Quantum redactiones paginae "Lucius Cornelius Sulla" differant

Content deleted Content added
Dexbot (disputatio | conlationes)
m Removing Link FA template (handled by wikidata)
Nexus multiplices delevi, nomina locorum converti.
Linea 1:
{{vicificanda}}
 
[[Fasciculus:Sulla Glyptothek Munich 309.jpg|thumb|Lucius Cornelius Sulla Felix.]]
[[Fasciculus:Sulla Coin.jpg|thumb|"L SVLL IMPER ITERVM". Nummus militaris 84/83 a.C.n. Sullam bis imperatorem acclamatum referens.]]
[[Fasciculus:Sullahead.jpg|thumb|"SVLLA COS". Nummus a nepote incusus, caput "Sullae consulis" praefingens.]]
[[Fasciculus:Sulla Coin2.jpg|thumb|"FAVSTVS / FELIX". Nummus a nepote incusus, Iugurtham victum ad pedes Sullae Felicis praefingens.]]
 
'''Lucius Cornelius Sulla''' (natus [[138 a.C.n.|138]]–[[134 a.C.n.]]; mortuus [[78 a.C.n.]]), e [[Gens Cornelia|gente Cornelia]] ortus, fuit [[dictatura|dictator]] [[Respublica Romana|Reipublicae Romanae]]. Cognomine {{Polytonic|᾿Επαφρόδιτος}} "'''Epaphroditus'''" in [[Graecia]] usus est; [[Roma]]e anno [[81 a.C.n.]], triumpho nuper acto, cognomen "'''Felix'''" reclamavit.
 
== Vita ==
Sulla, patricio genere natus, [[Bellum Iugurthinum|Bello Iugurthino]] quaestor [[Marius|Marii]] fuit. Vitam antea ludo, vino, libidineque inquinatam duxerat; quapropter Marius moleste tulit quod, sibi gravissimum bellum gerenti, tam delicatus quaestor sorte obtigisset eiusdem, tamen, postquam in [[Africa]]m venit, virtus enituit. [[Bellum Cimbricum|Bello Cimbrico]] legatus consulis bonam operam navavit. Consul ipse deinde factus, pulso in exsilium Mario, adversus Mithridatem profectus est; ac primum illius regis praefectos duobus proeliis profligavit; dein transgressus in [[Asia]]m, Mithridatem ipsum fudit, et oppressisset, nisi adversus Marium festinans, qualemcumque pacem maluisset componere. [[Mithidates|Mithridatem]] tamen pecunia multavit; [[Asia]] aliisque provinciis quas occupaverat decedere coegit, eumque paternis finibus contentum esse iussit.
 
Sulla propter motus urbanos cum victore exercitu [[Roma]]mRomam properavit. Eos qui Mario favebant omnes superavit: nihil illa victoria fuit crudelius. Sulla dictator creatus novo et inaudito exemplo tabulam proscriptionis proposuit, qua nomina eorum qui occidendi essent continebantur: cumque omnium esset orta indignatio, postridie plura etiam adiecit nomma. Ingens caesorum fuit multitudo. Saevitiae causam avaritia etiam praebuit, multoque plures propter divitias, quam propter odium victoris necati sunt. Civis quidam innoxius, cui fundus in agro [[Albanus|Albano]] erat, legens proscriptorum nomina, se quoque adscriptum vidit: "Vae, inquit, misero mihi; me fundus Albanus persequitur!" Neque longe progressus, a quodam agnitus et percussus est.
 
Depulsis prostratisque inimicorum partibus, Sulla Felicem se edicto appellavit: cumque eius uxor geminos eodem partu tunc edidisset, puerum Faustum puellamque Faustam nominari voluit. Tum repente, contra omnium expectationem, dictaturam deposuit, dimissisque [[lictor]]ibus, diu in foro deambulavit. Stupebat populus eum privatum videns cuius modo tam formidolosa fuerat potestas: quodque non minus mirandum fuit, sua ei privato non solum salus, sed etiam dignitas constitit, qui cives innumeros occiderat. Unus tantum fuit adolescens qui auderet queri, et recedentem usque ad fores domus maledictis incessere. Cuius iniurias Sulla patienti animo tulit; sed domum ingrediens dixit: "Hic adolescens efficiet ne quis posthac tale imperium deponat."
Linea 17:
Sulla deinde in villam profectus, rusticari et venando vitam ducere coepit. Ibi morbe pediculari correptus anno [[78 a.C.n.]] interiit, vir ingentis animi, cupidus voluptatum, sed gloriae cupidior; [[Litterae Graecae|litteris Graecis]] atque [[Litterae Latinae|Latinis]] eruditus, et virorum litteratorum adeo amans, ut sedulitatem etiam mali cuiusdam poetae aliquo praemio dignam duxerit: nam cum ille epigramma ipsi obtulisset, iussit Sulla praemium ei statim dari, ea tamen lege ne quid postea scriberet. Ante victoriam laudandus, in eis vero quae secuta sunt nunquam satis vituperandus: urbem enim et [[Italia]]m civium sanguine inundavit. Non solum in vivos saeviit, sed ne mortuis quidem pepercit; nam Marii, cuius, etsi postea inimicus, aliquando tamen quaestor fuerat, erutos cineres in flumen proiecit. Qua crudelitate rerum praeclare gestarum gloriam corrupit.
 
== VideNexus etiaminterni ==
* [[Triumphus Lucii Cornelii Sullae (81 a.C.n.)]]
* [[Ludi Victoriae Sullanae]]
Linea 32:
 
== Bibliographia ==
* Holger Behr: ''Die Selbstdarstellung Sullas. Ein aristokratischer Politiker zwischen persönlichem Führungsanspruch und Standessolidarität''. Lang, FrankfurtFrancoforti amad MainMoenum 1993, ISBN 3-631-45692-1 (''Europäische Hochschulschriften'' Reihe 3, ''Geschichte und ihre Hilfswissenschaften'' 539)
* [[Hieronymus Carcopino|J. Carcopino]], ''Sylla ou la monarchie manquée''. Lutetiae, 1931; 2a ed., 1942
* Karl Christ: ''Sulla. Eine römische Karriere''. Beck, MünchenMonachii 2002, ISBN 3-406-49285-1 ([http://hsozkult.geschichte.hu-berlin.de/rezensionen/id=1878 Rezension]).
* HermannHermannus Diehl: ''Sulla und seine Zeit im Urteil Ciceros''. Olms-Weidmann, HildesheimHildesiae u.et a.alicubi 1988, ISBN 3-487-09110-0 (''Beiträge zur Altertumswissenschaft'' 7)
* Ursula Hackl: ''Senat und Magistratur in Rom von der Mitte des 2. Jahrhunderts v. Chr. bis zur Diktatur Sullas''. Lassleben, KallmünzKalmundae 1982, ISBN 3-7847-4009-X (''Regensburger historische Forschungen'' 9)
* Theodora Hantos: ''Res publica constituta. Die Verfassung des Dictators Sulla''. Steiner, StuttgartStutgardii 1988, ISBN 3-515-04617-8, ([[Hermes (Zeitschrift)|Hermes]] Einzelschriften, 50)
* François Hinard, ''Sylla''. Lutetiae: Fayard, 1985
* Federico Santangelo: ''Sulla, the elites and the Empire. A study of Roman policies in Italy and the Greek East''. Brill, LeidenLugdunii u.aet alicubi. 2007, ISBN 978-90-04-16386-7. (''Impact of Empire'' 8)
* ArthurArthurus Keaveney: ''Sulla. The Last Republican''. Croom Helm, LondonLondinii 1982, ISBN 0-7099-1507-1. AuchEtiam: 2. Auflageeditio. Routledge, LondonLondinii u.et a.alicubi 2005, ISBN 978-0-415-33660-4
* Wolfram Letzner: ''Lucius Cornelius Sulla. Versuch einer Biographie''. Lit, Münster u. a. 2000, ISBN 3-8258-5041-2 (''Schriften zur Geschichte des Altertums'' 1)
* J. Schamp, "La mort en fleurs. Considérations sur la maladie « pédiculaire » de Sylla" in ''L'antiquité classique'' vol. 60, 1991, p. 139 ff.
* HansIoannes Volkmann: ''Sullas Marsch auf Rom. Der Verfall der römischen Republik''. Oldenbourg, MünchenMonachii 1958 (''Janus-Bücher'' 9). Reimpressum: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, DarmstadtDarmstadii 1969
 
{{Viri Illustres}}