Quantum redactiones paginae "Angkor Wat" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
Linea 52:
Templum Angkor Wat neque his temporibus neque postea iacebat omnino desertum: factum est igitur fanum [[Buddhismus|Buddhisticum]], sicut etiam hodie manet. Sub hac specie formam monumenti in tabula geographica minutissime depinxit peregrinator [[Iaponia|Iaponicus]] [[Shimano Kenryo]], qui anno circiter 1635 visitavit. Sed locum "indigenis illius regni inhabitabilem" et "refugium [[gekkota|gekkotorum]] animaliumque ferocium" describit Marcellus de Ribadeneira, qui insuper, traditionem "istorum paganorum" referens, "gentem alienam hanc urbem restituturam" ait.<ref>[[Marcellus de Ribadeneira]], ''[[Historia de las islas del archipielago]]'' {{Google Books|yu2hjoOH0KYC|lib. 2 cap. 26 [p. 187]}}</ref><ref group="t">''Y es cosa maravillosa que ninguno delos naturales de aquel reyno puede vivir alli, y anso solo es aquel lugar habitacion de savendijas y animales ferozes. Y tienen por tradicion aquellos gentiles, que aquella ciudad ha de ser redificada de gente estrangera.''</ref>
 
[[Fasciculus:Awatdevatasupperlevel01.JPG|thumb|left|[[Apsara]]e sive nymphae in muro exteriori "bibliothecae" borealis pictae]]
Id quod saeculo XIX et usque ad tempus nostrum evenit. Annis [[1860]]-1870 ibi venerunt [[Henricus Mouhot]] aliique viatores Europaei et Americani, a [[Thailandia|Siamia]] incipientes (Siamiae enim provincia [[Siem Reap]] eis annis tributa est) et in commentationibus ephemeridibusque descripserunt. Anno [[1866]] [[Indosina Francica|Indosinae Francicae]] flumen [[Mekong]] a [[Cochinchina]] navigantes [[Commissio Explorationis Mekong|Commissi Explorationis Mekong]] (''Commission d'Exploration du Mékong''), duce [[Ernestus Doudart de Lagrée|Ernesto Doudart de Lagrée]], historico [[Ludovicus Delaporte|Ludovico Delaporte]], photographo [[Aemilio Gsell]], Angkor Wat illi primi stylo scientifico describere et depingener coeperunt. Persuadente seu cogente gubernio Francico provincia Siem Reap, locis archaeologicis repleta, a Siamensibus tradita est ad regnum Cambosianum, quod regnum sub protectione Francica usque ad annum [[1953]] tenebatur. Eis annis conservatores eruditi, sub aegide [[Schola Extremi Orientis Francica|Scholae Extremi Orientis Francicae]], monumenta Yasodharapurae templumque Angkor Wat cognoscere et restituere laboraverunt. Libertate nacta, bellis ferocissimis tam Indosinico quam civili gestis, hodie Angkor Wat est monumentum Cambosiae celeberrimum, a [[periegesis|peregrinatoribus]] circiter 700&nbsp;000 unoquoque anno visitatum; inceptus internationalis [[APSARA]], e nymphis divinis appellatus, de conservatione vigilat.