Quantum redactiones paginae "A (tonus)" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
mNo edit summary
Linea 1:
[[Fasciculus:NotesA.png||thumbnail|300px|Soni A in ambabus clavibus.]]
 
'''La''' vel '''A''' est sexta [[Tonus|nota musica]] usitatae pronuntiationis notatorum sonorum. Congruit ad suum enharmonicum tonum B[[File:Doubleflat.svg|8px]], distantem unum diatonicum semitonium a tono A♯.
'''La''' vel '''A''' est sexta [[Tonus|nota musica]] usitatae pronuntiationis notatorum sonorum. Congruit ad suum enharmonicum tonum B[[File:Doubleflat.svg|8px]], distantem unum diatonicum semitonium a tono A♯. "A" tono utuntur symphoniaci ratione concinendi in concentibus. Cum orchestrae est consonantia constituenda, tibia (Anglice: ''oboe'') fistulator principio canit hoc "A", deinde reliqua instrumenta musica temperanda id faciunt ad tonum comprehendendum. "A" tono utitur musica coniuncto cum numero (exempli gratia "A-440") significante quam acutus sit sonus. Illus numerus denotat [[frequentia]]m unitate [[hertz]]. Cum "A" toni numerus minor, tum sonus est gravior. Omnibus arcubus instrumentis est "A" toni chorda, qua quisque cantor consonat reliquos nervos instrumenti. Ex internationali foedere icto anno [[1939]], recens huius toni ratio convenitur in sono "A-440". Temperatio notae musicae "A" mutata tamen est pro tempore, geographica regione vel instrumenti fabro. In [[Europa]] [[Saeculum 17|septimo decimo saeculo]], quam acutum esset tonum "A" fluctuavit in intervallo inter "A-374" et "A-403", quod fere aberat duos tresve tonos a "A-440". Exstant antiquitatis exempla instrumentorum, chordarum temperatorum (Anglice: ''tuning fork'') vel rationes temperationis sonorum ab "A-309" ad "A-455,3", cum fluctuatione paene sex semitoniorum. Quamvis nunc conventa publica temperantia toni "A" sit "A-440", nonnulli greges symphoniaci malunt temperare instrumenta leviter acutius atque uti "A-442" sive "A-444". Temperantia baroca plerumque profertur tono "A-415", qui est gravior quam huius aetatis, cum fluctuatione unius semitonii. "A0" est gravior sonus in sollemni clavichordio. Diapason post diapason succedit ("A1", "A2", et cetera). "A7" est parvis tonis gravior quam tonus "C8", acutissimo in clavichordio. "A" tonus non habetur praecipuus nec maximus cantoribus eorumque voci, ut tonus "C" media voce ("C tenor" quoque appellatus), sed laboriosissimus esse potest in quibusdam diapason.
 
"A" tono saepissime fixo vel prototypo utuntur symphoniaci ratione concinendi in concentibus et in [[orchestra|orchestris]], inter civitates quoque. Cum orchestrae est consonantia constituenda, tibia (Anglice: ''oboe'') fistulator principio canit hoc "A", deinde reliqua instrumenta musica temperanda id faciunt ad tonum comprehendendum.
 
"A" tono utitur musica coniuncto cum numero (exempli gratia "A-440") significante quam acutus sit sonus. Illus numerus denotat [[frequentia]]m unitate [[hertz]]. Cum "A" toni numerus minor, tum sonus est gravior.
Saepissime '''A''' [[tonus]] fixus vel prototypus in [[orchestra|orchestris]] inter civitates habetur, cum [[sonus]] 440 [[Hertz|Hz]] praedesignata, ex qua [[musicus|musici]] sua [[instrumentum musicum|instrumenta]] obtemperent. Haec frequentia notatur "A" in fundo imaginis ad dextram positae. Recenter mores usque in mundo hanc frequentiam auxerunt ad 442 Hz aut re vera 444 Hz. [[Aetas Baroca|Aetate Baroca]], frequentia circa 415 Hz habebatur, prope [[semisonus|semisonum]] sub 440. Factiones quaedam conmovent{{dubsig}} ut solitus sonus ad 415 Hz denuo decrescat. [[Mathematica|Mathematici]] quidam scriptis de musica fontibus ut [[Leibniz]] et alii postulant rationibus mathematicis C04 melius esse ad 256 Hz. Cum A est prope 440 Hz, C est circa 262 Hz.
 
'''La''' vel '''A''' est sexta [[Tonus|nota musica]] usitatae pronuntiationis notatorum sonorum. Congruit ad suum enharmonicum tonum B[[File:Doubleflat.svg|8px]], distantem unum diatonicum semitonium a tono A♯. "A" tono utuntur symphoniaci ratione concinendi in concentibus. Cum orchestrae est consonantia constituenda, tibia (Anglice: ''oboe'') fistulator principio canit hoc "A", deinde reliqua instrumenta musica temperanda id faciunt ad tonum comprehendendum. "A" tono utitur musica coniuncto cum numero (exempli gratia "A-440") significante quam acutus sit sonus. Illus numerus denotat [[frequentia]]m unitate [[hertz]]. Cum "A" toni numerus minor, tum sonus est gravior. Omnibus arcubus instrumentis est "A" toni chorda, qua quisque cantor consonat reliquos nervos instrumenti. Ex internationali foedere icto anno [[1939]], recens huius toni ratio convenitur in sono "A-440", ex cuius praedesignatione musici sua instrumenta obtemperent. Temperatio notae musicae "A" mutata tamen est pro tempore, geographica regione vel instrumenti fabro. In [[Europa]] [[Saeculum 17|septimo decimo saeculo]], quam acutum esset tonum "A" fluctuavit in intervallo inter "A-374" et "A-403", quod fere aberat duos tresve tonos a "A-440". Exstant antiquitatis exempla instrumentorum, chordarum temperatorum (Anglice: ''tuning fork'') vel rationes temperationis sonorum ab "A-309" ad "A-455,3", cum fluctuatione paene sex semitoniorum. Quamvis nunc conventa publica temperantia toni "A" sit "A-440", nonnulli greges symphoniaci recenter malunt temperare instrumenta leviter acutius atque uti "A-442" sive "A-444", quia mores usque in mundo illam frequentiam auxerunt ad 442 Hz aut re vera 444 Hz enim. Temperantia barocaBaroca [[Aetas Baroca|eiusque aetatis]] plerumque profertur circa tono "A-415", qui est gravior quam huius aetatis, cum fluctuatione unius semitonii. "A0"(prope estsemisonum graviorsub sonus"A-440"). inFactiones sollemniquaedam clavichordio.conmovent Diapasonut postsolitus diapasonsonus succeditad ("A1",415 "A2",Hz etdenuo cetera)decrescat. "A7" est[[Mathematica|Mathematici]] parvisquidam tonisscriptis graviorde quammusica tonusfontibus "C8",ut acutissimo[[Leibniz]] inet clavichordio.alii "A"postulant tonusrationibus nonmathematicis habeturC04 praecipuusmelius necesse maximusad cantoribus256 eorumqueHz. voci,Cum utA tonusest "C"prope media440 voceHz, ("C tenor"est quoque appellatus), sed laboriosissimus esse potest incirca quibusdam262 diapasonHz.
Per [[octavum|octava]] frequentia toni A augescit vel decrescit [[factor]]ibus duorum, ita 440 Hz est A04, 880 Hz est A05, 220hz est A03, etc. A0 est 27.5 Hz (duobus octavis sub A in fundo imaginis ad dextram) quod solet poni gravissimum in [[piano]].
 
"A0" est 27,5 Hz (duobus octavis sub A in fundo imaginis ad dextram) poniturque gravior sonus in sollemni clavichordio. Diapason post diapason succedit ("A1", "A2", et cetera). perque diapason frequentia toni A augescit vel decrescit [[factor]]ibus duorum, ita 440 Hz est A04, 880 Hz est A05, 220hz est A03, et cetera. "A7" est parvis tonis gravior quam tonus "C8", acutissimo in clavichordio. "A" tonus non habetur praecipuus nec maximus cantoribus eorumque voci, ut tonus "C" media voce ("C tenor" quoque appellatus), sed laboriosissimus esse potest in quibusdam diapason.
 
In notatione musica civitatum lingua Anglica aut Germanica, nomen Latinum '''la''' congruit notae '''A'''.
 
==Claves in tono A fundatae<!-- = Common scales beginning on A -->==
Line 38 ⟶ 43:
|A͵͵͵ or ͵͵͵A
|Subsubcontra
|13.,75
|
|-
Line 44 ⟶ 49:
|A͵͵ or ͵͵A
|Subcontra
|27.50,5(0)
|
|-