Quantum redactiones paginae "Sacrum Romanum Imperium" differant

In Occidente, idea imperii classici supervixerat ab obitu imperii.<ref name=":1">Francis Rapp, ''Le Saint Empire romain germanique d'Otton le Grand à Charles Qunit.'' Tallendier, 2000. pp. 24-32</ref> Iam circa temporestempus Iustiniani, [[Anicius Manlius Torquatus Severinus Boethius|Boëthius]], qui senator urbis Romae erat clarissimus, a rege Ostrogotho [[Theodericus (rex Ostrogothorum)|Theodorico]] est necatus propter suspicionem eum cum imperatore Orientis insidiari (etiamsi ipse libro suo ''De Consolatione Philosophiae'' hoc negat).<ref>Boethius, ''The Consolation of Philosophy'', Penguin Classics 1999. cf Introduction by Victor Watts, pp. xviii-xxii</ref> Post reconquistam Iustiniani et bella insequentia, donec Langobardi lente tollent Italiam ab imperio, [[Papa|papae Romani]] semper magis auctoritatis politici acquirent propter debilitatem semper fortiorem imperii Orientis. Nihilominus, defensionem cupiebant semper papae ab imperatoribus; sed cum [[Schisma|schismatibus]] semper maioribus inter [[Orthodoxia|ecclesias Orientis]] et [[Ecclesia Catholica Romana|Occidentis]], et post victoriam Langobardorum, anno [[751]], in urbe [[Ravenna]], quae imperii orientalis erat caput in Italia, papae incipiunt ad Francos spectare pro adiumento. Mox papae adiuvant [[Pippinus III (maior domus)|Pippinum]] ad ultimum regem [[Merovingii|Merovingium]] deiciendum et thronum invicem sumere. Hic novus rex Francorum, qui antequam erat [[maior domus]] regis, throno sumpto adiuvat papam, anno [[754|septingentis quinquaginta quattuor]], in bello contra Langobardos. Per aliquos annos postquam, papa et Romani urbis pacem habent.<ref name=":0" /><ref name=":1" />