Quantum redactiones paginae "Martinus Turonensis" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
m Candes→Candes-Saint-Martin &c.
Linea 3:
[[Fasciculus:Simone Martini 028 bright.jpg|thumb|[[Sanctus Martinus vitam militarem renuntiat|Vita Sancti Martini (Simon Martini)]], a [[Simon Martini|Simone Martini]] pictus. [[Ecclesia Sancti Francisci (Assisium)|Ecclesia Sancti Francisci]] [[Assisium|Assisiensis]])]]
[[Fasciculus:El Greco - San Martín y el mendigo.jpg|thumb|[[Sanctus Martinus et mendicus (Graecus)|Sanctus Martinus et mendicus]]: Δομήνικος Θεοτοκόπουλος [[Ille Graecus]] pinxit]]
'''Martinus Turonensis''', sanctus [[Ecclesia Catholica|Ecclesiae Catholicae]], [[Sabaria|Sabariæ]] in [[provincia]] [[Pannonia]] [[Imperium Romanum|Imperii Romani]] anno [[316]] natus, Condati (francogallice «[[Francice]] ''Candes »-Saint-Martin''), vico viginti quinque milia fere infra [[Augusta Turonum|Augustam Turonum]] secundo flumine [[Liger|Ligere]] sito, anno[[8 Novembris]] [[397]] a. d. VI Id. Nov. (8 novembris) mortuus, tertius fuit [[episcopus]] [[Augusta Turonum|civitatis Turonum]] in [[Gallia]] (nunc [[Francia]]). Primus in sanctorum numero quamquam nullo [[martyr]]io lato collocatus est.
 
[[Dies Sancti Martini|Die Sancti Martini]] in nonnullis terris sicut [[Germania]] parvuli cantantes ostia pulsant et a procedente [[:categoria:Bellaria|bellaria]] vel teruncium precantur.
 
In [[Rhenania]], Sancti Martini ut dicitur anserem edendum in popinis praebent.
 
Familia a [[Ticinum|Ticino]] oriunda patre tribuno militari natus in diversis locis ubi patri munus efficere contigit primam aetatem egit, quindecimque annos natus [[pater|patris]] iussu [[miles]] ipse factus est. ''Martinus'' enim eius nomen a ''[[Mars (deus)|Marte]]'' belli [[deus|deo]] ductum est, paterque videlicet antiquorum deorum cultor contentissimum in rebus militaribus studium ponebat. At [[puer]] christianorum[[Christianitas|Christianorum religionem]] vehementer admirabatur, decemque iam annos natus invitis parentibus in ecclesiam[[ecclesia]]m confugerat et [[catechumenus]] recipi voluerat.
 
Circitor autem factus in [[Gallia]]m [[Belgica]]m ad [[Samarobriva]]m missus est, eique servus datus est quem quasi frater sit tractabat. Auxilium vero pauperibus assidue ferens stipendium totum in eos insumebat, nec sibi quidquam umquam servabat, ita ut aliquando hieme summa, cum duodeviginti annos natus esset, obvius viro egenti et nudo factus neque ullum teruncium iam habens quod ei daret, sagum tum detractum gladio sciderit dimidiumque viro inopi dederit, ac nocte insequenti Iesum Christum in somnio vidit illo dimidio sago indutum. Alteram autem partem ab eo servatam posteri per multa saecula ut « "sancti Martini cappam »" venerati sunt, quae in aedificio « cappella » vocato posita erat.
 
Multos deinde etiam annos militavit, neque umquam sanguinem fundere voluit, ita ut in prœlio quodam cum [[Alamanni]]s apud [[Wormatia|Borbetomagum]] facto ducibus ipse suaserit corpore suo « humano scuto » ante exercitum posito uti, utpote qui, etsi recusans ne pugnaret, non ignavus habendus esset divinaeque providentiae omnino confideret, cumque vinctus ac hostium telis oblatus esset, tum ignota causa barbari armis depositis pacem petiverunt.
Linea 23:
Neque vero in monasterio neque in urbe longis stationibus permanebat, sed regiones circum urbem sitas longe lateque cum comitibus in asinis peragrare solebat, ut agricolis, qui tum paene omnes in antiquorum deorum cultu perseverabant, Christi doctrinam proponeret. Nec parvae apud eos auctoritatis erat eius sermo, nam cum eis simpliciter colloquens facile documenta exemplis ex eorum vita ductis illustrabat eorumque mentibus accommodabat, neque umquam ulla superbia vel violentia utebatur. Multa vero paganorum deorum templa delevit eisque sacratas arbores cecidit christianasque ecclesias in eisdem locis iussit aedificari. Quos antiquos deos pro daemonibus habebat, ac multa de pugnis ab eo cum eis factis narrantur.
 
Si autem ei episcopalis muneris fungendi causa ad principis aulam nonnumquam adeundum erat, tamen cum potentibus non libenter versabatur, aliquandoque coram principe sacerdoti qui cum eo venerat maiorem honorem tribuens dicere non dubitavit iudicio suo sacerdotalem dignitatem plus valere quam ullam profanam. Nec saepe nec libenter ad episcoporum concilia aderat, quorum multi eum non amabant, cumque anno [[385]] Hispanienses episcopi a Maximo imperatore petivissent ut Priscillianus sacerdos crimine magiae accusatus capitis supplicio afficeretur vehementer cum Ambrosio Mediolanensi reclamavit.
 
==Fontes==
 
*[http://www.thelatinlibrary.com/sulpiciusseverusmartin.html Sulpici Severi Vita Sancti Martini Episcopi et Confessoris]
 
== Vide etiam ==
* [[Pervigilium Omnium Sanctorum]]
* [[Communitas Sancti Martini]]
 
[[Categoria:Sancti|Martinus Turonensis]]
[[Categoria:Incolae Galliae]]
Linea 37:
[[Categoria:Nati saeculo 4]]
[[Categoria:Episcopi Turonenses]]
{{Link GA|eo}}