Quantum redactiones paginae "Germania iuvenis" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Linea 1:
[[File:Junges Deutschland collage.jpg|thumb|Germaniae iuvenis auctores inclutissimi: Henricus Heine, Ludovicus Börne, Carolus Gutzkow, Henricus Laube, Theodorus Mundt, Gustavus Kühne]] '''Germania iuvenis''' (Theodisce: ''Junges Deutschland'') nomen scholae cuiusdam est, quae annis 1830 scriptores linguae Theodiscae movens contrarium [[Motus romanticus|Motus romantici]] aliquo modo putari potest.
== Historia ==
Linea 11:
Verum non est dicere naturas has duas in motu typicas fuisse: blandiri [[Francia]]e et carnis emancipationi. [[Lutetia]] fuit post res novas anni 1848 locus peregrinationis politicus [[Liberalismus|Liberalismi]]. Etiam adiuvare [[Polonia]]m refaciendam multis peritis omnium nationum res normalis erat. Carnis sic dicta emancipatio, quam maxime [[Henricus Heine]] personaverat, non omnibus scriptoribus cordi erat.
Iam annis 1820 Heine et [[Ludovicus Börne]] motum ''Germaniae iuvenis'' paraverant. Opus Börne praetitulatum ''Reisebilder'' nova annuntiat. Post Res novas Iulias (1830) motus effloruit, ut unio inter sodales spiritu coniunctos anno 1834 incoharetur. Tum Gutzkow motui praeesse sperabat, cui ephemeris publica "Deutsche Revue" fuit. Theoreticus illustrissimus autem factus est Ludolfus Wienbarg, qui scripserat ''Ästhetische Feldzüge'', ubi res gestae pulchrae omnibus attingendae laudantur. Enthusiasmum eius [[Ioannes Volfgangus Goethe|Goethianum]] habent et Heine, Laube, Gutzkow. Ingressiones contra Goethium a Börne et Menzel factas repudiaverunt. Se ardere pro scholae ideis modernis domni Laube,
Inter feminas sunt mentione dignae sint Rahel Varnhagen, Bettina von Arnim et Charlotte Stieglitz, quae turbam auctorum moverunt. Schola uniformis autem haud multum tempus manebant: anno 1835 [[Francofurtum ad Moenum|Francofurti]] opera omnia et scripta et scribenda interdicta erant. Accidit ut multi aliis in campis operam dabant; neque silerentur rixae inter scriptores haud rarae quae discissiones parabant.
| |||