Quantum redactiones paginae "Ioannes Iacobus Russavius" differant

Content deleted Content added
plus ex it
mNo edit summary
Linea 8:
Humili familia [[Calvinismus|Calvinistica]] originis [[Francia|Francicae]] natus, pueritiam difficilem vagamque habuit in qua se ad fidem [[Ecclesia Catholica Romana|Catholicam Romanam]] adduxit (postea in Calvinismum reversus, tandem ad [[deismus|deismum]] devenit). [[Augusta Taurinorum|Augustae Taurinorum]] vixit et litteris studuit, deinde diversas professiones secutus est; fuit [[scriba]] libellorum musicorum et [[praeceptor]]. Nonnullos annos tranquillos apud feminam nobilem [[Francisca Ludovica de Warens|Franciscam Ludovicam de Warens]] habitavit; deinde per Franciam et [[Helvetia]]m vagatus Lutetiam migravit, ubi scriptores ''[[Encyclopédie]]'' cognovit et adiuvit. Eodem tempore amores cum [[Maria Theresa Levasseur]] coepit, ex qua quinque filios habuit. Primus tractatus philosophicus magni momenti, ''[[Discours sur les sciences et les arts]]'' (Disputatio de scientiis artibusque), praemium Academiae [[Divio]]nensis anno [[1750]] vicit et initium prosperitatis eius nuntiavit.
 
In primo ''Discours'' iam exstiterunt praecipuae philosophiae Russavianae proprietates: severum iudicium [[cultus humanus|humani cultus]], causa omnium malorum et infelicitatis vitae humanae, et laudatio [[natura]]e, quae omnes qualitates bonas possideat.<!--Questi temi sarebbero stati ulteriormente sviluppati dal Discorso sull'origine e i fondamenti della diseguaglianza tra gli uomini[7] del 1754: da questo secondo Discours emergeva la concezione di Rousseau dell'uomo e dello stato di natura, la sua idea sull'origine del linguaggio, della proprietà, della società e dello Stato.[8] "Un altro testo, il Contratto sociale[9] del 1762, conteneva la proposta politica di Rousseau per la rifondazione della società sulla base di un patto equo – costitutivo del popolo come corpo sovrano, solo detentore del potere legislativo e suddito di sé stesso.[10] Questi e altri suoi scritti (soprattutto l'Émile,[11] sulla pedagogia) vennero condannati e contribuirono a isolare Rousseau rispetto all'ambiente culturale del suo tempo. Le sue relazioni con tutti gli intellettuali illuministi suoi contemporanei, oltre che con le istituzioni della Repubblica di Ginevra, finirono per deteriorarsi a causa di incomprensioni, sospetti e litigi, e Rousseau morì in isolamento quasi completo.[3]-->
 
== De nomine ==