'''Diodotus''' ([[Graeca|Graece]]: Διόδοτος), saepe agnomine '''Diodotus Stoicus''' appellatus, fuit [[philosophus]] [[stoicismus|stoicus]], qui [[Saeculumsaeculum 1 a.C.n.|saeculo 1primo a.C.n.]] [[floruit]], socius [[Cicero]]nis. Dum [[Roma]]e manebat, domi Ciceronis habitabat, ubi Ciceronem erudivit de [[placita Stoicorum|philosophia Stoica]], praesertim de [[Logicalogica]].<ref>Cicero, [http://www.gutenberg.org/etext/9776 ''Brutus''], 90.</ref> Quamquam Cicero nunquam Stoicismum totaliter accepit, is affectu scripsit dixitque de Diodoto et habuit eum esse aequalem aliis notis philosophis aetatis suae philosophis notis, utinter quos [[Philo Academicus|Philoni Larissaeo]], [[Antiochus Ascalonius|Antiocho Ascalonio]], et [[Posidonius Apameus|Posidonio]] numerare solebat.<ref>Cicero, [[gutenberg:14988|''De Natura Deorum'']], i, 3: « [...] "doctissimorum hominum familiaritates, quibus semper domus nostra floruit, et principes illi Diodotus Philo Antiochus Posidonius [...]. »"</ref> SeroDiodotus in aetate sua,<!--Is this idiomatic?--> Diodotussenex caecus factus est.<ref>Cicero, ''Tusculanae disputationes'', v. 39.</ref> Is inI domu Ciceronis obiit anno [[59 a.C.n.]] Omnes res famulares suas Ciceroni legavit.<ref>Cicero, [http://www.gutenberg.org/etext/21200 ''Epistulae ad Atticum''], ii. 20.</ref>
