Quantum redactiones paginae "0" differant

Content deleted Content added
m r2.7.2) (automaton mutat: kk:Нөлkk:0 (сан)
No edit summary
Linea 1:
{{ScDub}}
{| align="right" id="toc"
!bgcolor=lightgrey| Nomina alia
|-
| '''zephirumzephyrum''' (-i, n.)
|-
| '''zerum''' (-i, n.)
|-
| '''zerus''' (-i, m.)
|-
| '''zero''' (indecl.)
|-
| '''nihil''' (indecl.)
Line 15 ⟶ 8:
| '''nulla''' (-ae, f.)
|}
 
''Zephyrum'', quoniam neque quantitatem neque ordinem indicat, non est proprie numerus, sed nota ad scribendos numeros secundum [[Numeri Arabici|rationem sic dictam Arabicam]].
 
'''Cifra''' {{victio|cifra|ae|f}} ([[lingua Arabica|Arabice]]: صفر ''ṣifr)'' est '''0''' [[numerus]] qui ''nihil'' in rebus [[mathematica|mathematicis]] significat. Numerus est quod inter [[unus|unum]] et unum negativum est. Adhibetur in [[numeri Arabici|numeris Arabicis]] locumtenens; exempli gratia, ''310'' significat tres centurias, unam decadem, et nullas unitates.
 
==Etymologia==
 
Nomen zephyri, ad indicandam Latine numerorum notam, primum apparuit anno 1202, auctore Leonardo Pisano. Convertebat nomen Arabicum "sifr" (صفر), quod nihil aliud est quam nomen zephyri deformatum. Zephyrus ergo non fuit conversio, sed restauratio antiqui nominis in pristinum statum.
 
Apud veteres Graecos et Romanos, [[Zephyrus]] (etiam Favonius dictus) erat nomen venti cuiusdam, qui flat ex occasu solis. Ventus pluvius et vehemens. Progrediente tempore, zephyrus indicabat quemlibet ventum, etiam ventum lenem et auram.
 
Apud Arabes, nomen "sifr", quod a zephyro originem ducit, idem valebat atque inane vel vacuum. Forte spectabat formam notae (0), quae est circulus vacuus (vel vento plenus). Sed respicit potius ipsam notae significationem, quae nullam rem numerat.
 
== Historia ==
Hic numerus ignotus erat [[Roma antiqua|Romanis]], quorum [[numeri Romani|systemati numerorum]] non locumtenente opus erat. In [[Calendarium Gregorianum|calendario Gregoriano]] et [[Calendarium Iulianum|calendario Iuliano]], 0 non repraesentat annum: [[1|1 p.C.n.]] sequitur [[1 a.C.n.]].
 
[[Roma antiqua|Romani]], quorum [[Numeri Romani|ratio scribendi numeros]] spectabat quantitatem vel ordinem, non noverunt notationem zephyri.
[[Babylonia|Babylonii]] cifra primi usi sunt, ante [[300 a.C.n.]]. Eius cifra fuit [[Fasciculus:Zephirum_babylonium.png|12px|cifra 0 Babylonice]] sive cuneus duplex, et tantummodo adhibita est locum tentum. Palaeograece etiam cifra fuit, fortasse mutuata a Babyloniis, cum forma [[Fasciculus:Zephirum_graecum.png|27px|cifra 0 Palaeograece]], in seriis aetatibus simili ō litterae.
 
[[Babylonia|Babylonii]], ante annum [[300 a.C.n.]], primi zephyrum notaverunt: [[Fasciculus:Zephyrum_babylonium.png|12px|cifra 0 Babylonice]]. Apud quos etiam apparuit cuneus duplex. Antiquissimi Graeci etiam habuerunt notationem suam, forte a Babyloniis sumpta: [[Fasciculus:Zephyrum_graecum.png|27px|cifra 0 Palaeograece]].
[[Religio Christiana|Christianis]] [[Medium Aevum|mediaevalibus]] qui Latine scribere potebant non cifra fuit, sed ''nulla'' usi sunt in epactis{{dubsig}} ad diem [[Pascha]]lem computandum. Primae tres epactae erant “nulla”, “xi”, et “xxii”, e.g. apud [[Dionysius Exiguus|Dionysium Exiguum]], in [[525]]. Circa [[725]], [[Beda]] aut socius suus ''N'' littera (pro “'''n'''ulla”) usus est inter alios numeros Romanos in tabula epactarum.
 
[[Religio Christiana|Christianis]] [[Medium Aevum|mediaevalibusMedio aevo]], [[Religio Christiana|christiani], qui Latinelingua scribereLatina potebantutebantur, non cifranomen fuitzephyri aut cifrae, sed ''nulla''nullius usi sunt in epactis{{dubsig}}adhibuerunt ad diem [[Pascha]]leme computandum in epactis{{dubsig}}. Primae tres epactae erant “nulla”, “xi”, et “xxii”, e.g. apud [[Dionysius Exiguus|Dionysium Exiguum]], in anno [[525]]. Circa annum [[725]], [[Beda]] aut socius suus littera ''N'' littera (pro 'nulla re''n'''ulla”) usus est inter aliosceteras Romanas numerosnumerorum Romanosnotas in tabula epactarum.
 
[[India|Indi]] cifra in arithmetica usi sunt. [[Brachmacottus]] in [[628]] de proprietatibus cifrae scripsit. Eo tempore cifra ut numerus iam adhibita est in [[Cambodia]]; posteaquam in [[Sinae|Sinis]] et apud [[Religio Islamica|Musulmannos]] hic numerus inventus est, iniens [[Europa]]m in [[saeculum 12|saeculo 12]].
 
Nomen ''zephirumzephyri'' adhibitum est a [[Leonardus Pisanus|Leonardo Pisano]] in ''[[Liber Abaci|Libro Abaci]]'' ([[1202]]), qui inter primos libros Latine scriptos numeros Arabicos tractantes est.
 
[[Indi Americani|Americani]] ante [[Christophorus Columbus|Columbum]] cifra usi sunt a [[saeculum 4 a.C.n.|saeculo 4 a.C.n.]]
 
==Usus==
 
Secundum Arabicam rationem, nota zephyri aut sola apparet ad indicandam nullam rem aut aliis notis iungitur ad indicandam sive quantitatem sive ordinem alicuius rei.
 
Praeterea, apud linguas recentiores nota et nomen zephyri:
* indicat absentiam quantitatis;
* apparet aliquando ut primum elementum seriei;
* est punctum a quo coepit scala quorundam mensurae instrumentorum.
 
==Bibliographia==
 
*[[Ioannes D. Barrow|Barrow, John D.]] [[2001]]. ''The Book of Nothing.'' Vintage. ISBN 0-09-928845-1.
*Diehl, Richard A. [[2004]]. ''The Olmecs: America's First Civilization.'' Londinii: Thames & Hudson.