|
== Andalusia sub imperio Damasci ==
== Califatum[[Emiratus Cordubae ]] == ▼Durante caliphate de Umayyad Caliphi Al-Walid ego, Berber imperatorem Tariq ibn-Ziyad duxit parva vi ut appulit et Calpe in Nonis April XXX, DCCXI alios per speciem celebrandarum ad interveniendum in Wisigotharum civile bellum. Post ambiguae uictoriae de rege Roderici ad Proelium Guadalete in July XIX, DCCXI, Tariq ibn-Ziyad additisque Arabs praeses Musa ibn Nusayr de Ifriqiya, attulit maxime Wisigotharum regnum sub Muslim occupationem septem-annus stipendii. Et transgressi sunt Pyrenaeum et occupatum Wisigotharum Septimaniae meridiana in parte Franciam.
== [[Caliphatus Cordubae]] ==
Potissimum Hiberico peninsula participes fierent dilatantur Umayyad imperium, sub nomine Al-Andalus. Ifriqiya erat subditus provincia constitutam, ut primis decades nominati duces in al-Andalus Kairouan et admirabilis quam Caliphi in Damasco. Regionali capitale ordináta Cordubae, et initiali influxum Muslim colonis late distribuit - Arabs colonis deputatur ad austrumque et orientem, dum Berber colonis dispergaris per occidentem et centrum. [Citationem indigebat] Wisigotharum dominorum qui convenerat ad recognoscendum Muslim cesserit imperium licuit retinere eorum feudis (notabiliter, in Murcia, Gallaecia, atque Hiberi vallis). Obsistens Wisigotharum confugitque in Cantaber montani,, ubi exculpi a caudam statu, Regnum Asturicae. In 720s est, Andalusian praesides launched plures sa'ifa excursiones in Aquitaniam erant, sed severe percussit per Ducem Odo Magni Aquitannico ad Bello Tolosatium (DCCXXI). Tamen post opprimendi Odo scriptor Berber socium Uthman ibn Naissa contra orientalem Pyrenaeum, Abdul Rahman Al Ghafiqi duxit expeditionem aquilonem trans occidentalis Pyrenaeum et percussit Aquitanus dux qui in vicem appellante ad Francorum dux Carolus Martellus ad auxilium, offerendo se ponere sub Carolingian principatum. Acie Pictavis, in DCCXXXII est, Andalusian incursionibus, acie victus est a Carolo Martel. In DCCXXXIV est, Andalusians launched populationibus ad orientem, captis Avinionensis et Arelatum et uagae multum de Provinciie. In DCCXXXVII, ascenderunt Rhodanum vallem usque ad Burgundiae. Carolus Martellus Francorum, cum adiutorio Luthprandus Longobardorum invasit, Burgundiam et Provincie et expulsus populatores a DCCXXXIX. Foveantur relationes inter Arabes et Berbers in al-Andalus fuerat tensum in annis post conquestum secundo. Berbers graviter supernumeretur Arabibus in provincia, et fecerat molem proelium, sed dati erant minores pruna conquestüs et erant attributae duriora officia (eg occupandi magis turbata areas). Quamvis nonnulli et Arabs futurum suum excoluerunt Berber legatis, alios graviter adflixerintque eos. Compositis seditionibus a Berber militum erant crebrior, e.g. in DCCXXIX est, Berber imperatorem Munnus defecerant et administratur scindendi ex rebellis statu in Cerdanya pro cantamine. In DCCXL, magna Berber petivere erupit in Maghreb (North Africa). Ad compri rebellionem, in Umayyad Caliphi Hisham expediantur magna Arabs exercitus, quod componitur ex allatos (junds) Maioris Syria [XIV] ad North Africa. Sed magna Berber oppressus exercitus Syriae Bagdoura rebelles acie (in Mauritania). Firmata uictoriis North African fratres, Berbers de al-Andalus cicius eleuasset sua defectionis impulerant. Berber custodiam in septentrionali Hispania seditionem, deposed eorum Arabs imperatorum, et organized magna rebellis exercitus duci nequiuit contra munitiones conprehensae Toleti, Cordubae, et Algeciras. In Andalusian Arabs gubernator, coniuncta a reliquias exercitus Syriae (quidam 10,000), quae fugerant trans freta, elisit Berber rebelles in serie truculento prælia in DCCXLII. Attamen, rixati statim erupit inter Syriae et duces et vetustioribus Andalusian Arabes. Syri percussit Andalusians ad durum-decertarint Proelium Aqua Portora in August DCCXLII sed pauci erant imponendi se super provincia. Dissensio habitavit in DCCXLIII distributionem Syria in LEGIONARIUS feudis trans al-Andalus - Damasco ut jund constabilita fuit in Elvira (Granatae), Jordanis jund in Rayyu (Málaga et Archidona) est, Jund Filastin jund in Medina-Sidonia et Jerez est, Emesam (Hims) jund in Hispalensem et Niebla, et Qinnasrin jund in Jaén. Ab Aegypto jund eram tribuo inter Beja (Alentejo) in occidente et Tudmir (Murcia) in oriente. [XV] Aduentus de Syris substantialiter augeri Arabica, elementum in Hiberico peninsula et adiuvetur profundius Muslim præsidio parte australi. Tamen, eodem tempore, nolle gubernari, Syra junds portabat in existentiam sui iuris feudal LICENTIA grauati destabilizing auctoritate principem al-Andalus. Secunda significant consequentia defectionis expansionem regnum Asturicae hactenus relegabitur ad enclaves in Cantaber montani,. Post rebelles Berber praesidia decedi northern limes præsidia, Christiana regis Alfonsi ego Asturicae aggrede occupatis statim vacua castella pro se, cito addendo Northwestern provincias Galleciae atque León eius pullum regnum. In Asturians decedi Christiana populatio Ex oppidis et vicos Gallaeca-Leonese planitiebus, creans inani quiddam zone in Douro River vallis (in "Desertum Duero"). Hoc noviter exinanivit limes, maneret dure locum habet in tunc pauci centuries sicut terminus inter christianas Aquilone, et islamica austrum. Inter haec ora et Andalusian heartland in meridie, Andalusian statu organized tribus hic magnis iter territoriis (thughur): inferiore itinere (capitale in initio Emeritae, postea Badajoz), medium iter (conlocatum centrum in Toledo), et superiorem iter ( conlocatum centrum in Caesaraugusta)
Istae perturbationes, et perturbationes quoque licebat Francorum, nunc sub ductu Pippinus Brevem, ut veniret in opportunis mundi plaga Septimaniae in DCCLII, sperans privare Andalusians eorum facilis launching codex pro excursiones in Francie. Post longa obsidione, ultimum Arabs arcem, arcem Narbonensis, tandem ceciderunt in Francos in DCCLIX. Pyrenaei Andalus procul al-signatum. [XVI]
Tertio consequenter ad Berber defectionis precipitium auctoritate Damasci Caliphate super occidentali provinciarum. Cum Umayyad Caliphs averterant challenge de Abbasids in oriente, occidentali provinciis Maghreb et al-Andalus extrahi eorum oboediebant. Ex circa DCCXLV est, Fihrids, inlustri localis Arabs clan descendit de Oqba ibn Nafi al-Fihri, imperium arripuerant, in occidentali provinciis et rexit eos fere tanquam privatae familia imperium sua - Abd al-Rahman ibn Habib al-Fihri in Ifriqiya et Yusuf al-Fihri in al-Andalus. Umayyads ad orientalem Fihrids casus exceptus in DCCL cupiens pervenire Abbasids quod cum spe iuris sui pergere liceret esse. Sed cum Abbassids abiecerit offer et interrogabat certaveris, Fihrids declaravit independentiae et, probabiliter maligne, vocavit abdicatas in relíquiæ Umayyad clan confugere ad imperet. Erat fatale iudicantes ut mox desiderabitur, pro Umayyads filii, et nepotes caliphs, habebat iure licentiore sibi regere quam in Fihrids se ipsos. Rebelles animo localis dominorum, disenchanted cum autocratic regula Fihrids, insidiabantur cum perveniens Umayyad exsulibus obiecit.
==Emiratus Autonomus==
▲== Califatum Cordubae ==
In DCCLVI, exiliatos Umayyad princeps Abd al-Rahman I (cognomento al-Dākhil, quorum aduenam, ') excutiere Yusuf al-Fihri statuere se ipsum ut Emir de Cordubae. Caliphi Abbasid parere noluit, ut Abbasid suos exercitus exanimavit. Super triginta anno statuit tenuius dominabuntur multum de al-Andalus, superatis sectatores utriusque in al-Fihri familiae totiusque Abbasid Caliph. [XVII]
Sequenti enim century et dimidium, semini eius continuata emirs de Cordubae, cum exprimentem quid nominis imperium in reliquas de al-Andalus et quandoque partes occidentalis North Africa sed vera control, et praecipue super itineribus per Christianus terminus, alternantibus fluctuare pendentes competentiam individui admirabilis. Quidem, potentia admirabilis Abdallah ibn Muhammad (circa CM) non se extendit ultra Cordubae se. Sed eius nepotem Abd-al-Rahman III, qui patri successit in CMXII, non solum celeriter restituit Umayyad potentia per al-Andalus sed eam extendit in occidentalis North Africa pariter. In CMXXIX prædicavit se Caliphi, elevantis CONSECTOR ad situm competing fama senescere non solum cum Abbasid Caliph in Bagdad sed etiam Shi'ite Caliph in Tunitio-apud quem et athletizantibus pro imperium de Africam Septentrionalem. Caliphate tempus aureum seculum al-Andalus videtur. Sternuntur segetes producitur usura irrigationes, una cum cibo et advecto ex Oriente Medio, dummodo area quae est circa Cordubae, et quaedam alia Andalusī civitates cum rusticarum oeconomicae sector, quod erat antecedens in Europae procul. Inter European urbes, Cordubae, sub Caliphate, cum populatio of fortasse 500,000, tandem comprehenditque Constantinopoli ut in maximis et maxime opulentissima urbe in Europa. [XVIII] Intra islamica mundi, Cordubae, erat ex principibus unus, culturalis centra. Opus potissimum philosophorum et scientists (notabiliter Abulcasis et Averroem) habebat a major influentiam in intellectualis vita de medieval Europa.
Muslims et non-Muslims saepe venit a foris ad discendum in celebre bibliothecis Universitates al-Andalus post reconquest Toletanum MLXXXV. Nobilissimos ex quibus erat Michael Scot (c. MCLXXV c. MCCXXXV), qui tulit opera Ibn Rushd ("Averroes») et Ibn Sina ("Avicenna") ad Italiam. Hoc transmissio eram habeo a significant labefactum in formatio Europaea Renaissance.
==Regna Taifa==
In Cordubae Caliphate effective labefactis durante calamitosa civile bellum inter MIX et MXIII, tametsi erat non tandem aboletur donec MXXXI quando Al-Andalus dimisso, in plures plerumque independentium vocavit taifas. Crebris incursionibus plurimum erant impares se postulare pro Christianis tributa civitatum ab occidente et septentrione, qui Saracenis notus ut "Gallaeca gentes" [XIX] Percrebuerat et munitiones ab initio Gallaecia, Asturicae, Cantabriam, in Vasca regionem, et Carolingian Marca Hispanica fieri regnorum Navarre, León, Lusitania, Castellae et Aragoniae, et comitatum Barchinone. Eventually populationibus conversa est in subactam, et in responsione taifa reges cogebantur ad petant auxilium a Almoravids, islamica rectores Maghreb. Perditis rebus timeret successu cadere ad eorum incommodum, autem ut Moravids ut adessemus ab Austro perrexerunt ad vincere multi de taifa regna.
== [[Almoravides]] ==
== Archaeologia ==
==Artes Litteraeque==
|
