Emendatio ex 08:53, 20 Maii 2016 recensere Katxis (disputatio \| conlationes) 2 041 edits No edit summary ← Differentia superior		Emendatio ex 10:29, 20 Maii 2016 recensere abrogare IacobusAmor (disputatio \| conlationes) 105 203 edits m investigarores→investigatores &c. Differentia proxima →
Linea 1: {{Capsa hominis Vicidata}} '''Lucius Tarquinius Superbus''' (natus [[saeculum 6 a.C.n.\|saeculo 6 a.C.n.,]]; mortuus anno [[495 a.C.n.]]) fuit septimus et ultimus [[Reges Romani\|rex Romanus]], ~~erat. Filius~~[[filius]] vel potius [[nepos]] (nam de ea re magna disceptatio inter auctores antiquos fuit<ref>[[Dionysius Halicarnassensis\|Dion. Hal]]. ''Ant. Rom.'' IV,6. [[Titus Livius]] I,46.4.</ref>) [[Lucius Tarquinius Priscus\|Tarquinii Prisci]] et gener [[Servius Tullius\|Servii Tullii]] ~~erat~~. ~~Tarquinius regnavit~~Regnavit ab anno [[535 a.C.n.]] usque ad annum [[510 a.C.n.]], cum [[regnum\|regno]] [[urbs\| urbeque]] seditione expulsus ~~est~~esset. ==De regno in tyrannidem degenerante== Solio a Tullio, filio servi, excepto, Tarquinius [[Senatus\|Senatum]] convocavit et se regem pronuntiavit. Deinde sicarii Tullium occiderunt et Tullia, uxor Tarquinis, per patris corpus carpentum egit. Ut auctoritatem augeret, caedes amicorum Tullii ordinavit et statim emendationes recentes rei publicae abrogavit, petens in locis eorum dominationem instituere. Bella contra Latinos [[Etrusci\|Etruscosque]] gesta sunt, at plebes armis spoliatae est et aedificare opera publica coacta est, dum Tarquinius exercitum ex satellitibus suis et sociis externis conscribit. ==De rebus bello gestis== Plura bella ille rex feliciter gessit. Nam sublato falsa accusatione adversario Turno Herdonio ex [[Aricia]] hegemoniam foederis Latini suscepit et primus Romanorum bellum [[Volsci\|Volscis]] indixit. Urbem opulentissimam [[Suessa Pometia\|Suessam Pometiam]] vi cepit et e praeda militesque suos locupletavit Capitolinumque templum aedificavit. Adversarii eius saevitiam avaritiamque metuentes plurimi Gabios confugerant, quae tunc Latina civitas satis potens erat. Et Gabinii quidem per septem annos Tarquinium eos oppugnantem fortoter sustinuerunt, donec dolo et fraude filii Tarquinii, Sexti, falsi transfugae decepti sub dicionem Romanam redigerentur. Postremo Ardeam, Rutulorum oppidum, obsidebat cum seditione Romae orta regnum ex inopinato amisit. Line 15 ⟶ 17: ==De prodigiis== Tarquinio rege duo prodigia benevolentiam deorum erga Romanorum imperium declarasse traduntur in vetustis annalibus : caput in fundamentis templi Iovis repertum et arcana oraculorum Sibyllinorum. Contra regno exeunte omina sinistra ruinam domus suae regi praenuntiavere. ===De capite Capitolino=== Cum aedificationi templi Iovis in monte qui tum ''Tarpeius'' ac postea ex ipso illo capite [[Capitolium\|Capitolinus]] dictus est, omnes operam darent, caput humanum integro vultu, cuius sanguis adhuc tepidus erat in fundamentis repertum esse dicitur. Hoc prodigio territus Tarquinius ab opere primo destitit et [[Haruspex\|haruspices]] consuluit qui sic interpretati sunt : locum in quo caput iacebat totius orbis terrarum caput fore.<ref>[[Dionysius Halicarnassensis\|Dion. Hal]]. IV,59-61.</ref> ! Nonnulli ~~investigarores~~investigatores ~~moderni~~recentes contra vestigium sacrificii humani in hac fabula occultatum cognoscunt. ===De Termino ac Iuventa=== Praeterea cum Tarquinius vetera fana et sacella loco movere vellet, ut area vacua templo futuro sufficeret, ceteri dei per aves consulti exaugurationem admiserunt, [[Terminus (religio Romana)\|Terminus]]<ref>[[Ovidius]], [[Fasti (Ovidius)\|Fasti]] II,667-672.</ref> vero Iuventasque sedes mutare noluerunt. Quod factum haruspices tamquam omen diuturnitatis et stabilitatis interpretati sunt : quapropter in novo templo inclusi sunt. Nam omen felix benevolentiam deorum testabatur. At si [[Titus Livius]]<ref>I,55. De iuventa tamen silet.</ref> hoc portentum ad regnum Tarquinii Superbi refert, [[Dionysius Halicarnassensis]] contra ad [[Lucius Tarquinius Priscus\|Tarquinium Priscum]].<ref>''Ant. Rom''. III,69.</ref>. ===De libris Sibyllinis=== [[Sibylla Cumana\|Sibylla Cumaea]] Tarquinium adisse narratur et ei libros novem divinos pretii nimii obtulisse. Tarquinius primo recusavit : statim Sibylla tres libros exussit et ceteros eodem pretio emendos proposuit quo paulo antea novem integros. Rex adrogantiam eius irrisit. Cum vero tres libros denuo combussisset atque pondus auri idem tribus reliquis posceret, pertinacia eius commotus Tarquinius atque metuens ne calamitatem sibi adscisceret, pecuniam anui numeravit. Illi [[Libri Sibyllini\|libri Sibyllini]] dicti et in [[Capitolium\|Capitolio]] servati per multa eventa magni momenti postea consulti sunt.<ref>[[Dionysius Halicarnassensis\|Dion. Hal]]. ''Ant. Rom''. IV,62. [[Aulus Gellius]] ''Noct. Att.'' I,9. [[Lactantius]] ''Div. Inst.'' I,6.</ref>. ===De portentis minacibus=== Exitum regni nuntiavere portenta terribilia : ita serpentem e lignea columna elapsum regiam terruisse a Tito livio<ref>I,56. Paulo accuratius eadem narrat Ovidius ([[Fasti (Ovidius)\|Fasti]] II,711-712) : ''ecce, nefas visu, mediis altaribus anguis / exit et exstinctis ignibus exta rapit''.</ref> accepimus atque regem illo prodigio commotum filios Delphos oraculum consulturos misisse. [[Dionysius Halicarnassensis\|Dionysius]] autem par aquilarum in horto regiae adiacente nidum posuisse atque fetus aluisse narravit ; mox vultures numero praevalentes nidum arbore deiecisse, fetus occidisse, parentes revertentes rostrorum ictibus exegisse. Hoc visu quamvis anxiis curis perturbatus Tarquinius fatum tamen suum cavere non potuit. ==Quomodo regno urbeque expulsus sit== Line 39 ⟶ 43: == Notae == <div class="references-small"><references /> {{RegesRomae}}

Quantum redactiones paginae "Lucius Tarquinius Superbus" differant