|
[[Christianus|Christiani]] Iesum fuisse et iam esse [[filius Dei|filium Dei]], [[Incarnatio|Deum hominem factum]], et [[Salvatio|salvatorem hominum]] credunt. Christiani ergo Iesum [[Christus|Christum]] vel [[Messias|Messiam]] appellare solent.<ref name="Briggs">[[Carolus Briggs|Charles A. Briggs]], ''The Fundamental Christian Faith: The Origin, History, and Interpretation of the Apostles' and Nicene Creeds'' (C. Scribner's sons, 1913), [http://books.google.com/books?id=VKMPAAAAIAAJ Books.Google.com].</ref>
Christifideles, Christiani usitate appellati,<ref name="name">Nomen ''Christiani'' ([[Lingua Graeca antiqua|Graece]] {{polytonic|''Χριστιανός''}}) primum adhibitum est quod attinet ad [[discipulus (Christianitas)|discipulos]] Iesu [[Antiochia]]e in urbe {{bibleref2c|Acts|(''Actus Apostolorum'' 11:26}}) circa annum [[44]], 'qui Christum sequuntur' significans. Datum est nomen discipulis Iesus ab Antiochensibus non Iudaicis, fortasse per ludibrium. In [[Novum Testamentum|Novo Testamento]], nomina quibus fideles se appellabant fuerunt ''fratres, fideles, electi, sancti, creditores.'' Primus verbi ''Christianitatis'' usus hodie notus (Graece {{polytonic|''Χριστιανισμός''}}) ab [[Ignatius Antiochensis|Ignatio Antiochensi]] circa annum [[100]] adhibitus est. Vide Elwell et Comfort, ''Tyndale Bible Dictionary'', pp. 266, 828.</ref> credunt Iesum esse Messiam in [[Biblia Hebraica|Bibliis Hebraicis]] [[Praedictum biblicum|praedictum]], partibus [[Scriptura religiosa|scripturae]] quae Christianitati [[Iudaismus|Iudaismoque]] communes sunt, quas Christiani [[Vetus Testamentum]] nominant. Fons [[theologia]]e Christianae in primis Christianorum sententiis oecumenicis invenitur, quae postulationes ab adsectatoribus fidei Christianae plerumque acceptas comprehendunt. Hae fidei professiones dicunt Iesum [[Crucifixio Iesu|crucifixum]] passum sepultumque fuisse, [[resurrectio|subrexisse]] ex morte, et omnes quoque qui in eum in remissionem peccatorum ([[salvatio]]nem) credant etiam subrecturos esse.<ref>[[Francus Sheed|Frank Sheed]], ''Theology and Sanity'' (Franciscopoli: Ignatius Press, 1993), p. 276.</ref> Praeterea contendunt Iesum corporeum in [[caelum]] [[Ascensio Iesus|ascendisse]], ubi cum [[Deus Pater|Deo Patre]] regnare. Plurimae [[Denominatio Christiana|denominationes]] monent Iesum iterum [[Alter adventus|venturum esse]] ut omnes homines, vivos mortuosque, [[Ultimum iudicium|iudicet]] et suis adsectatoribus [[immortalitas|vitam aeternam]] concessurum esse. Habetur ipse [[exemplar]] integris vitae, ambo [[revelatio|revelator]] naturaeque [[incarnatio]] [[Deus|Dei]].<ref name="McGrath4">McGrath, ''Christianity: An Introduction,'' pp. 4–6.</ref> Christiani nuntium Iesu Christi nominant ''evangelium'' ([[lingua Graeca antiqua|Graece]]: ευαγγέλιον, 'nuntius bonus'); unde primas eius ministerii memorias scriptas hodieque exstantes appellant ''[[Evangelium|evangelia]].''
== Fontes ==
|
