Quantum redactiones paginae "Marcus Aemilius Lepidus (triumvir)" differant

'''Marcus [[Gens Aemilia|Aemilius]] Lepidus''', [[Marcus Aemilius Lepidus (consul 78 a.C.n.)|Marci Aemili Lepidi]] anno 78 a.C.n. consulis filius, nobilissima Aemiliorum gente ortus, circa annum 90 a.C.n. natus est.

 

 

Bello autem civili inter [[Gaius Iulius Caesar|Caesarem]] et [[Gnaeus Pompeius Magnus|Pompeium]] constantissimus prioris fautor statim extitit : nam anno [[49 a.C.n.]], cum Caesar Rubiconem transiit, [[praetor]] erat et in Hispaniam belli gerendi causa proficiscens Caesar Lepidum Urbi praefecit<ref>[[Appianus Alexandrinus|Appianus]], ''Bell. civ''. II,41.</ref>. Item, absentibus [[consul]]ibus qui cum Pompeio in [[Epirus|Epirum]] fugerant, Caesarem ex Hispania redeuntem dictatorem [[comitia |comitiorum consularium]] habendorum causa dixit<ref>Ferrary, [http://www.cn-telma.fr/lepor/notice11/?para=Aemilia&searchType=occ ''Loi Aemilia sur la nomination de César comme dictateur pour procéder aux élections consulaires'']. [[Gaius Iulius Caesar|Caesar]] [[De bello civili|BC]] II,21.5. [[Dio Cassius]] 41.36. </ref>. Post praeturam in [[Hispania Citerior|Hispaniam Citeriorem]] pro praetore missus est. Ibi pacem inter Quintum Cassium Longinum, qui [[Hispania ulterior|Hispaniae Ulteriori]] praeerat, et quaestorem Marcellum qui arma adversus eum ceperat, feliciter composuit. Simul incursionibus [[Mauretania (discretiva)|Mauretanorum]] regi Bogud obstitit. Quae merita ut rependeret Caesar eum e provonciam redeuntem [[Triumphus|triumpho]] donavit. quamquam ipse pugnis non interfuerat<ref>[[Dio Cassius]] 43.1.</ref>

Post victoriam Caesarianarum partium [[consul]] atque idem sibi collega a Caesare ad annum [[46 a.C.n.]] designatus est, atque eodem anno [[magister equitum]] dictatoris Caesaris fuit<ref>[[Appianus]] II,107. [[Dio Cassius]] 43.1</ref>. Itaque, cum Caesar [[Idus|Idibus]] Martiis anno [[44 a.C.n.]] a coniuratis occisus est, ad portas urbis Romae cum exercitu magno stabat et una cum consule [[Marcus Antonius|Marco Antonio]] coniuratos prohibuit ne veterem rempublicam restituerent.

 

 

Post mortem Caesaris [[pontifex|pontifex maximus]], [[Marcus Antonius|Antonio]] suffragante, "furtim" (id est comitiis non habitis) factus est. Deinde, [[proconsul]] [[Hispania Tarraconensis|Hispaniae citerioris]] necnon [[Gallia Narbonensis|Galliae Narbonensis]], cum quatuor [[legio]]nes<ref>[[Appianus Alexandrinus|Appianus]], ''Bell. civ.'' III,190.</ref> in imperio haberet, [[Marcus Antonius|Antonium]], post res ad [[Mutina]]m male gestas anno [[43 a.C.n.]], non modo in provinciam recepit ac tutatus est, sed etiam [[Gaius Iulius Caesar Octavianus Augustus|Octaviano]] reconciliavit. Tum Lepidus, [[Marcus Antonius|Antonius]] et [[Gaius Iulius Caesar Octavianus Augustus|Octavianus]] apud [[Bononia]]m societatem inierunt quam, lege Titia mense novembri sanctam, historici ''secundum [[triumviratus|triumviratum]]'' appellant : magistratus extraordinarii, ''triumviri reipublicae constituendae'', in quinquennium creati sunt (abbreviatio in nummis sic legitur : '''IIIVIR RPC'''). Praeterea anno [[42 a.C.n.]], in locum [[Decimus Iunius Brutus|Decimi Iuni Bruti]] ab ipso [[Gaius Iulius Caesar|Caesare]] ante mortem designati sed mense Augusto anni prioris occisi, Lepidus [[consul]] iterum fuit. [[Triumviratus|Triumviri]], post victoriam partam, crudelissimis [[Proscriptiones (43 a.C.n.)|proscriptionibus]] saevierunt<ref>[[Appianus Alexandrinus|Appianus]], ''Bell. civ''. IV, 16-224. Quod si commentarium ad Appiani textum quaeras, suadero legas F. Hinard, ''Les proscriptions de la Rome républicaine''. Romae, 1985 </ref> (Lepidus ipsum fratrem proscripsit<ref>[[Appianus Alexandrinus|Appianus]], ''Bell. civ.'' IV,45. [[Cassius Dio]] XLVII, 6 et 8.</ref> !) et orbem Romanum inter se diviserunt. Lepido prima partitione Gallia et Hispaniae, sed mox secunda divisione (40 a.C.n.) Africa tantum obvenit cum [[legio]]nibus paucioribus collegis<ref>[[Appianus Alexandrinus|Appianus]], ''Bell. civ''. V, 47</ref>. Romae mansit et provincias per legatos rexit usque ad annum 40 a.C.n. cum ab Octaviano in Africam cum sex [[legio|legionibus]] sibi ob nimium favorem Marci Antonii suspectis, quas ab Italia tum quam maxime abesse volebat, missus est<ref>[[Appianus Alexandrinus|Appianus]] BC V,223. Cf [[Dio Cassius]] XLVIII,20.4.</ref>.