Quantum redactiones paginae "Vladimirus I Magnus" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Linea 1:
[[Fasciculus:Zlatnik HQ.jpg|upright=1|thumb|
'''Vladimirus I'''<ref>[http://books.google.ru/books?id=Uwm4AAAAIAAJ&q=Vladimirus+Magnus&dq=Vladimirus+Magnus&hl=ru&sa=X&ei=PV5VUaKFNsmD4gSJvYH4Bg&ved=0CFcQ6AEwBw I. Borsae ''Diplomata Hungariae Antiquissima, 1000-1131'', pp. 504, 513]</ref> '''[[Sventoslaus I (princeps Kioviensis)|Sventoslai]]'''<ref>[http://books.google.ru/books?id=WJJEAAAAcAAJ&pg=PA19&dq=Sventoslaus+dux&hl=ru&sa=X&ei=Ll1VUZGhO-mG4AS1voHwBA&ved=0CDQQ6AEwATgK#v=onepage&q=Sventoslaus%20dux&f=false M.Praetorii ''Orbis Gothicus'', p. 19]</ref> '''filius''' ([[Ruthenice antiqua]] Володимѣръ Свѧтославичь, [[Russice]] Владимир I Святославич, [[Ucrainice]] Володимир I Святославич), cognomine '''Magnus'''<ref>[http://books.google.ru/books?id=8B4QAQAAMAAJ&q=vladimirus+magnus&dq=vladimirus+magnus&hl=ru&sa=X&ei=a2NVUaWODemr4ATxtoDwDw&ved=0CGIQ6AEwCDgU I. Patrylo ''Archiepiscopi metropolitani kievo-halicienses'', p. 22]; [http://books.google.ru/books?id=pg89AAAAIAAJ&q=Vladimirus+Magnus&dq=Vladimirus+Magnus&hl=ru&sa=X&ei=PV5VUaKFNsmD4gSJvYH4Bg&ved=0CFwQ6AEwCA A.G. Velykyi ''Litterae episcoporum historiam Ucrainae illustrantes (1600-1900): 1711-1740'', p. 367]</ref> ([[Russice]] et [[Ucrainice]] Великий), natus circa annum [[960]] (fortasse [[956]]/[[958]]), mortuus [[15 Iulii]] [[1015]], fuit ab anno [[970]] dux [[Novogardia Magna|Novogardiensis]] et ab anno [[980]] magnus dux [[Kiovia|Kioviensis]], monarcha [[Ruthenia]]e ([[Russia Kioviensis|Russiae Kioviensis]]).
==Biographia==
Filius ducis Sventoslai (Swatoslai) I Inguari filii et servae Maluschae, promae ducissae [[Olga Kioviensis|Helgae (Olgae)]], Vladimirus circa annum [[969]] aut [[970]] (cum auxilio avunculi sui Dobrinae) [[Ducatus Novogardiensis|solium ducale Novogardiae]] accepit. Cum post mortem Sventoslai (anno [[977]]) Iaropolcus Sventoslai filius senior Kioviam cepit, Vladimirus "trans mare" defugit, et dein cum caterva [[Varegi|Varegorum]] se Novogardiam convertit. Rognedam, filiam ducis [[Polotia]]e Rogvoldi, in uxorem petivit. Dedignationis causa, cum Dobrina Polotiam cepit, Rogvoldum duosque filios eius caedit, Rogredam autem uxorem duxit.
Circa annum [[980]] Vladimirus Kioviam cepit (Varegi catervae Vladimiri enim fratrem eius Iaropolcum perfide caederunt). "Sic unus rerum Russiae potitus, auxit se titulo czaris et magni ducis atque autocratoris Russorum, sedemque [[ducatus Novogardiensis]] Kioviam transtulit, ubi superstitiosa religione ductus, passim per vicos ac pleatas civitatis, et in montibus campisque qui adiacebant ei, caepit Deorum simulacra erigere, quibus ipse divinos exhibens honores, ad eumdem cultum cives atque plebem edictis coegerat."<ref>[https://books.google.ru/books?id=XvGQWIObemcC&pg=PA154&dq=%22La+chronique+de+Nestor%22%2B%22Vladimirus%22&hl=ru&sa=X&ved=0ahUKEwiWhKy8r5jKAhVLiywKHf3TA_0Q6AEIGzAA#v=snippet&q=%22Deorum%20simulacra%22&f=false ''La chronique de Nestor,'' p. 153]</ref>
Anno [[981]] Vladimirus bellum contra [[Polonia]]m geruit: [[Premislia]]m nonnullasque alias urbes occupavit. Anno [[985]] ad [[Bulgari (gens antiqua)|Bulgaros]] (iuxta [[Rha]] aut [[Tanais|Tanaim]] habitantes) militiam fecit. Contra [[Petschenegi|Petschenegos]] prospere bellabat.
Anno [[988]] Vladimirus baptizatus est (et in baptizmo nomen Basilii obtinuit), postquam [[Chersonesus (urbs)|Chersonesum]] occupaverat et [[Anna Porphyrogenita|Annam]], sororem [[Imperatores Constantinopolitani|imperatoris Byzantini]] [[Basilius II Bulgaroctonus|Basilii II]] (cui etiam auxilium militare dedit), in matrimonium duxit. Annis [[988]]–[[989]] [[Religio Christiana|religionemque Christianam]] ex [[Imperium Romanum Orientale|Imperio Byzantino]] acceptam in Ruthenia (Russia Kioviensi) introduxit: "Magnus autocrator Vladimirus post spiritualem in Christo regenerationem tam civium Kioviae, quam universi populi Russiae quibus ipse prior ad id facem praetulit, nulla interiecta mora edixit, ut simulacris Deoruin abolitis, eorumque delubris funditus eversis, erigerentur templa Deo aeternum viventi."<ref>[https://books.google.ru/books?id=XvGQWIObemcC&pg=PA154&dq=%22La+chronique+de+Nestor%22%2B%22Vladimirus%22&hl=ru&sa=X&ved=0ahUKEwiWhKy8r5jKAhVLiywKHf3TA_0Q6AEIGzAA#v=onepage&q=%22Vladimirus%22&f=false ''La chronique de Nestor'', p. 154]</ref> Praeterea, sacerdotes Christianos [[Graeci|Graecos]] et [[Bulgari|Bulgaros]] invitavit et scholas pro impubibus nobilium condidit.
Tempore regiminis Vladimiri incrementum Russiae Kioviensis accidit. Dux ipse ut sanctus Christianus canonizatus est.
==Fontes==
* ''Historia patria: encyclopaedia'', volumen primum = Отечественная история: энциклопедия: в 5 т.: / т. 1: А – Д / Редкол.: В.Л. Янин (гл. ред.) и др. – М.: Большая Российская энциклопедия, 1994. – ISBN 5-85270-049-5, ISBN 5-85270-076-2 (т. 1) {{ling|Russice}}
* [http://bse.sci-lib.com/article005569.html Pagina de Vladimiro Sventoslai filio ''Encyclopaediae Sovieticae Magnae'' editionis tertiae] {{ling|Russice}}
== Notae ==
Line 9 ⟶ 22:
== Bibliographia ==
* "[http://www.uni-mannheim.de/mateo/camenaref/hofmann/hof4/s0800b.html Vladimirus]" in {{Hofmannus}}
* Владимир Святой // Православная Богословская Энциклопедия. Том 3. Издание Петроград. Приложение к духовному журналу «Странник» за 1902 г.
* Гильфердинг А. Ф. Неизданное свидетельство современника о Владимире Святом и Болеславе Храбром. — М.: Тип. Александра Семёна, 1856. — 39 с.
* Карпов А. Ю. Владимир Святой. — М. «Молодая гвардия», 2006. — 464 с. — ISBN 5-235-02742-6
* Назарко, І. Святий Володимир Великий: Володар і христитель Руси-України / 2-е вид. — Жовква: Місіонер, 2012,
* Ричка В. Володимир Святий в історичній пам'яті. — Київ: Скіф, 2012. — 208 с.
== Nexus externi ==
| |||