Quantum redactiones paginae "A (tonus)" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
m mutationes parvae
Linea 1:
[[Fasciculus:NotesA.png||thumbnail|300px|Soni A in ambabus clavibus.]]
 
'''La''' vel '''A''' est sexta [[Tonus|nota musica]] usitatae pronuntiationis notatorum sonorum. Congruit ad suum enharmonicum tonum B𝄫B[[File:Doubleflat.svg|8px]], distantem unum diatonicum semitonium a tono A♯. "A" tono utuntur symphoniaci ratione concinendi in concentibus. Cum orchestrae est consonantia constituenda, tibia (Anglice: ''oboe'') fistulator principio canit hoc "A", deinde reliqua instrumenta musica temperanda id faciunt ad tonum comprehendendum. "A" tono utitur musica coniuncto cum numero (exempli gratia "A-440") significante quam acutus sit sonus. Illus numerus denotat [[frequentia]]m unitate [[hertz]]. Cum "A" toni numerus minor, tum sonus est gravior. Omnibus arcubus instrumentis est "A" toni chorda, qua quisque cantor consonat reliquos nervos instrumenti. Ex internationali foedere icto anno [[1939]], recens huius toni ratio convenitur in sono "A-440". Temperatio notae musicae "A" mutata tamen est pro tempore, geographica regione vel instrumenti fabro. In [[Europa]] [[Saeculum 17|septimo decimo saeculo]], quam acutum esset tonum "A" fluctuavit in intervallo inter "A-374" et "A-403", quod fere aberat duos tresve tonos a "A-440". Exstant antiquitatis exempla instrumentorum, chordarum temperatorum (Anglice: ''tuning fork'') vel rationes temperationis sonorum ab "A-309" ad "A-455,3", cum fluctuatione paene sex semitoniorum. Quamvis nunc conventa publica temperantia toni "A" sit "A-440", nonnulli greges symphoniaci malunt temperare instrumenta leviter acutius atque uti "A-442" sive "A-444". Temperantia baroca plerumque profertur tono "A-415", qui est gravior quam huius aetatis, cum fluctuatione unius semitonii. "A0" est gravior sonus in sollemni clavichordio. Diapason post diapason succedit ("A1", "A2", et cetera). "A7" est parvis tonis gravior quam tonus "C8", acutissimo in clavichordio. "A" tonus non habetur praecipuus nec maximus cantoribus. <!--eorumque =voci, Theut notetonus "AC" ismedia notvoce considered("C totenor" bequoque a certain milestone or mark to hit with voice asappellatus), forsed example, [[Tenor C]] is, but it can belaboriosissimus extremelyesse demandingpotest in certainquibusdam [[octave]]sdiapason.) -->
 
 
Saepissime '''A''' [[tonus]] fixus vel prototypus in [[orchestra|orchestris]] inter civitates habetur, cum [[sonus]] 440 [[Hertz|Hz]] praedesignata, ex qua [[musicus|musici]] sua [[instrumentum musicum|instrumenta]] obtemperent. Haec frequentia notatur "A" in fundo imaginis ad dextram positae. Recenter mores usque in mundo hanc frequentiam auxerunt ad 442 Hz aut re vera 444 Hz. [[Aetas Baroca|Aetate Baroca]], frequentia circa 415 Hz habebatur, prope [[semisonus|semisonum]] sub 440. Factiones quaedam conmovent{{dubsig}} ut solitus sonus ad 415 Hz denuo decrescat. [[Mathematica|Mathematici]] quidam scriptis de musica fontibus ut [[Leibniz]] et alii postulant rationibus mathematicis C04 melius esse ad 256 Hz. Cum A est prope 440 Hz, C est circa 262 Hz.
Line 26 ⟶ 27:
* [[B (sonus)|B]] minor, et minus melodicum
 
==Designatio pro diapason==
<!--
A0 is the lowest note on the standard [[piano]]. The octaves follow A1, A2, etc.. A7 is a few pitches lower than [[eighth octave C|C8]], the highest note on the standard piano. The note "A" is not considered to be a certain milestone or mark to hit with voice as, for example, [[Tenor C]] is, but it can be extremely demanding in certain [[octave]]s.
 
==Designation by octave==
{|class="wikitable"
!<!--[[Scientific pitch notation|Scientific]]-->Designatio designationscientifica
!<!--[[Helmholtz pitch notation|Helmholtz]]--> designationDesignatio Helmholtz
!Nomen diapason
!Octave name
!StandardConventa frequencyfrequentia (Hz)
!Exemplum soni
!Sound sample
|-
|A<sub>&minus;1</sub>