|
[[Fasciculus:G-7 Summit 1983.jpg|thumb|300px|Franciscus Mitterrand cum aliis civitatum gubernatoribus societatis [[Grex Octo Civitatum|G-7]] (hodie G-8): a sinistra parte dextram versus [[Petrus Trudeau]], [[Gasto Thorn]], [[Helmut Kohl]], Mitterrand, [[Ronaldus Reagan]], [[Yasuhiro Nakasone]], [[Margarita Thatcher]], [[Amyntor Fanfani]].]]
'''Franciscus Mitterrand''' ([[Francice]] ''François Mitterrand''), [[Iarnacum|Iarnaci]] natus die [[26 Octobris]] [[1916]], [[Lutetia]]e mortuus [[8 Ianuarii]] [[1996]], fuit [[Praeses]] [[Francia|Francicae Reirei Publicaepublicae]] et coprinceps [[Andorra]]e ab anno [[1981]] usque ad annum [[1995]], quo nullus praeses in [[Francia]] longius rerum potitus est.
==Vita==
Franciscus Mitterrand, provinciali loco ortus, [[Ecclesia Catholica|Catholicacatholica]] fide educatus, aliquot annis cum viris dextrarum partium commercium habuit. Cum incipiente [[Bellum Orbis Terrarum II|secundo orbis terrarum bello]] vulneratus captusque ab hostibus esset, bis terque fugere conatus est, et id tandem die [[10 Decembris]] [[1941]] ei successit. Postea pro regimine [[Philippus Petain|Philippi Petain]] laboravit, sed a fine anni [[1943]] [[Germania|Germanis]] conlaborantibusque resistere coepit et Lutetiae liberandae particepsse fuitdedicavit.
Legatus Nivernensium anno [[1946]] electus, iunior Ministerminister Reirei Publicaepublicae [[1947]], in administratione, cui [[Paulus Ramadier]] praefuit, factus est, multosque magistratus sub quarta Rere Publicapublica gessit, sed ab anno [[1958]], [[Carolus de Gaulle|Carolo de Gaulle]] regnante, nihil nisi Nivernensium senator fuit. Octavum autem post annum candidatus sinistrarum partium ad Reirei Publicaepublicae Praesidentiampraesidentiam fuit, qua in re, quamquam tandem non vicit, ei contigit De Gaulle ad secundum gyrum electionis protrahere. Anno [[1971]], secretarius primus partium [[socialismus|socialistarum]] factus est, et postea conatus est Reirei Publicaepublicae praeses fieri, commune programma cum [[communista|communistis]] [[radicalis|radicalibusque]] scribendo.
Tandem ei contigit ut [[10 Maii]] [[1981]] praeses eligeretur. Multis enim decretis, [[Petrus Mauroy|Petro Mauroy]] primo ministro, abrogavit [[poena capitalis|mortis damnationem]] et auxit [[subsidium sociale|socialia minima]] et creavit vectigal maximarum fortunarum et dedit Francicam civitatem omnibus advenis, qui in Francia laborabant, et divitias dedit scriniis litterarum scientiarumque laborisque et quintam hebdomadem ferialium dierum concessit laborantibus omnibus et triginta novem tantum horas laboris per hebdomadem praedixit, et cetera consulta tam ad interiorem quam ad exteriorem politicam fecit. Anno autem [[1984]], cum scholam reformare [[Petrus Mauroy]] non potuisset, [[Laurentius Fabius]] primus minister factus est, qui etiam pecuniariam inopiam rei publicae curare conatus est.
Sed post victoriam dextrarum partium anno [[1986]], Mitterrand coactus est [[Iacobus Chirac|Iacobum Chirac]] primum ministrum nominare, qui duos annos administrationi praefuit. Denuo autem praeses anno [[1988]] electus est, et postea ad [[Europa]]m confirmandam laboravit, Maastrichti tractatum adprobantibus Francicis; pro primo ministro habuit primum [[Michael Rocard|Michaelem Rocard]], deinde [[Editha Cresson|Editham Cresson]], denique [[Petrus Bérégovoy|Petrum Beregovoy]]; sed scriptoribus rerum praesentium divulgantibus mendacia de repetundis, paulatim male audierunt omnes, qui Rem Publicam gerebant. Verum anno [[1993]] dextras partes rursus victores [[Eduardus Balladur|Eduardum Balladur]] primum ministrum nominavit, et ipse sibi otium cum litteris dedit, credens in vires spiritus. Mortuus est anno [[1996]], paulo post victoriam ChiraciIacobi Chirac.
==Nexus externi==
|
