Quantum redactiones paginae "Sanctius II (rex Castellae)" differant

'''Sancius''' ''Strennus'' apellaturappellatur ([[Hispanice]] ''Sancho II el Fuerte'') fuit rex Castellae [[27 Decembris]] [[1065]] - [[7 Octobris]] [[1072]], Legionis [[1072]] et [[Regnum Galaeciae|Gallaeciae]] [[1070]]-[[1072]].

[[Ferdinandus I (rex Castellae)|Ferdinandus I]] regna sua divisit apud filios. Sancius primogenitus aceppitaccepit patriam patris (Castella) dum fratres ei acepperuntacceperunt regna quaquae pater subiegit: [[Alphonsus VI (rex Castellae)|Alphonso]] Legionem et [[Garcia I (rex Gallaeciae)|Garciae]] Gallaeciam.

Patre defuncto, Sancius bellum gessit anno [[1068]] adversus sobrinos suos [[Sancius IV Garciae filius (rex Navarrae)|Sancius IV Navarrae]] et [[Sancius I (rex Aragoniae)|Sancius I]]. Hoc bellum [[Bellum Trium Sanciorum]] apellaturappellatur. Cum hoc bello, Castella incorporavit ceteras terras Navarrae. Vir praeclarissumus, [[Rodericus Didaci]] vel Rodericus Campidoctoris, cum Sancio pugnavit.

Anno [[1072]], coronato rege Castellae Legionisque, relinquebat singulam urbem [[Semore]] (Hisp. ''Zamora''). Semore recta est a Urraca, soror Sancii, quae Alphonso iuvit. Sancius Semorem obsedit, sed eques insidiosus Samoris, Vellidus Dolfus{{dubsig}} apellaturappellatur, regi mendacia finxit. Tunc cum rege circiter moeniae Samoris, Vellidus Sancium trasfixit cum pilo.