Quantum redactiones paginae "Alma Mater Rudolphina Vindobonensis" differant

'''Alma Mater Rudolphina Vindobonensis''', '''Universitas litterarum Vindobonensis'''<ref>[http://www.univie.ac.at/biografiA/daten/text/bio/Mayer-Pitsch_Gisela.htm Bibliographia Dr. phil. Giselae Louise Mathilde Mayer-Pitsch] {{ling|Lingua Theodisca{{!}}Theodisce}}</ref> seu '''Universitas Viennensis'''<ref>http://www.univie.ac.at/archiv/tour/22.htm</ref> [[Vindobona]]e sita est maxima [[universitas]] [[Austria]]e et omnium [[lingua Theodisca|linguae Theodiscae]] terrarum, quae 91 &thinsp;898 discipulos ac 9 &thinsp;703 administros (ex quibus 6 8926892 docentes) amplectitur.<ref>[http://www.univie.ac.at/ueber-uns/auf-einen-blick/fakten-broschueren/] Semestris hiemalis 2013/14 / die 31 Decembris 2013.</ref> Die [[12 Martii]] [[1365]] condita, secunda est [[antiquitas|antiquitate]] universitas [[Sacrum Romanum Imperium|Sacri Romani Imperii]]. Sensu stricto non iam est universitas, quia [[medicina]] anno [[2004]] segregata est, nomine [[Universitas Medicinae Viennensis]]. Hoc tempore 180 studia offeruntur.<ref>[http://www.univie.ac.at/ueber-uns/auf-einen-blick/fakten-broschueren/].</ref>

[[Fasciculus:Rudolf_IV.jpg|thumb|left|Rudolphus IV cognomento Fundatorfundator.]]

Universitas die [[12 Martii]] [[1365]], (die festo [[Gregorius Magnus|Sancti Gregorii Magni]]), duobus litteris (scilicet [[lingua Latina|Latinis]] et [[lingua Theodisca|Theodiscis]]) a [[Rudolphus IV (dux Austriae)|Rudolpho IV]] duce [[Austria]]e instituta est, qua re "Fundator"fundator cognominatur. Antea diu cum [[curia Romana]] de condicionibus studiorum condendorum tractaverat, mediocri eventu tamen, cum [[Facultas (universitatis)|facultatem]] [[theologia]]e condi concessum non sit. Dubium non est, quin Rudolphus et honorem [[domus Habsburgensis]] augere et socrum eius [[Carolus IV (imperator)|Carolum IV]] imperatorem, qui [[Universitas Carolina Pragensis|Universitatem Carolinam Pragensem]] anno [[1348]] condiderat, aemulari studuitstudebat.

In studiis condendis exemplum [[Universitas Parisiensis|Universitatis Parisiensis]] secutus est, cui erant quattuor facultates et quattuor [[nationes (universitas)|nationes]]: (nationes universitatis Viennensis erant Austriaca, Rhenania, Hungarica, Saxonica).<ref>Ab anno [[1384]], ad nationem Austriacam pertinebant incolae terrarum domus Austriae et Italiae, ad Rhenaniam illi ex Germania occidentali et meridiana oriundi, Hungarica natio incolas regni Hungarici comprehendebat, Saxones autem omnes ex Scandinavia et ab insulis Britannicis venientes dicebantur. Vide: [https://books.google.at/books?id=qc4d4P42eFoC&pg=PA296&lpg=PA296&dq=universit%C3%A4t+wien+Sp%C3%A4tmittelalter+ebendorfer&source=bl&ots=qX9yfvliuR&sig=VKrCHWA3BDLyM8TQ__DNtfDbLJI&hl=de&sa=X&ei=5KXMVJW1FcXvar7egcgP&ved=0CDgQ6AEwBA#v=onepage&q=universit%C3%A4t%20wien%20Sp%C3%A4tmittelalter%20ebendorfer&f=false Die Universität Wien im Mittelalter, p. 78]. Vide etiam [http://www.univie.ac.at/archiv/rg/4.htm ''Die Akademischen Nationen''], in: Kurt Mühlberger/Thomas Maisel, [http://www.univie.ac.at/archiv/rg/inhalt.htm ''Geschichte der Universität Wien im Überblick''].</ref> Dux universitati, quae erat res usque tunc inaudita, partem urbis inter [[Palatium Imperiale (Vindobona)|arcem]] et [[Monasterium B.M.V. Ad Scotos Viennae]], aream plus decem [[hectarium|hectariorum]], in usum studentium ac magistrorum tradere in animo habuit, muro a reliqua urbe secludendam.<ref>Vide [http://medienportal.univie.ac.at/uniview/studium-lehre/detailansicht/artikel/die-gruendung-der-universitaet-wien-als-begegnung-von-hof-stadt-und-kirche/ Christianus Lackner: Die Gründung der Universität Wien als Begegnung von Hof, Stadt und Kirche] (commentatio de Alma Matre Rudolphina condenda, Theodisce).</ref>

Praematura Rudolphi morte (die 27 Iulii 1365), universitas modo condita adiutorem maximi momenti amisit. Vix condita paene exstincta est, nisi civitas Viennensis opes necessarias suppeditaret.

[[Fasciculus:383Wiener Universität cropped.jpg|thumb|Collegium ducale circa annum 1400.]]

[[Magnum schisma occidentale|Magno schismate occidentali]] (1378–1417) demum studia Viennensia efflorescebant, quod multi studentes ac professores, qui [[Lutetia|Parisios]] litis causa reliquerant et locum studiorum quaerebant, Vindobonae sedes collocaverunt. Praeterea die [[21 Februarii]] [[1384]] [[Urbanus VI]] papa facultatem theologiae[[theologia]]e concessit, eodem tempore ''Collegium ducale'' [[Sorbona]]e simile conditum est, quod abhinc quasi universitatis fundamentum factum est.<ref>Vide [http://medienportal.univie.ac.at/uniview/studium-lehre/detailansicht/artikel/die-gruendung-der-universitaet-wien-als-begegnung-von-hof-stadt-und-kirche/ Christianus Lackner: Die Gründung der Universität Wien als Begegnung von Hof, Stadt und Kirche] (commentatio de Alma Matre Rudolphina condenda, Theodisce).</ref> Anno [[1385]] statuta universitatis promulgata sunt, quorum normae per saecula sequentia vigebant. Numerus [[matriculatio|immatriculatorum]] celeriter crescebat: Recensrecens [[matricula]]rum pervestigatio demonstrat annis 1385–1505 Vindobonae 40 &thinsp;683 immatriculatos fuisse, id est fere 20% centesimae omnium immatriculatorum universitatum [[Sacrum Romanum Imperium|Sacri Romani Imperii]] universitate Pragensi excepta, cuius matriculae universae non iam exstant.<ref>R. C. Schwinges:, "Universitätsbesuch im Reich vom 14. bis zum 16. Jahrhundert. In:," ''Geschichte und Gesellschaft'' 10 (1984), p. :5–30.</ref>

Praeter [[grammatica]]m imprimis [[logica]] docebatur, cum [[rhetorica]] magis neglecta sit. In regione [[astronomia|astronomica]] inter alios tres viri excellunt: {{Creanda|de| Johannes von Gmunden|Ioannes de Gamundia}} (mortuus [[1442]]), [[Georgius Peurbachius]] (mortuus [[1461]]) et [[Iohannes Regiomontanus]] (mortuus [[1476]]). Magnitudine secunda erat facultas [[ius|iuridica]], minima [[medicina]] plurimis studentibus pauperibus nimis sumptuosa. Facultatis theologiae erat "rectam fidem" in terris Austriacis servare. Etiam [[concilium|conciliis]] et [[synodus|synodis]] magistri universitatis Viennensis crebres interfuerunt. Scriptores maximi momenti erant {{Creanda|de|Heinrich von Langenstein|Henricus de Hassia}}, qui studia Vindobonensia, postquam Sorbonam [[Urbanus VI|Urbani VI]] assectator relinquere debuit, ab anno [[1384]] restituit; {{Creanda|de|Heinrich Totting von Oyta|Henricus de Oyta}}, qui inter facultatis theologiae conditores numeratur; {{Creanda|de|Nikolaus von Dinkelsbühl|Nicolaus de Dinkelspuhel}}; {{Creanda|de|Thomas Ebendorfer|Thomas Ebendorfer}} (peritus in rebus {{Creanda|de|Hussiten|Hussitae|Hussiticis}} et solus Christianus, qui de [[Iudaei|Iudaeorum]] pernicie anno [[1421]] Vindobonae commissa scripsit).<ref>Vide: [https://books.google.at/books?id=qc4d4P42eFoC&pg=PA296&lpg=PA296&dq=universit%C3%A4t+wien+Sp%C3%A4tmittelalter+ebendorfer&source=bl&ots=qX9yfvliuR&sig=VKrCHWA3BDLyM8TQ__DNtfDbLJI&hl=de&sa=X&ei=5KXMVJW1FcXvar7egcgP&ved=0CDgQ6AEwBA#v=onepage&q=universit%C3%A4t%20wien%20Sp%C3%A4tmittelalter%20ebendorfer&f=false Die Universität Wien im Mittelalter, p. 92-97].</ref>

Numerus studentium mox 1000010&thinsp;000 superavit. Ab anno [[1960]] celerita surrexit: 1960/61: 1400014&thinsp;000 studentes (feminae: 35%), 1970/71: 1900019&thinsp;000 studentes (feminae 37%), 1980/81: 4000040&thinsp;000 studentes (feminae 50%), 1990/91: 8500085&thinsp;000 studentes (feminae 56%), 1998/99: 9000090&thinsp;000 studentes (feminae 59%).<ref>Haec et alia data statistica vide [http://studienservice-lehrwesen.univie.ac.at/weiteres-service/statistik/statistische-daten/ hic].</ref>.

Statutis universitatis anno [[1975]] emendatis suffragium studentium et docentium maxime confirmatum novis legibus anni [[1993]] et [[2002]] constitutis denuo maxima ex parte aboletum est.<ref>Nova de universitatibus lex anni 2002 invenitur [http://www.uibk.ac.at/public-relations/aktuelles/unireform/020809_bgbl-i-120-2002.pdf hic]. - Pagina universitatis [[Pons Aeni|Oenipontensis]] disputationem de lege colligit: [http://www.uibk.ac.at/public-relations/aktuelles/unireform/#aktuelles Die Reform der österreichischen Universitäten].</ref> Universitas quidem post plus quam 250 annos capacitatem iuridicam recuperavit, numerus facultatum ad 15 auctus, facultas medica [[Universitas Medicinae Viennensis]] facta est.

<div class="references-small"><references /></div>