Quantum redactiones paginae "Sol invictus" differant
Content deleted Content added
m Fontes? |
mNo edit summary |
||
Linea 1:
{{Non stipula}}[[Fasciculus:Apollo1.JPG|thumb|Sol [[Apollo]]nius gerens gloriolam septem radiorum dei [[Helius|Helii]], Tunesia, [[saeculum 2|secundo saeculo
'''Sol''' [[deus]] significat [[numen]] astri solis, qui praecipue propter speciem secundo saeculo p.C.n. in orientibus partibus ortam nominis '''''Sol invictus''''' notus est. Etiamsi deum Graecum [[Helius|Helium]] adaequare videtur ex Romana religione sumptus est.
== In re publica Romana ==
Linea 7:
== Sub primis imperatoribus ==
[[Fasciculus:So Invictus-Neuenheim.JPG|thumb|Sol Invictus Mithras in caelamine, [[saeculum 2|secundo saeculo
Quod sol luce sua omnia dilucet deo solis nulla celata remanent. Helius est omniperspiciens et itaque omnisciens quare testis nefariorum habebatur. Talia cum etiam Soli attribuerentur ex primo saeculo p.C.n. imperatoribus tutamini esse putabantur. Detecta coniuratione Pisonica in imperatorem [[Nero]]nem Soli deo gratiae actae sunt qui ea propter sacrificium acciperet. Deinde imperator [[Vespasianus]] deo anno [[75
▲Quod sol luce sua omnia dilucet deo solis nulla celata remanent. Helius est omniperspiciens et itaque omnisciens quare testis nefariorum habebatur. Talia cum etiam Soli attribuerentur ex primo saeculo p.C.n. imperatoribus tutamini esse putabantur. Detecta coniuratione Pisonica in imperatorem [[Nero]]nem Soli deo gratiae actae sunt qui ea propter sacrificium acciperet. Deinde imperator [[Vespasianus]] deo anno 75 p.C.n. ingentem statuam dicavit. Regnantibus [[Traianus|Traiano]] [[Hadrianus|Hadrianoque]] in nummis depictus est. Nuncupatio Solis Invicti primo anno 158 in quadam ara attestata est. Etiam [[Mithras|Mithrae]] sectatores nomine ''Sol Invictus Mithras'' primo saeculo utebantur.
== Cultus in oriente et occidente ==
Etiam in oppido Syrico [[Emesa]] fuit cultus dei [[Elagabalus (deus)|Elagabalus]] antiquissimus, cui populus attentissime favebat. Imperatrix [[Iulia Domna]], uxor [[Septimius Severus|Septimii Severi]] (193–211) genitrixque successoris eius [[Caracalla]] (211–217), fuit filia cuiusdam sacerdotis Emesiani. Imperantibus [[Severi]]is ubique auctus est cultus Solis Invicti. Septimius Severus se ipsum corona radiata solis una cum falci lunari depingi iussit eodemque more Caracallam fratremque eius [[Geta]]m imaginibus solis instruxit. Eo tempore sol imprimis propter aeternitatem aestimabatur, quam domui imperatoris par esse affirmabant.
[[Fasciculus:Elagabalus Aureus Sol Invictus.png|thumb|[[Aureus]] Elagabalis
Nepos fratris Iuliae Domnae fuit imperator [[Elagabal]] (218–222), qui illum cultum Romano imperio introduxit. Per nonnullos annos itaque commiscebatur cum numine Solis Invicti (exempli gratia ''Invictus Sol Elagabalus''). Magno lapidi quem deus ex caelis submisisse dicitur Romae magna aedes erecta est, dictum ''Elagaballium''. Multi autem Romani illam novitatem Syriacam aegre tulerunt et Elagabalo necato lapis Emesam reportatus est.
| |||