Quantum redactiones paginae "Angkor Wat" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
+
Linea 34:
Ultra hunc tribunum porticus primus partibus exterioribus versus patet. Protypi lapidi [[arenites|arenitae]] exarati, solis luce inter columnas huius porticús variatim illuminati, 2 metris alti, ad 600 metra longitudinis extendunt. Res partim ex [[carmina epica|epicis]] [[litterae Sanscriticae|Sanscriticis]], partim e bellis regni [[Cambosia]]ni extrahuntur. Oportet iter ad dextram partem suscipere itaque protypos ad murum interiorem positos ordine iusto inspicere. Primis protypis [[Proelium apud Kurukṣetram commissum|proelium apud Kurukṣetram]] mythicum quod [[Pandavi|Paṇḍavi]] contra [[Kauravi]] pugnaverunt, in ''[[Mahabharatum|Mahābhārato]]'' narratum, depingitur, morsque [[Balaramus|Balarāmi]] et victoria [[Krsnus|Kṛṣṇi]] morituri. Ad angulum meridioccidentalem videntur historiae e ''[[Ramayanum|Rāmāyaṇo]]'' extractae, et imprimis proelium quo [[simia]]e contra daemones pugnaverunt. Mox describitur exercitus regis Cambosiensis [[Suryavarmanus II|Suryavarmani II]], templi conditoris, rege ipso praeeminente; mox etiam iudicium [[Yamus|Yami]] fataque mortalium qui aut in triginta septem caelis remunerantur aut apud inferos suppliciis variis puniuntur. In ala huius porticús orientali [[oceanus lactis]] iussu [[Visnus|Viṣṇús]] a deis octoginta octo et a daemonibus novaginta duobus coagulatus (e carmine mythologico ''[[Bhagavatapuranum|Bhagavatapurāṇo]]'') monstratur, quae res inter protypos Cambosianos omnes optime confecta confitetur. In ala boreali videtur deus [[Krsnus|Kṛṣṇus]] qui daemonem [[Banus|Banum]] devincit, moxque proelium inter deos magnos Hinduicos et daemones. Ultimae scaenae e ''[[Ramayanum|Rāmāyaṇo]]'' extrahuntur: ibi reperimus pugna qua [[Ramus|Rāmus]] [[Ravanus|Rāvaṇum]] devincit uxoremque suam [[Sita|Sītā]] vindicat.
 
Inde ad forum templi maius advenitur, ubi stant duo aedificia pulcherrima "bibliothecas" dicta (sed an libri olim in illis aedificiis servabantur haud liquet). Medio foro surgit murus quadrangularis intimus, simplex et severus, quo suggestus templi secundus retinetur. Eo adscenditur per porticús cruciformes binos altiores ("aedificium mirandae nobilitatis"),<ref>"[http://www.larousse.fr/encyclopedie/divers/Angkor/105489 Angkor]" in ''[[Encyclopédie Larousse]]''</ref><ref group="t">''Le cloître cruciforme, qui unit les deux galeries inférieures, est une composition d'une étonnante noblesse''</ref> quorum unus aulam [[echo]]um continet, alter aulam mille [[Buddhus|Buddhorum]] (sed harum statuarum pars maior nondum servatur); intra videntur quattuor atria, piscinis accommodata. Inde igitur peregrinator ad suggestum secundum attingit, 100 metris latum, 115 metris longum, statimque videt porticum quadrangularem alterum qui ad partes interiores patet. Principes sacerdotesque, quibus solis ad hunc suggestum penetrare olim licuit, [[apsara]]s seu nymphas divinas fere mille et quingentas protypis saltantes et cantantes depictas admirabant, oceano lactis coagulato creatas.
 
Medio suggestu secundo vel foro minori, quattuor scalarum ascensionibus accessibilis, eminet suggestus tertius et intimus, 60 metris quadratus, 40 metris super foro minori surgens. Ad fastigia harum ascensionum portae quattuor aperiuntur, super quas eminent turres montanos quattuor iam longe visos. Medio suggestu iam videtur sanctuarium principale, olim lateribus quattuor apertum, olim imaginem sanctissimam protegens; supra hoc sanctuarium turris montanus medius et altissimus ab omni parte admiratur. Imago sacra saeculo XV, urbe ab inimicis capta, destructa est, sed sub fano in puteo profundissimo archaeologi recentiores vasa aurea divitissima reppererunt.
Linea 41:
Caput regni, a Suryavarmano II in urbe nova sua "quae est templum" positum, ibi brevi spatio temporis remanebat, iamque in his annis inimici e regno [[Champa]] orti, Cambosiam invaserunt, urbem Yasodharapuram anno 1177/[[1178]] expugnaverunt regemque interfecerunt. Rex igitur [[Jayavarmanus VII]], filius [[Dharanindravarmanus II|Dharanindravarmani]] (successoris Suryavarmano), religione [[Buddhismus|Buddhista]], qui regnum maiorum restituere laboravit, in alia regione urbana septentrioni versus caput novum multoque latius anno circiter 1200 construere iussit ubi vetus palatium regale iam stabat. Haec regio, mox muris longissimis cincta, nomine [[Angkor Thom]] (scilicet "urbs magna") hodie cognoscitur.
 
Angkor Wat autem haud oblita est. [[Zhou Da-guan]], legatus [[Sinae|Sinarum]], metropolim Yasodharapuram etiam florentem anno [[1296]] visitavit et de itinere suo commentarium scripsit. Angkor Wat (si eruditi recentes recte distinguunt) breviter describit: "Sepulchrum [[Lu Pan]] extra portam meridianam metropolis uno ''[[li (mensura)|li]]'' distans reperitur; circuitus eius decem ''li'' [scil. 5 chiliometris] demetitur. Ibi sunt plures centeni habitationum e lapide structarum."<ref>[[Zhou Da-guan]], ''[[Zhenla feng tu ji|De moribus Cambodiae]]'' ("Mémoire sur les coutumes du Cambodge" in ''Bulletin de l'Ecole française d'Extrême-Orient'' vol. 2 no. 2 (1902) pp. 123-177 [http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/befeo_0336-1519_1902_num_2_1_1117 ad p. 143]</ref><ref group="t">''La tombe de Lou Pan se trouve à environ un ''li'' en dehors de la porte du Sud et mesure à peu près dix ''li'' de tour. Il y a plusieurs centaines de maisonnettes de pierre.</ref> Ita iam saeculo XIII exeunte peregrinus monumentum Angkor Wat heroi suo, neque regibus Cambosianis, attribuebat: is enim Lu Pan fuit artifex Sinarum legendarius, [[Confucius|Confucii]] fere coaevus, deus tignariorum apud posteriores.
Angkor Wat autem haud deserta est. [[Zhou Da-guan]], legatus [[Sinae|Sinarum]], metropolim Yasodharapuram etiam florentem anno [[1296]] visitavit et de itinere suo commentarium scripsit.
 
FuitAngkor apudWat posterioresfuit locusa pietatissaeculo fere XV templum [[Buddhismus|BuddhisticaeBuddhisticum]].
 
c. 1600 : [[Marcellus de Ribadeneira]], ''[[Historia de las islas del archipielago]]'' {{Google Books|yu2hjoOH0KYC}} {{Google Books|3FOs-bVoxOQC}}
Linea 119:
* Falser, Michael. 2011. "[http://archiv.ub.uni-heidelberg.de/ojs/index.php/transcultural/article/view/9083 Krishna and the Plaster Cast. Translating the Cambodian Temple of Angkor Wat in the French Colonial Period]." ''Transcultural Studies.'' 2, pp. 6-50.
* [[Christophorus Pottier|Pottier, C.]] et J. Dumarçay. 1993. ''Documents topographiques de la conservation des monuments d'Angkor.'' Lutetiae: École Française d'Extrême-Orient
 
; Aliae encyclopaediae
* "[http://www.larousse.fr/encyclopedie/divers/Angkor/105489 Angkor]" in ''[[Encyclopédie Larousse]]''
 
== Nexus externi ==