'''Iconoclastia''' vel '''Iconoclasia''' (ex verbo [[Graece|Graeco]]: {{polytonic|εικονοκλάστης}}, qui significat ''destructor imaginum'')<ref>Verbum εικονοκλάστης compositum est ex εἰκών, „imago“ et κλάειν, „frangere“</ref> est destructio imaginum sacrarum vel monumentorum propriae religionis sensu strictiore in [[religio Christiana|religione Christiana]], latiore sensu omnis imaginum odium sive iconophobia cuiuslibet culturae aut religionis.
== Iconoclastia byzantina ==
[[Fasciculus:Irenekirken.jpg|thumb|Opus tesselatum in abside ecclesiae [[icon]]ibus spoliatae, imaginibus carens, sola cruce ornata.]]
In'''Iconoclasmus Byzantinus''' ([[Graece]] Εἰκονομαχία) bis in [[Imperium Romanum Orientale|Imperio Romano Orientali]] bissaevit, imperatoribuscum adiuvantibususus ecclesiae[[icon]]um, omnibusimaginum imaginibus[[religio]]sarum, spoliataeab atque[[auctoritas|auctoritatibus]] novaereligiosis imagineset conficiimperialibus vetitaeintra sunt:[[Ecclesiae Orientales|Ecclesias Orientales]] et [[hierarchia]]m imperialem temporalem. Primo inter annos [[730726]] fere et [[787]], imperatores [[Leo III Isaurianus]] et [[Constantinus V]] imagines exstinguere studuerunt (vetitum abrogatum est ab [[Irene Atheniensis|Imperatice Irene]]); aliud interdictum inter [[814]] et [[842]] valebat (institutum a [[Leo V Armenius|Leone V]] et abrogatum a [[Theodora (imperatrix 830-855)|Theodora]]). Plurimi [[iconodulia|cultores imaginum]] [[idolatria]]e accusati ac damnati, saepe etiam supplicio affecti sunt. [[Ecclesia Latina|Occidentalis autem ecclesia]] usui imaginum per hoc tempus omne tenaciter favebat, et haec res [[schisma anni 1054|discrepantiam]] inter [[traditio]]nes orientales et occidentales in ecclesia iam unificata dilatavit, potestamque [[Byzantium|Byzantinam]] in [[regio]]nibus [[Italia|Italicis]] varie debilitavit vel finivit.
