Quantum redactiones paginae "Sextus Afranius Burrus" differant

Tribunus legionis, deinde procurator rerum [[Livia Drusilla|Liviae Drusillae]] ad annum [[29]] ac postea procurator [[Tiberius (imperator)|Tiberii]], [[Caligula]]e, Claudii<ref>CIL XII,5842</ref> fuit. Praeterea "''egregiae militaris famae''"<ref>[[Tacitus]], ''Annales'', XII 42,1</ref> habebatur. Anno [[51]] [[Agrippina minor|Agrippina Minore]] suadente solus praefectus praetorio factus est<ref>ibidem</ref>. Cum Nero imperium suscepit fidem praetorianorum militum retinuit<ref>''Annales'' XII 69,1</ref>. Cum [[Lucius Annaeus Seneca minor|Seneca]] et Agrippina, matre imperatoris, primis annis Neronis imperii rem publicam administravit<ref>Annales, XIII 2,1; 6,3</ref>. Agrippinae caedem recusavit<ref>''Annales'', XIV 7,4</ref> nec ei interfuit, sed Neronem vituperavit<ref>''Annales'', XIV 10,2</ref>. Cum Nero divortium faceret cum [[Octavia (Claudii filia)|Octavia]], id etiam recusavit<ref>[[Cassius Dio]], LXVII 13</ref>. Anno [[62]] mortuus est (veneno a Nerone sublatus, ut quidam putant). Eo mortuo etiam auctoritas Senecae apud Neronem fracta erat. Successores Burri praefecti praetorio [[Gaius Ofonius Tigellinus]] et [[Lucius Faenius Rufus]] erant.

Burrhus fuit persona in celeberrima [[Tragoedia|tragoedia]] Francogallici poetae [[Ioannes Racine|Iohannis Racine]], ''Britannicus'' inscripta ([[1669]]). Ubi partes paedagogi et boni consiliarii agit, qui Neronem adulescentem ad bonas artes hortari atque a caede fratris [[Britannicus|Britannici]] avertere frustra conatur. Ita opponitue Narcisso, liberto [[Claudius (imperator)|Divi Claudii]], qui partes mali consiliarii agit, omnium facinorum fautoris.