Quantum redactiones paginae "Lingua Latina" differant

Content deleted Content added
cur? ambo nomina apud Ciceronem reperiuntur
m +Vilborg + Traupman, ne stultitia regnet (1000 paginae)
Linea 15:
| iso1=la|iso2=lat|iso3=lat
}}
'''Lingua Latina''',<ref>Cicero, ''[[De finibus bonorum et malorum]]'' [http://latin.packhum.org/loc/474/48/3/218-223@1#3 1.10].</ref><ref>John C. Traupman, ''Latin and English Dictionary,'' ed. 3a (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), s.v. "language," p. 581.</ref> sive '''sermo Latinus''',<ref>Cicero, ''[[De oratore]]'' [http://latin.packhum.org/loc/474/37/26/286-301@1#26 2.28].</ref><ref>John C. Traupman, ''Latin and English Dictionary,'' ed. 3a (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), s.v. "language," p. 581.</ref><ref>[[Ebbe Vilborg]], ''Norstedts svensk-latinska ordbok,'' ed. 2a (2009).</ref> est [[lingua Indoeuropaea]], qua primum [[Latini]] in genere et [[Roma antiqua|Romani antiqui]] in specie locuti sunt, quamobrem aliquando et '''lingua Latia''' (in [[Latium|Latio]] enim adhibita) et '''lingua Romana''' (nam [[Imperium Romanum|Imperii Romani]] sermo sollemnis) appellatur<ref>{{Campanini2003}}</ref>. Linguae [[nomen proprium|nomen]] ductum est e terra in [[paeninsula]] [[Italia|Italica]], quam Latine loquentes incolebant, [[Latium Vetus]] interdum appellata, inter [[Tiberis|Tiberim]], [[Volsci|Volscos]], [[Appenninus mons|Appenninum]], et [[Mare Tyrrhenicum|mare Inferum]] sita.
 
Cum populi [[Respublica Romana|Reipublicae Romanae]] et [[Imperium Romanum|Imperii Romani]] lingua Latina in rebus publicis privatisque uterentur, etiam lingua Latina [[Lingua Graeca|linguam Graecam]] magnopere adfecit, nec minus haec illam. Sicut lingua Graeca, Latina est [[lingua flexiva]], ut nexus verborum non ex ordine appareat, sicut [[mos]] est linguis Romanicis et [[Lingua Anglica|Anglicae]], sed ex [[adfixum|adfixis]].
Linea 26:
==Historia==
{{vide-etiam|Historia Latinae}}
In subfamilia [[linguae Indoeuropaeae|linguarum Indoeuropaearum]] [[Linguae Italicae|Italica]] linguam Latinam esse constat. [[Abecedarium]] quidem eius de abecedario [[lingua Etrusca|Etrusco]] venire putatur, quod se invicem de [[Euboeica|Euboeico]] evolvit. Huius [[glottologia|linguae historia]] usque hodie sex aetates complectitur: archaicam, classicam, postclassicam, medievalem, humanisticam, et neolatinam, quae subter in tabula ostentatur.
 
Huius [[glottologia|linguae historia]] usque hodie sex aetates complectitur: archaicam, classicam, postclassicam, medievalem, humanisticam, et neolatinam, quae subter in tabula ostentatur.
 
{{Historia Linguae Latinae}}
Line 35 ⟶ 33:
[[Fasciculus:Hermes 16 illustration1.png|thumb|200px|''[[Inscriptio Duenos]]'' sic, ut historicus [[Hendricus Dressel]] reddit]]
{{vide-etiam|Lingua Latina archaica}}
 
Lingua Latina censetur in Italiam circa [[saeculum 9 a.C.n.]] a [[migratio|migrantibus]] ex [[septentrio]]nibus lata esse, qui deinde Latium incolerent, in qua [[regio]]ne [[urbs]] [[Roma]] orta est. Ibi in linguam Latinam verba e variis linguis—[[lingua Etrusca|Etrusca]], [[lingua Graeca|Graeca]]—venerant, sicut ''persona'' (Etrusce ''perśnu''), quod est late agnitum, vel etiam talia prisciora, ut visum est primum in [[Titus Maccius Plautus|Plauti]] et [[Publius Terentius Afer|Terentii]] operibus, qualia ''techna'' (Graece ''τέχνη'') et ''machaera'' (Graece ''μάχαιρα'').