|
[[Fasciculus:NotesA.png||thumbnail|300px|Soni A in ambabus clavibus.]]
'''La''' vel '''A''' est sexta [[Tonus|nota musica]] usitatae pronuntiationis notatorum sonorum. Congruit ad suum enharmonicum tonum B𝄫, distantem unum diatonicum semitonium a tono A♯. "A" tono utuntur symphoniaci ratione concinendi in concentibus. Cum orchestrae est consonantia constituenda, tibia recentioris(Anglice: musicae''oboe'') fistulator principio canit hoc "A", deinde reliqua instrumenta musica consonandatemperanda id faciunt ad tonum comprehendendum. "A" tono utitur musica coniuncto cum numero (exempli gratia "A-440") significante quam acutus estsit sonus. IllumIllus numerumnumerus denotat [[frequentia]]m unitate [[hertz]]. Cum "A" toni numeronumerus minoreminor, tum sonus est gravior. Omnibus arcubus instrumentis est "A" toni chorda, qua quisque cantor consonat reliquos nervos instrumenti. Ex internationali foedere icto anno [[1939]], recens huius toni ratio convenitur in sono "A-440". Temperatio notae musicae "A" mutata tamen est pro tempore, geographica regione vel instrumenti fabro. In [[Europa]] [[Saeculum 17|Septimoseptimo decimo saeculo]], quam acutum esseesset tonum "A" varium fuitfluctuavit in intervallo inter "A-374" et "A-403", quod fere aberat duos tresve tonos a "A-440". Exstant antiquitatis exempla instrumentorum, chordarum temperatorum (Anglice: ''tuning fork'') vel rationes temperationis sonorum ab "A-309" ad "A-455,3", cum differentiafluctuatione paene sex semitoniorum. Quamvis nunc conventa publica temperantia toni "A" sit "A-440", nonnulli greges symphoniaci malunt temperare instrumenta leviter acutior,acutius utendoatque uti "A-442" sive "A-444". Temperantia baroca plerumque profertur tono "A-415", qui est gravior quam huius aetatis, cum differentiafluctuatione uniunius semitonii. "A0" est gravior sonus in sollemni clavichordio. Diapason post diapason succedit ("A1", "A2", et cetera). "A7" est parvis tonis gravior quam tonus "C8", acutissimo in clavichordio. "A" tonus non habetur praecipuus nec maximus cantoribus. (vertendum: The note "A" is not considered to be a certain milestone or mark to hit with voice as, for example, [[Tenor C]] is, but it can be extremely demanding in certain [[octave]]s.)
Saepissime '''A''' [[tonus]] fixus vel prototypus in [[orchestra|orchestris]] inter civitates habetur, cum [[sonus]] 440 [[Hertz|Hz]] praedesignata, ex qua [[musicus|musici]] sua [[instrumentum musicum|instrumenta]] obtemperent. Haec frequentia notatur "A" in fundo imaginis ad dextram positae. Recenter mores usque in mundo hanc frequentiam auxerunt ad 442 Hz aut re vera 444 Hz. [[Aetas Baroca|Aetate Baroca]], frequentia circa 415 Hz habebatur, prope [[semisonus|semisonum]] sub 440. Factiones quaedam conmovent{{dubsig}} ut solitus sonus ad 415 Hz denuo decrescat. [[Mathematica|Mathematici]] quidam scriptis de musica fontibus ut [[Leibniz]] et alii postulant rationibus mathematicis C04 melius esse ad 256 Hz. Cum A est prope 440 Hz, C est circa 262 Hz.
* [[B (sonus)|B]] minor, et minus melodicum
<!--
A0 is the lowest note on the standard [[piano]]. The octaves follow A1, A2, etc.. A7 is a few pitches lower than [[eighth octave C|C8]], the highest note on the standard piano. The note "A" is not considered to be a certain milestone or mark to hit with voice as, for example, [[Tenor C]] is, but it can be extremely demanding in certain [[octave]]s.
|
