Quantum redactiones paginae "Isis" differant

{{Hiero|rightleft|Isis|<hiero>A-st-t-B1</hiero>|''Ʒs.t''}}

'''Īsis''' ''(-is ''aut'' -idis, f.)''<ref>E.g. [[Cicero]]nis ''De Natura Deorum'' 3.19.47: "Quid autem dicis, si di sunt illi, quos colimus et accepimus, cur non eodem in genere Serapim Isimque numeremus? Quod si facimus, cur barbarorum deos repudiemus? Boves igitur et equos, ibis, accipitres, aspidas, crocodilos, pisces, canes, lupos, faelis, multas praeterea beluas in deorum numerum reponemus. Quae si reiciamus, illa quoque, unde haec nata sunt, reiciemus." etc.</ref> ([[Lingua Aegyptia|Aegyptie]] ''Ʒs.t'', [[Imperium Romanum|tempore Romano]] fere /ˈʔeːsǝ/) est [[dea]] [[mater]] et [[dea fertilitatis]] [[religio Aegyptia|religionis Aegyptiae]].

ReligioneIn religione Aegyptia, Isidem [[Horus|Hori]] [[mater|matrem]] et [[Osiris|Osiridis]] uxorem[[uxor]]em esse dictum est. Osiride aba fratre [[Seth]] interfecto, Isin et [[Anubis|Anubin]], qui Osiridis sororisque [[Nephthys|Nephthyos]] filius habebatur, Osiridis partes collegisse, quas invenirent; [[fascinum|phallum]] autem non invenisse. Qua de causa Isidem phallum artificiosum fecisse atque coitum cum merito suo habuisse. Impraegnata Horum edidisse. Ex ea Osiris deus habebatur frugifer; Isis maga.

[[Templum Isidis (Philae)|Templum Isidis]] praeclarum [[Philae|Philis]] erat et Aegypto ad meridiem spectat. Templo longe in usu erat, etiam dum [[Christiani]] per Aegyptum diffundebantur, usque ad sextum saeculum Aerae Vulgaris. Opere lacus nomine Nasser incepto templum remotum est tres annos. Insula ubi templum nunc stat 'Philae' appellatum est ut idem nomen maneret.

==Vide Notae etiam==

== Bibliographia ==

* Merkelbach, R., [[1963]]. ''Isisfeste in griechisch-römischer Zeit: Daten und Riten.''. Meisenheim am Glan, 1963.

* Shaw, I., Nicholsonet P., Nicholson. [[1995]]. ''Dictionary of Ancient Egypt.'', Londinii 1995.

*Vidman, Ladislav. Vidman,[[1970]]. ''Isis und Sarapis bei den Griechen und Römern.: Epigraphische Studien zur Verbreitung und zu den Trägern des ägyptischen Kultes.''. Berolini: De Gruyter, Berlin 1970.