Quantum redactiones paginae "Die Kluge (Orff)" differant

Olim rusticus in agro regis mortarium aureum invenitrepperit. Ignarus rerum confestim id regi apportaturus esterat iucundum exspectans praemium. Filia autem sententiam regis callide imaginabunda patrem admonetadmonuit, ne hoc mortarium pistello carens, non enim repertum est, illuc perferatperferret: Certe illum istud pistellum frustra quaeritantem fide derogata eum insimulaturum esse inventum furto subduxisse. Sed nihilominus rusticus securus sui mortarium deportatdeportavit et sicut praedictum incunctanter a rege in carcerem coniciturconiectus est. Tunc — in eo puncto temporis opera incipit — verborum filiae memor iugiter infortunium suum deplorans clamitat: 'Heu! Utinam filiae credidissem! Heu ei utinam credidissem!' (theodisce: ''Oh, hätt' ich meiner Tochter nur geglaubt! Oh, hätt' ich ihr geglaubt!'') Rex isto clamore audito de factis certior factus filiam tam callidam iubet sibi afferri. Tribus aenigmatibus virgini propositis feliciterque enarratis patrem emittit et filiam in matrimonium ducit.