Quantum redactiones paginae "Heraclius II Heraclonas" differant

Content deleted Content added
Addbot (disputatio | conlationes)
m Addbot 1 nexus intervici removet, quod nunc apud Vicidata cum tessera d:q31513 sunt
mNo edit summary
Linea 1:
{{Videdis|Heraclius (discretiva)}}
{{Imperator
[[Fasciculus:Solidus-Heraclius-sb0764.jpg|thumb|300px|[[Solidus]] [[Heraclius|Heraclii I]] cum filiis [[Constantinus III|Constantino III]] et Heraclio II Heraclonae]]
| nomen =
'''Heraclius II''' vel '''Heraclonas''' fuit [[Imperatores Constantinopolitani|Imperator Romanus Orientalis]] a [[25 Maii]] [[641]] ad Septembrem eiusdem anni.
| titulus = Imperator
| image = Solidus-Heraclius-sb0764.jpg
[[Fasciculus:Solidus-Heraclius-sb0764.jpg|thumb|300px| caption = [[Solidus]] [[Heraclius|Heraclii I]] cum filiis [[Constantinus III|Constantino III]] et Heraclio II Heraclonae]]
| image_size =
| principatus = Februario [[641]] – Septembri [[641]]
| nomen_plenum = Constantinus Heraclonas
| sermo_proprius1 = [[Lingua Graeca antiqua|Graece]]
| sermo_proprius1_nomen1 = Κωνσταντῖνος Ἡράκλειος
| partus =
| locus_natalis =
| obitus = [[641]]
| locus_mortis =
| uxor 1 =
| uxor 2 =
| domus =
| pater =
| mater = Martina
| prognati = <!--<br>-->
| religio =
}}'''Heraclius II''' vel '''Heraclonas''' fuit [[Imperatores Constantinopolitani|Imperator Romanus Orientalis]] a [[25 Maii]] [[641]] ad Septembrem eiusdem anni.
Fuit filius [[Heraclius I|Heraclii I]] ex Martina, secundae uxoris imperatoris. Pater Heraclius Heraclonam cum [[Constantinus III (imperator Romanus orientalis)|Constantino III]] imperium post mortem ipsius recturum constituit. Sed Martina, mater Heraclii II, sola cum filio suo regere voluit. Tum [[25 Maii]] Constantinus III mortem obiit, postquam filium suum [[Constans II|Constantem II]] successorem fecit. Is iussu senatus et populi Constantinopoli imperator factus est, Heraclius II Heraclonas autem naso exciso, mater sua lingua excisa, [[Rhodus|Rhodum]] in exilium missi sunt. Ibi paulo post mortuus esse creditur.<ref>John Julius Norwich, Byzanz, Der Aufstieg des oströmischen Reiches, Duesseldorf 1993, p. 373-376</ref>