|
|iso1=ro|iso2=rum|iso3=ron}}
'''Lingua Dacoromanica''' est una e [[linguae Indoeuropaeae|linguis Indoeuropaeis]], quae una cum aliis linguis velut [[lingua Lusitanica]], [[lingua Italiana]], [[lingua Francica]] aliisque in numero [[linguae Romanicae|linguarum Romanicarum]] habetur. Primum [[Georgius Şincai]] adiuvantecollega [[Samuel Micu|Samuele Micu]] collegaadiuvante demonstravit Linguam Dacoromanicam ad linguas Romanicas pertinere cum anno [[1780]] librum de [[grammatica]], qui ''Elementa linguae daco-romanae sive valachicae'' inscribitur, [[Vindobona]]e ediderit.
Lingua Dacoromanica [[Abecedarium Latinum|litteris Latinis]] scribitur, sedad etiamquas paucae litterae singulares velut ș /ʃ/ et ț /ts/ in usu habenturaccedunt.
Lingua Dacoromanica est solus sermo Romanicus vulgaris vivusqueatque quiadhuc vivus in quo [[genus (grammatica)|genus]] [[neutrum]] servatservatur.
== Loci ==
Lingua Dacoromanica tantum in terris [[Romania]] atque inac [[Moldavia]] solis primaria; locutased aliquantoetiam in [[Balcani]]a et [[Europa]] orientali ([[Graecia]], [[Macedonia]], [[Bulgaria]], [[Serbia]], [[Hungaria]], [[Croatia]], et ceteraaliisque), [[Israel (civitas)|Israel]], [[Italia]], [[Hispania]] etinque aliis nonnumquam audiri ceterapotest.
== Alphabetum Dacoromanicum ==
|}
== Textus exempliexempla ==
HicExempla exempla desermonis '[[Pater noster]]' suntquae ex lingua [[Latine|Latina]], et [[lingua Italiana|Italiana]] et Dacoromanica hausta sunt:
<br />
<br />
|