Quantum redactiones paginae "Ioannes Pavlov" differant

'''Ioannes Petri filius Pavlov''' ([[Russice]]: Иван Петрович Павлов, ''Ivan Petrovič Pavlov''; natus [[26 Septembris]] [[1849]] [[Rhezania]]e, mortuus [[27 Februarii]] [[1936]] [[Leninopolis|Leninopoli]]), [[physiologia|physiologus]] [[Russia|Russicus]], creator doctrinae de reflexis condicionalibus et [[behaviorismus|behavitorismi]].

Filius sacerdotis, Ioannes Pavlov ab anno [[1864]] in seminario clericali Rhezaniensi discebat. Anno [[1870]] factus est studiosus Universitatis [[Petropolis|Petropolitanae]], ubi scientiae naturali studebat. Anno [[1875]] complevit studium suum in Universitate illa. Postea in Academia Medico-Chirurgica discebat (illo tempore etiam in laboratorio physiologico favebat operi), quod studium anno [[1879]] complevit et fuit praefectus laboratorii physiologicae. Anno [[1883]] Pavlov dissertationem pro gradu doctoris defendit. Ab anno [[1884]] ad annum [[1886]] in [[Germania]] laborabat. Anno [[1890]] electus est professor et praefectus cathedrae pharmacologiae. Eodem anno etiam factus est praefectus [[laboratorium|laboratorii]] [[physiologia|physiologicae]] instituti medicinae[[medicina]]e experimentalis. Ab anno [[1894]] ad annum [[1924]] erat praefectus cathedrae physiologiae. Anno [[1901]] Ioannes Pavlov socius correspondens et anno [[1907]] academicus [[Academia Scientiarum Russica|Academiae Scientiarum Russicae]] electus est. Anno [[1904]] affectus est [[praemium Nobelianum physiologiae et medicinae|praemio Nobeliano]], suarum adeptionium in exploratione pepsis causa. Ab anno [[1924]] ad finem vitae suae Pavlov administrabat Institutum Physiologiae Academiae Scientiarum [[Unio Sovietica|URSS]].