Quantum redactiones paginae "Sacra Eleusinia" differant

Content deleted Content added
m ??
Constat + AcI
Linea 1:
[[Fasciculus:NAMA Mystères d'Eleusis.jpg|thumb|upright=1.2|[[Tabula votiva]], Eleusine in sacello reperta, elementa sacrorum EleusinorumEleusiniorum (medio [[saeculum 4 a.C.n.|saeculo quartoIV a.C.n.]]) depingit.]]
[[Fasciculus:NAMA Triade éleusinienne.jpg|thumb|[[Triptolemus]], [[tres|triplicem]] [[Triticum|tritici]] fasciculum praebens, benedictiones [[Demeter|Demetris]] et [[Persephone]]s accipit. Caelatura<!--Relief--> [[saeculum 5 a.C.n.|saeculi quinti a.C.n.]], in [[Museum Nationale Archaeologicum Athenarum|Museo Mationali Archaeologico Athenarum]] conservatum.]]
[[Fasciculus:Eleusinian hydria Antikensammlung Berlin 1984.46 n2.jpg|thumb|upright=1|[[Demeter]], in regali solio sedens, [[Metanira]]m [[genu|genibus]] nitentem [[manus|manu]] benedicit, quae [[triticum]] triplicem porrigit, permanens arcanorum signum ([[Pictor Varrese]], [[hydria]] [[figlina figurarum rubrarum|figurarum rubrarum]]<!--red-figure pottery--> ca. [[340 a.C.n.]], ex [[pictura vasorum Apuliana|Apulia]]).]]
 
'''Mysteria Eleusina,'''<ref>"Mysteria Eleusina . . . Cereris sacrificia, quae ad Eleusin Oppidum Atticae celebrabantur." Ludovicus Vives, [http://books.google.com/books?id=7WrcxvOTYlAC ''Dialogos de Juan Luis Vives,''] a Christoval Coret y Peris Hispanice conversus, ed. 7a (Valentiae: 1780), p. 322.</ref><ref>"Haud dubie posse concludi, mysteria eleusina vim habuisse in paulina de coena Domini sententia." Carolus Guilelmus Rudolphus Schaefer, "De Quatuor quae in Novo Testamento de coena Domini extant relationum natura ac indole," dissertatio theologica inauguralis (Gueterslohae: Literarum Universitas Albertina, 1894), p. 36.</ref> ([[Graece]] {{Polytonic|Ἐλευσίνια μυστήρια}}) alibi '''sacra Eleusinia'''<ref>[[Suetonius]], ''[[De vita Caesarum]],'' "Claudius" 25; [[Aulus Gellius]], ''[[Noctes Atticae]]'' 11.6.5.</ref><ref>''Eleusinis sacris'' (abl. pl.): Suetonius, ''De vita Caesarum'' "Nero" 34.4; ''[[Historia Augusta]],'' "Alexander Severus" 18.2.</ref> necnon aliter appellata,<ref>"Arcana Eleusina": "Hinc factum est, ut ex antiquis nullo pacto eruditi potuerint eruere arcana Eleusina, & Orphica." Prosperus ab Aquila, [http://books.google.com/books?id=EjtLcFqiCQAC ''Dictionarium Theologicum Portatile''] (1769), p. 157.</ref><ref>"Sacra Cereris": [[Cicero]], ''[[Pro Balbo]]'' [http://www.thelatinlibrary.com/cicero/balbo.shtml#55 55]</ref><ref>N.B. "Erichthonius rex, qui misteria Eleusinae constituit ..." (ubi quidam legunt aut "... misteria Eleusine ..." aut "... mysteria Eleusina ...") in [[Ampelius]], ''[[Liber memorialis]]'' 15. Textus: Lucius Ampelius' ''Liber Memorialis,'' ed. Friedrich Adolf Beck (Lipsiae: C. H. F. Hartmann, 1826), p. [http://books.google.com/books?id=uRQ9AAAAcAAJ&pg=PA70&dq=%22mysteria+eleusina%22&hl=en&sa=X&ei=1aFqUf3GJuXD0AGP4IDoCA&ved=0CGgQ6AEwCQ#v=onepage&q=%22mysteria%20eleusina%22&f=false 70]; ''Liber Memorialis'' Lucii Ampelii ed. Edvardus Woelfflinus (Lipsiae: Teubner, 1854) p. [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/L/Roman/Texts/Ampelius/Liber_Memorialis*.html 13]; ''[http://www.thelatinlibrary.com/ampelius.shtml The Latin Library]''; cf. "Eleusina" in {{OLD}} p. 599</ref><ref>De [[nomen adiectivum|nomine adiectivo]], vide "tardaque Eleusinae matris volventia plaustra," [[Vergilius]], [[Georgica]], I.163. Sed confer ''Eleusinia'' in "anaglyphum ad mysteria Eleusinia" in ''Bibliotheca Classica Latina sive Collectio auctorum classicorum,'' vol. 18 (1819), [http://books.google.com/books?id=Kt8PAAAAQAAJ pp. 232–233], et apud alios auctores.</ref> fuerunt [[initia (sacra)|initia]] [[Demeter|Demetris]] et [[Persephone]]s quotannis habita, [[Eleusin]]e in [[Attica]]e antiquae [[oppidum|oppido]] notissimo condita. Quae sacra inter ceteras caerimonias apud antiquos celebrata maximi momenti habebantur.
 
ConstantConstat EleusinaEleusinia sacra fuisse in vetere [[agrarianismusagrarismus|cultu agrario]] posita, qui a tempore [[Cultura Mycenaea|Mycenaeo]] (c. 1600–[[1100 a.C.n.]]) originem trahere videtur. Etiam [[memoria]]ememoriae traditum est [[cultus|cultum]] Demetris anno [[1500 a.C.n.]] institutum fuisse.<ref>Mylonas 1961:24. "Again, from legends we learn of the arrival of the Cult of Demeter at Eleusis in the fifteenth century [a.C.n.]—an event that must of course have had a profound influence on the life and activities of the site."</ref> Notio [[immortalitas|immortalitatis]], quae in [[religio]]nibus [[syncretismus|syncretisticis]] antiquitatis comparet, antiquitate exeunte introducta est.<ref name=Nilsson42>[http://www.sacred-texts.com/cla/gpr/ Martin Nilsson, ''The Greek popular religion: The cult of Eleusis,''] pp. 42–44.</ref> Mysteriis illis Persephone a [[Pluto (deus)|Plutone]] [[rex|rege]] [[inferi|inferorum]] ({{Polytonic|Ἀίδης}}) ex [[manus|manibus]] Demetris matris abducta repraesentabatur. Qui [[mythologia|mythus]], dispositus circulo tripartito qui in descensu (propter amissionem) et indagatione et adscensu consistebat, praecipue de adscensu Persephones eiusque cum matre reconciliatione narrabat. Mysteria Eleusina fuerunt feriae maioris momenti [[Hellenismus|aetate Hellenistica]] celebratae, quae postea [[Roma]]m manaverunt.<ref>[[Sergeius Uvarov|Ouvaroff, M.]]<!-- (alternatively given as Sergei Semenovich Uvarov ~ Sergey Uvarov, 1786–1855)--> (ex Francica a J. D. Price conversus) [http://books.google.com/books?id=EFocAAAAMAAJ&printsec=frontcover ''Essay on the Mysteries of Eleusis''] (Londinii: Rodwell and Martin, 1817). Reimpressio: Kessinger Publishing, 2004). Secundum Ouvaroff, scire tempus primorum Mysteriorum Eleusinorum multas quaestiones habere.</ref> Quae mysteria fuerunt ''[[Eleusin]]'', [[Nomen proprium|nomen]] oppidi, prae-Graecum esse videtur. Sunt qui putent huic nomini cognationem esse cum [[Elysium|Elysio]] et [[Ilithyia]] (Graece {{Polytonic|Εἰλειθυία}}).<ref>"[[Elysion]]: The island of the happy dead (Hesiod: ''Works and days'' 166ff). [[Eileithyia]]. A Minoan goddess of childbirth and divine midwifery." F. Schachermeyer, ''Die Minoische Kultur des alten Kreta'' (Stuttgartiae: W. Kohlhammer, 1967), pp 141–142.</ref>
 
[[Ritus]], [[caerimonia]]e, [[fides]]que fuerunt res absconditae, perpetuo celatae et custoditae. Initiati credebant sese in [[vita posterior]]e<!--?afterlife--> compensationem accepturos esse.<ref>Antonia Tripolitis, ''Religions of the Hellenistic-Roman Age'' (Wm. B. Eerdmans Publishing Company, November 2001), pp. 16–21.</ref> Hodie adsunt multae [[pictura]]e et fragmenta [[figlina]]e quae varios arcanorum aspectus describunt. Quia arcana imagines visas<!--visions--> et praestigias vitae posterioris comprehendebant, nonnulli eruditi hodierni putant potestatem et longaevitatem mysteriorum Eleusinorum ex [[psychedelia|rebus psychedelicis]] emanavisse.<ref name="Wasson, R 1978">[[R. Gordon Wasson|Wasson, R. Gordon]], [[Carl A. P. Ruck|Ruck, Carl]], [[Albert Hofmann|Hofmann, A.]], ''The Road to Eleusis: Unveiling the Secret of the Mysteries''. Harcourt, Brace, Jovanovich, 1978.</ref>