genesis and the Jewish antiquities of Flavius Josephus|first= Thomas W.|last= Franxman|publisher=Pontificium Institutum Biblicum|year= [[1979]]|isbn=8876533354|pages=101–102}}.</ref><!--ex en OK adhuc-->

Etiam regiones circa mare Mediterraneum initio late silvis tectae erant. Ibi vegetatio naturaliter (sine hominis interpellatione) ex plantis [[sclerophyllum|sclerophyllis]] constaret, imprimis [[quercus|quercibus]] semperviridibus (praecipue [[quercus ilex|quercu ilice]]), in plagis maxime meridianis calidissimisque etiam multis [[Olea|oleis]], [[Pistacia vera|pistaciis]] et [[picea|piceis]]. Interpellatione hominis hodie imprimis [[Phrygana]] aut [[Garigue]] praevalet. In plagis frigidioribus etiam varia genera quercuum, quae aestate virent, inveniuntur, ut ''[[Quercus pubescens]].'' In mediis et altioribus montium stratis vegetatio originalis melius conservata est quam infra. In saltibus montanis praeter fagum etiam varia genera [[abies|abietum]] et [[pinus|pinorum]] crescunt, in montibus magis septentrionalibus etiam [[picea]] et [[larix]]. Supra zonam, qua silva crescere potest, [[frutex|suffrutices]], herba alpina et vepres inveniuntur.