Quantum redactiones paginae "Franciscus Rabelaesus" differant
Content deleted Content added
+ |
mNo edit summary |
||
Linea 9:
Franciscus Rabelaesus natus est aut [[Chinonium|Chinonii]] in urbe aut in rure circumiacenti, et fortasse, ut fertur, ad villam ''La Devinière'' iuxta [[Sulleium]] [[Tabula administrativa Franciae|praefecturae]] hodiernae [[Andra et Liger|Andrae et Ligeris]]; hanc enim villam possedit pater Antonius Rabelais causidicus. Franciscus in variis monasteriis educatus est et imprimis ad [[Fontanetum Comitis]] ubi linguae Graecae studuit, sed, hoc studio haeretico illis temporibus censo, mox expulsus est et [[Malleacum]] [[Locociacum]]que provinciae [[Pictaviensis]] petivit. Ibi iuxta [[Gotofredus ab Estissaco|Gotofredum ab Estissaco]] episcopum amanuensis vel a secretis meruit atque studia sua consecutus est. Eruditus est fortasse in universitatibus [[Pictavium|Pictaviensi]] sive et [[Lutetia|Parisiensi]] sive et aliis, sed haec res incerta manet. Discipulus in medicina certe inscriptus est [[Universitas Montispessulani|universitatis Montispessulani]] anno [[1530]].
Ab anno [[1532]] [[Lugdunum|Lugduni]] habitans, munus medici exercens, libros satis multos confecit, inter quos ''[[Aphorismi (Hippocrates)|Aphorismos]]'' [[Hippocrates|Hippocrati]] adscripta. Versionem Latinam [[Nicolaus Leonicenus|Nicolai Leoniceni]], additamentis paucis suis, apud [[Sebastainus Gryphius|Gryphium]] imprimere iussit (nomine suo praeposito: "ex Franc. Rabelaesi recognitione"), atque eodem tempore textum Graecum e libro manuscripto edidit. Ipse enim hoc opusculum classicum Latine ex editione Leoniceni et Graece e manuscripto suo apud universitatem Monspeliensem anno praecedenti praelegerat. Editionem Latinam patrono Gotofredo ab Estissaco Malleacensi dicavit. Eodem anno
Librum fabulosum satyricum eodem anno 1532 divulgavit de ''[[Pantagruel (Rabelaesus)|Pantagrueli]]'', qui gigantem fuisse filiumque herois popularis Gargantuae praetendit. Huic libro nomen suum non affixit sed subscriptionem pseudonymam anagrammaticam: ''par maistre Alcofrybas Nasier''. Editione 1542 legimus: ''par feu M. Alcofribas, abstracteur de quinte essence'' (scil. "a magistro mortuo Alcofriba, abstractore quintae essentiae").
| |||