Quantum redactiones paginae "Marcus Caelius Rufus" differant

*56 a.C.n. Ipse Caelius quod ab [[Aegyptus|Aegyptiorum]] rege [[Ptolemaeus XII (rex Aegypti)|Ptolemaeo XII]] corruptus legatos [[Alexandria|Alexandrinorum]] vexasset et Dionis, ducis eorum, neci interfuisset de vi accusatus est ; item [[Clodia (Metelli uxor)|Clodiam]], [[Publius Clodius Pulcher|Clodi Pulchri]] sororem veneno temptasse dicebatur. Tum Cicero eum defendebat et absolutionem eius impetravit, Pompeio occulte adiuvante. Oratio tunc a Cicerone ''[[Pro Caelio]]'' habita servata est.

*52 a.C.n. [[Tribunus plebis]], [[Titus Annius Milo|Tito Miloni]] in iudicio de [[Publius Clodius Pulcher|Clodii]] caede opem ferebat<ref>''[[Pro Milone]]'' 91.</ref>. Adeo tum [[Optimates|optimatium]] consiliis favebat atque Pompeio etiam adversabatur.

*48 a.C.n. [[Praetor]] peregrinus, sive indignans quod ad praeturam urbanam [[Gaius Trebonius]] sibi a Caesare praelatus esset, sive quia de victoria redituque Caesaris dubitabat et, iam mortuis Appio Claudio et Gaio Curione, ad partes Pompeianas rursus transierat, rempublicam turbare et collegae Trebonio in officio suo (de litibus inter creditores et debitores cognoscebat) obstare coepit ; insuper spretis Caesaris mandatis rogationes de aere alieno abolendo (ipse ingens aes alienum conflaverat<ref>[[Velleius Paterculus|Velleius]] II.68 : ''peior illi res familiaris quam mens erat''.</ref>) et habitationibus remittendis sua sponte promulgavit. Tum [[Publius Servilius Isauricus|Servilius Isauricus]] qui, collega bellum gerente, solus consul Romae manebat, militum custodia adhibita, senatores convocavit ac de re praesenti consuluit. Cum autem Caelius consuli quoque vim intulisset senatores ad [[senatusconsultum ultimum]] decurrunt (''videat consul ne quid respublica detrimenti capiat'') : ita enim intercessiones tribunicias tollebant. Illo imperio extraordinario instructus Servilius vetuit Caelium quicquam pro magistratu agere atque provinciam eius alio praetori permisit. Quod indignans Caelius ad [[Titus Annius Milo|Milonem]] exsulem qui manu gladiatorum [[Campania (Italia)|Campaniam]] vastabat confugere decrevit. Per senatum Servilius Milonem hostem publicum esse iudicavit et bellum ei intulit. Milo in proelio lapide ictus in [[Apulia]] periit : paulo post Caelius et ipse in [[Bruttium|Bruttio]] a Caesaris fautoribus necatus est<ref>[[De bello civili|BC]] III.20-22. [[Dio Cassius]] 42.22-25.[[Velleius Paterculus|Velleius]] II.68. [[Titus Livius]] ''Periocha'' 111.</ref>.