Quantum redactiones paginae "Ambiorix" differant

{{Pars vicificanda}}<!--vel delenda?-->

Ambiorix erat princeps Eburonorum. Eburones ex gente Belga sunt, qui Septemtrionalem partem Galliae habitant. Victa Gallia a Caesare anno LVII a.C.n, Ambiorix aliaeque nonnullae Gallicae gentes, qui licit esse senserint, poenae volebant. Maxume inimici in Romanos in LIV B.C. erant. Eo anno frumentum angustius ex siccitate provenerat <!-- sic paene in libro qui nuncupaturFlorus Gallicus sive rerum à veteribus Gallis bello gestarum epitomé. -->. Cum Romanos profecerit, milites Caesaris Eburonos copia eorum dare cogerunt. Cum Caesar reliquam copiam castra eorum collocare iusserit, Ambiorix secessionem duxit. Capta, Romanos fefellerat qui nescii consilii sint et Germanos falsam insidiam portaturos esse, Romanos dixit. Quoque tutu miter paraturum esse ut is liberatur er simul amicus videretur. Dixit, “Magnam manum Germanorum conductam Rhenum transisse; hanc fore biduo” (Caesar 5.27 25-26). Putati eum, Titurius et Cotta abituros esse constituerunt. Itaque, Ambiorix jam suis militibus celare at consurgere et petere Romanos commodo tempore, dixerat. Insidia eos in magno confusione posuit et eos discessit. Haec res heroicum aspectum Ambiorigis incohavit. Cum Caesar hujus audivisset, is cum suis copiis aut occidit aut impulit Gallios. Futile in conperindo Ambiorige quod cum Ambiorix hunc audivisset, suis militibus statim agresserit ut a Romanis tuti sint. Ambiorix numquam iterum vidit. Belgae eum heroem esse putavere propter suum vertutem in proelio et abstentiam in Caesarem. Conspecte in majore luge!