Quantum redactiones paginae "Isidorus Hispalensis" differant

Isidorus Hispalensis episcopus, circa 560 parentibus Severiano et Theodora [[Carthago Nova|Carthaginis novae]] in Hispania natus, duo fratres [[Leander Hispalensis|Leandrum]] et [[Fulgentius Astigi|Fulgentium]] habebat sororemque unam unamque Florentinam nominatam sororem. Generosus fuit enim Isidorus familia sua, egregia dignitate nota. Leander, Isidoro aetate provectior frater, tamquam archiepiscopus in Hispali civitate (vulgo hispanico sermone Sevilla) ministrabatur et amicus Papae Gregorio V eratfuit cum alter aetate minor frater, Fulgentius, episcopatu [[Astigitanus|Astigitano]] functus eratest a Leandro fortassis ipso nominatus. MortuisEorum eorummortuis parentibus, iunior germanus frater Isidor a fratre Leandro educatus fuit ipsemet vixiam antenominatus eo curabatur ad iuniorem Isidorum sacerdotem ordinandum sacerdotem. Cum pristina antiqua fuisset Romana eruditio debilitata fuisset ac factio nobilis olim ruditate infecta esset etiam violentia inexercuisset, Isidorus ipse actitabat Visigothos in convertendo Arianos Visigothos ad Catholicam niceanam confessionem fratrem assequens seniorem Leandrum Hispalensem. Progredius etiam ipseIpse solus Isidorus instituta perficiebat fratruelia leandrina continuavit eo ipso seniore educante fratre e vita decesso. Item Isidorus prima abhinc iuventute in monasterium ingrediebatur. Aetate triginta annos impleta Isidorus abba creabatur. Eo ministerio severe moderabatur; saeculo suo regimen monasticae vitae apprime tenebatur ac respiciebatur. Fratri suo Leandro similiter inagens functus erat Isidorus ministerio praestanti Toleti ad concilium ac illius Hispalis. Leandro mortuo [[13 Martii]] 600 aut 601 Isidorus triginta etiam plus annorum episcopaliter eo ministrabat eique incumbebatur fama unius altissimi eruditi Aetate Media oriente. Inter orientis Medii Aevi scriptores Isidorus Hispalensis eminens existimandustenendus est nam ipsemet antiquum eruditionis aes colligebat acatqeu inordinabat. Fuit enim Visigothorum regnum saeculo suo mixtione latini moris impressum et germanigermanici. Reliquae attamen Hispaniae provinciae partes - inter quas etiam Isidori natalis civitas sit numeranda - sub orientalis romani imperii byzantini potestate stabat qua causa ad romanos ingenuos fontes accessus possibilis fiebat. Anno [[1598]] in numerum sanctorum relatus est. [[Papa]] [[Innocentius XIII]] eum anno [[1722]] [[Doctor Ecclesiae|Doctorem Ecclesiae]] nominavit.

Latine solum enim scriptas paginas suas composuit Isidorus suas; eaedem seduliter ab monachis Medio Aevo multiplicatae fuerant. Harum paginarum Isidori gratia solum aliquorum auctorum dicta posteritati traditae fuerant. Multas et varias Isidorus exercuit artes post se reliquens magnum operum numerum reliquens. Praecipue omnibus notae sunt suae in 20 libris collectae et anno 623 editae Etymologiae quarum titulus "Etymologiarum sive originum libri XX" erat. Cum hoc opere erudito promovebat Isidorus scientiam saeculi sui usque ad orientem illuminatum europaeum saeculum; effectiores praecipue primi tres libri fuerant super litterario Trivio (Grammatica, Rhetorice, Dialectica) et super mathematico Quadrivio (Arithmetica, Geometria, Astronomia, Musica). "De viris illustribus" vitarum descriptiones continet prodigiaque sanctorum super ex Africa septemtrionali et ex Hispania romanis scriptoribus saeculis VI ac VII viventibus.