|
patronus= contra [[venenum]]; contra veneficam; agricolae; [[Europa]]; machinatores civiles; moribundi; febris; calculus felleus; [[Germania]]; morbi inflammatorii; aedificator italicus; morbus renalis; monachi; scholastici|}}
'''Sanctus Benedictus de Nursia''' (circa [[480]]–circa [[547]]) pater [[monachus|monachorum]] occidentalium, [[Nursia]]e natus est circa annum [[480]], cum gemina [[Scholastica]]. Pater erat notus vir Romanus, eiusdem civitatis, et in pueritia certe gavisus est omniaomnibus bonabonis illaeillius provinciae. Romam missus ad studia facienda, vidit vacuitatem pompae mundi. Fugit in [[Sublaqueum]], et ibi vixit vitam magnae paupertatis in caverna, vestitus a monacho Romano, qui etiam ei cibum dedit, in habitu monastico. Tribus annis ibi in silentio vivens, Deo artius se univit, et sibi virtutem vicitsibi paravit. Cum iam fulsit sanctitate, electus est in abbatum monasterii localis; sed ibiibidem eius disciplina monachis non placuit monachis, quare tentaverunt eum veneficare. Fugiens, reversitrevertit in cavernam, sed multi, desiderantes vitam austeram et devotam sequi, eum secuti sunt, et ibi duodecim parva monasteria erexit et ibi conscripsit suam sanctam [[Regula Sancti Benedicti|regulam]], quae usque ad hodie adhibetur a milibus monachorum per totam orbem. Sua regula nota est pro [[temperantia]]: non quaerit mortificare monachos super ordinem, sed bene sciens naturam humanam, quaerittemptat personam formare per vias orationis, laboris, et obedientiae. Vita Sancti Benedicti non omnibus placuit, et varii invidiosi deob eius fama,famam quaesierunt eum diffamare. Nolens eis respondere, emigravit in [[Mons Cassinus|Montem CasinumCassinum]], ubi novum monasterium fundavit, et ubi monachi [[Ordo Sancti Benedicti|Benedictini]] adhuc vivunt. Ibi mortuus et sepultus est, et honoratur a multis filiis spiritualibus, et a tota ecclesia, tam in oriente quam in occidente.
[[Papa]] [[Pius XII]] eo [[Encyclica Epistula]] ''[[Fulgens Radiatur]]'' die [[21 Martii]] [[1947]] millesimo quadringentesimo anno iubilaei [[mors|mortis]] tempore promulgata dicavit.
|
