Quantum redactiones paginae "Lingua Italiana" differant

Content deleted Content added
→‎Nomen substantivum: Fixed grammar
Tag: Recensio e pagina mobili facta
m Refixed grammar (10K)
Linea 8:
|syllabus =Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
|civitas=[[America Meridionalis]], Europa Occidentalis, [[Albania]], [[Francia]], [[Melitta]], [[Libya]]
|fabulantes=circa 64. 000. 000 (sermo patrius)
|familia=lingua [[Linguae Indoeuropaeae|Indoeuropaea]] e stirpe [[Linguae Romanicae|Romanica]]
|nationes=[[Italia]], [[Helvetia]], [[Civitas Vaticana]], [[Res publica Sancti Marini|Sanctus Marinus]], [[Croatia]], [[Slovenia]]
Linea 28:
 
=== Nomen substantivum ===
Lingua Italiana [[casumcasus (grammatica)grammaticus|casus]] non habet. Complementa indirecta ex usu [[praepositio]]num nascuntur. In lingua Italiana, aliter quam Latina, sunt [[articulus (grammatica)|articuli]] qui partim statum [[nomen substantivum|nominis substantivi]] signant. Ergo sunt articulorum [[duo]]: articulus definitus et articulus indefinitus. Etiam duo speciei sunt divisae in partes plures, quas certae aestimantur: articuli [[genus (grammatica)|generum]] [[genus (grammatica)|masculini]] [[genus (grammatica)|femininique]] (neutro genere in sermone vulgari iterum aliter Latina non invento). Genus igitur nominis substantivi ex articulis finibusque suis decernere potest.
 
=== Articuli definiti ===
Linea 49:
=== Articuli indefiniti ===
Lingua latina non utitur non solum definitis, sed indefinitis articulis, nisi numeralibus nominibus. Apud Italianam linguam similiter ac [[lingua Theodisca|Theodiscam]] generaliter duo nomina in forma non divertunt. In hoc casu apud exempla non scribuntur articuli indefiniti, sed non significat linguam latinam non uti verbo quae Italiane respondet ad ''uno'', ''un'', ''un'''.
 
<br />
<br />
{|
|'''genus masculinum'''
Line 66 ⟶ 65:
 
=== Genera ===
[[Genus (grammatica)|Genus]] [[nomen substantivum|nominis]] potest diligenter dicere quale genus nomen Italianum habeat. Nomina plurima quae ''o'' (in lingua Latina: II et IV [[declinatio (grammatica)|declinationes]]) finiuntur, sunt masculini, exceptis e.g. ''la mano'' (manus, -us, ''f.''). Nomina plurima quae ''a'' (in lingua latina: I.prima declinatio) finiuntur, sunt feminini, exceptis vocibus Graecis (''il programma'', ''il problema''). Nomina quae ''e'' (in lingua latina: III.tertia et V.quinta declinationes) finiuntur, possunt esse et masculina et feminina.
 
=== Numerus ===
[[Numerus singularis|Numerorum singularium]] nomina finiuntur '''<nowiki>'</nowiki>o', 'a', vel 'e<nowiki>'</nowiki>'''. Nomina quae ''o'' vel ''e'' finiuntur, habet numerum pluralem ''i'' (in lingua latinaLatina: II.secundae declinationis vocum nominativa forma est ''i'' finitimae, IV.quartae verum est ''-us''; in III.tertia declinatione est ''-es'' vel ''-(i)a''; in V.quinta declinatione ''-es''). Nomina quae ''a'' finiuntur, in numero plurali finitur ''e''. (in declinatione I.prima ''-ae''). Animadvertendum est in Latino sermone verba quoque esse, quae masculino genere sunt, at pars est I. declinatio, quia finitur ''a''. In lingua latina tantum in adiectiva declinatione videntur hae voces divertere a generalibus nominibus I. declinationis, sed in sermone vulgari etiam finis mutatur: eg. ''poeta'' > ''poeti'' (latine: poeta > poetae), ''idiota'' > ''idioti'' (idiota > idiotae).
 
<br />
<br />
{|
|'''masculinum singulare'''
Line 173 ⟶ 171:
|''-e'' (''idiote'')
|}
 
<br />
* '''bello''' - pulcher, bellus
* '''celebre''' - celebris, clarus
Line 182 ⟶ 180:
 
Exempli gratiae pro coniugationes verborum:
 
<br />
<br />
<br />
Praesens indicativus ab ''essere'', [ˈɛs.se.re], "esse":
 
<br />
<br />
''singularis''
 
Line 199 ⟶ 194:
:'''(voi) siete''' - estis (2 persona)
:'''(essi, esse) sono''' - sunt (3 persona)
 
<br />
<br />
Praesens indicativus ab ''avere'', [a've:re], "habere":
 
<br />
<br />
''singularis''
 
Line 224 ⟶ 217:
 
La cucina toscana è semplice e genuina. Una delle specialità è la fiorentina, una grande bistecca di 700 - 800 grammi. Con uno dei vini eccellenti della regione, il Chianti per esempio, è un pasto ideale.
 
<br />
<br />
:''Ex libro '''Prego 1''', a Britta Mangili et Serena Prina. Sanoma Utbildning, [[Suecia]], editio prima, [[februarius]] 2006.''
 
== Numeri ==
*'''uno''' - unus
*'''seidue''' - sexduo
 
*'''duetre''' - duotres
*'''quattro''' - quattuor
 
*'''trecinque''' - tresquinque - ['tʃiŋkwe]
*'''ottosei''' - octosex
 
*'''quattrosette''' - quattuorseptem
*'''noveotto''' - novemocto
 
*'''cinquenove''' - quinque - ['tʃiŋkwe]novem
*'''dieci''' - decem - [di'ɛ:tʃi]
 
'''sei''' - sex
 
'''sette''' - septem
 
'''otto''' - octo
 
'''nove''' - novem
 
'''dieci''' - decem - [di'ɛ:tʃi]
 
== De historia ==
{{Tiro}}
[[FileFasciculus:Portrait de Dante.jpg|upright=0.6|thumb|[[Dantes Aligherius]], pater linguae italianae putatus.]]
 
Italiana ex [[Sermo vulgaris latinus|sermone vulgari latino]] venit, qui Romanorum aetate in [[Italia]] parlabatur et mutatus est in saeculis insequentibus.
 
Iam Romanorum aetate "vulgaris" usus linguae latinae erat, hodie cognoscitus scriptis (sed non libris litterarum), inscriptionibus non publicis vel scriptis qui vulgarem sermonem imitabantur, ut [[comedia|comediae]]<ref name=villa7>Villa, cit., p. 7.</ref>.
<!--
Litterarum latina erat,
Esisteva poi un latino “letterario”, quello adottato dagli scrittori classici e legato alla lingua scritta, ma anche alla lingua parlata dai ceti socialmente più rilevanti e più colti.<ref name=villa7/>
 
A partire dal [[III secolo d.C.]], il [[Cristianesimo]] introdusse nella lingua latina nuovi significati e nuove esigenze pratiche. Queste nuove prospettive significarono anche un deciso passo verso l'incontro di lingua parlata e lingua scritta: autori come [[Sant'Ambrogio|Ambrogio]], [[San Girolamo|Girolamo]] e [[Agostino di Ippona|Agostino]] adottarono nei loro scritti la lingua del popolo, la lingua di uso quotidiano, introducendo così, e con maggiore forza che in passato, altri elementi dialettali.<ref name=villa9>Villa, cit., p. 9.</ref>
-->
 
==Nexus Vide etiam interni==
[[Fasciculus:Map_Italophone World.png|thumb|right|250px|Tabula Italice loquentium.]]
* [[Certificato di Lingua Italiana]]
* [[De vulgari eloquentia]]
 
== Notae ==
{{div col|2}}
<div class="references-small"><references/></div>
{{div col end}}
 
== Bibliographia ==
[[Fasciculus:Map_Italophone World.png|thumb|right|250px|Tabula Italice loquentium.]]
* ''Italian Phrasebook and Dictionary.'' [[2012]]. Ed. 5a. Lonely Planet Publications.
* Kinder, J. [[2008]]. ''CLIC: Cultura e Lingua d'Italia in CD-ROM / Culture and Language of Italy on CD-ROM.'' Novarae: Interlinea. ISBN 978-88-8212-637-7.