Quantum redactiones paginae "Scriptura Beneventana" differant

Content deleted Content added
No edit summary
Amplificavi et nonnulla emendavi
Linea 1:
[[Image:Beneventan.jpeg|thumb|200px|[[Regula Benedicti]], annis 1075–1090, de bibliotheca Montis Casini.]]
 
'''Scriptura Beneventana''', quae etiam '''scriptura Longobarda''', '''LongobardicaLangobardica'''<ref>[http://books.google.be/books?id=hwbNAAAAMAAJ&pg=RA2-PA112&lpg=RA2-PA112&dq=scriptura+carolingica&source=bl&ots=OTeXeVNgii&sig=HfieBgo-tiDNPGymZpFqabmqJy8&hl=nl&ei=-togTOvQN8GMOJWikBw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CBkQ6AEwAQ#v=onepage&q=scriptura%20langobardica&f=false Nomen datum in Commentationibus Societatis Regiae Scientiarum Gottingensis].</ref> vel '''scriptura Sanctilittera PetriLangobardisca''' nuncupatur, est forma minuscula scripturae quae ample in usu fuit saeculisa XIfine et[[Saeculum 8|saeculi VIII]] usque ad [[Saeculum 13|saeculum XIII]] –etiamsi posteriora sunt exempla his XIIlitteris praecipueexarata– in regione ducatus [[Beneventum|Beneventi]] in parte[[Italia meridiana]], nota etiam nomine meridionali"Langobardia ItaliaeMinor". In usu erat in [[Monasterium|monasteriis]] Benedictinis[[Benedictini]]s, quae usque ad Dalmatiam[[Dalmatia]]m eius usum propagaverunt. Eius origo non est Longobarda, sed originem trahit a scriptorio [[Mons Casinus|Abbatiae Montis Casini]].
 
Eruditus [[Francogallia|Francogallus]], [[Ioannes Mabillon]], eam "longobardamLongobardam" nuncupare malebat, putando erronee eam scripturam nationalem [[Longobardi|populi Longobardorum]] fuisse. [[Palaeographia|Palaeographus]] [[E. A. Lowe]] nomen "Beneventana"<ref>Lowe, ''op. cit.'' 1914.</ref> imposuit, quo eruditi mediaevales iam usi sunt.
 
== BibliographiaProprietates ==
Formae litterarum abundant curvaminibus, quamquam plurima habemus exempla quorum litterae fractiores et angulusiores videntur. Tractus ascendentes et descendentes plerumque sunt breves.<br />
* J. Stiennon, ''Paléographie du Moyen Âge'', Paris, Armand Colin, 1973, p. 87-89.
Plurimae sunt compendiariae notae, permultae vincturae inter litteras; e.g. ''ei'', ''fi'', ''gi'', ''li'', ''ri'', ''si'', ''st'', ''ti'', ''tu'', rarius ''sp'', et cetera.
* E. A. Loew. ''The Beneventan script : a history of the South Italian minuscule''. Second edition prepared and enlarged by Virginia BROWN. Roma, Storia e letteratura, 1980. 2 volumina in-8°, XX-361
 
* E. A. Lowe (olim ante bellum Loew), ''The Beneventan script: a history of the South Italian Minuscule'', Oxford, 1914, p. 22-40, chap. 2 « The Name »
=== Formae peculiares ===
* Littera '''a''' duabus exsistit formis: culmine aperto (quasi littera "u"; plerumque in veterioribus [[Manuscriptum|manuscriptis]]) aut clauso (quasi vinctus litterarum "o+c");
* littera '''c''' interdum cristata est, quasi inversum [[tres]];
* litterae '''e''' pars superior similis est flocco;
* litteram '''r''' descendentem et angulosam videmus;
* littera '''t''' mutat secundum subsequentem litteram: crebro similis est litterae "a"; non infrequenter, si aliae litterae est alligata, formam sumit numeri [[octo]] ('''8''') dimidiati vel inversi ''[[beta]]'' ('''β''').
 
=== Species Casinensis ===
Scriptura Beneventana quae apud monasterium Montis Casini elaborata expolitaque est '''Cas(s)inensis''' appellatur. Quae artificiosa, parvior nec non angulosior est et exarabatur [[pinna]] [[avis]] obliquo acumine.<ref>[http://www.italiamedievale.org/sito_acim/contributi/strumenti_scrittori.html De pinna avis ad usum scribendi.]</ref>
 
=== Species Barensis ===
Orta [[Saeculum 10|saeculo X]] in [[Scriptorium|scriptoriis]] [[Barium (Apulia)|Barensibus]], originem trahit a specie Casinensi. Litterarum formae rotundiores et ampliores sunt et exarabantur stilo duro more [[Graeci|Graecorum]].
 
== Notae ==
<div class="references-small"><references /></div>
 
== Bibliographia ==
* J. Stiennon, ''Paléographie du Moyen Âge'', ParisParisii, Armand Colin, 1973, p. 87-89.
* E. A. Loew., ''The Beneventan script : a history of the South Italian minuscule''. Second edition prepared and enlarged by Virginia BROWN. RomaRomae, Storia e letteratura, 1980. 2 volumina in-8°, XX-361
* E. A. Lowe (olim ante bellum Loew), ''The Beneventan script: a history of the South Italian Minuscule'', Oxford,capitulo 2 1914«''The Name''», p. 22-40, chap.Oxonii, 2 « The Name »1914
* A. Petrucci, ''Breve storia della scrittura latina'', Romae, Bagatto Libri, 1992.
* G. Cencetti, ''Lineamenti di storia della scrittura latina'', Bononiae, Patron, 1997.
* G. Cavallo, ''Rotoli di Exultet dell'Italia meridionale'', Barii, 1973.
* L. Miglio, C. Tedeschi, ''Echi romaneschi'' in ''Scripta, an International Journal of Codicology and Palaeography'' 6, 2013.
 
== Vide etiam ==
* [[Scriptura Merovingica]]
 
== Nexus externi ==
* [http://www.icar.beniculturali.it/biblio/_view_volume.asp?ID_VOLUME=51 F. Steffens, Paléographie latine, Trèves, Paris 1910] apud situm [http://www.icar.beniculturali.it/ www.icar.beniculturali.it]
* [https://archive.org/details/beneventanscript00loweuoft E. A. Lowe, ''The Beneventan Script: a History of the South Italian Minuscule'' (1914)]
 
{{DEFAULTSORT:Beneventana}}
[[Categoria:Scripturae]]
[[Categoria:Palaeographia]]
 
[[fr:Écriture bénéventaine]]