Quantum redactiones paginae "Kalevala" differant

Content deleted Content added
m r2.5.4) (automaton addit: he:קלוולה
Xqbot (disputatio | conlationes)
m r2.7.3) (automaton addit: br:Kalevala; mutationes minores
Linea 1:
{{Vide discretivam|carmine epico}}
[[ImagoFasciculus:Gallen-Kallela The defence of the Sampo.png|thumb|right|[[Akseli Gallen-Kallela]]e pictura ''Defensio [[Sampo]]nis'']]
'''Kalevala''' poema epicum est ab [[Elias Lönnrot|Elia Lönnroto]] saeculo 19 collatum e poesi populare [[Finlandia|finnica]]. Poema epicum nationale Finniae probatur habeturque unum gravissimorum operum lingua finnica scriptorum. Maxime contulit Kalevala ad crescendum sensum nationalem finnicum vimque late ultra Finlandiam habuit. Editio prima huius operis anno 1835, secunda, quae nunc exemplar habetur, anno 1849 edita est. Utuntur carmina Kalevalae tetrametro trochaeico. Kalevala etiam in [[lingua Latina|linguam Latinam]] conversa est anno 1986.
== Argumentum ==
=== Prima de Väinämöine fabula ===
Cantus primus et alter: [[Prooemium]] sequitur fabula de natura mundi, qui ex ovo [[anas_anas (avis)|anatis]] ab [[Ilmatar]]e fracto oritur. Quae puella etiam [[Väinämoinen]] parit.
Tertius usque ad quintum cantum: Certamine cantorum victus Joukahainen saluti suae consulens Vainamoini sororem [[Aino]]nem despondet, ne ipse occidat. Quae autem senem exosa eum sibi appropinquare vetat seque aqua demergit.
 
Sextus usque ad decimum cantum: Vainamoinen iter facit in [[Aquilo_Aquilo (Kalevala)|PohjolaPohjolam]]m, pagum Borealem, ut filiam dominae Borealis petat. Joukahainen autem, ut sororem ulciscatur, equum Vainamoinis telo caedit, ille autem in mare incidit. Servatur ab [[aquila]] et portatur in Pohjolam. Ut saltem domum ire liceat, Vainamoinen dominae Louhi appellatae promittit fabrum [[Ilmarinen]] ei [[Sampo]]nem, pistrinum mirabilem, fabricatum iri, qua re perfecta fabrum filiam Borealem accepturum domina promittit. Domum reditus Vainamoinen Ilmarinen amicum carmine usus in Pohjolam mittit, ubi ille samponem efficit, filiam se dari non efficit.
=== Prima de Lemminkäine fabula ===
Undecimus usque ad quintum decimum cantum: Puer levis [[Lemminkäinen]] puellam Kyllikki ab insula Saari rapit, ut eam uxorem ducat. Brevi tempore post autem uxorem relinquit filiamque dominae Borealis petit. quae opera tria ei mandat: Alce [[Hiisi|Hiisorum]] occisa equo eiusdem loci domato cygnus caedendum erit, qui [[Tuonela]], flumine inferorum, natat. Ibi pastor, quem puer levis deriserat, eum necat corpusque eius dilaceratum flumini inicit. Signo quodam certior factus mater Lemminkainis Tuonelam contendit, partes corporis e flumine carpit, unguentis filio vitam reddit.
 
=== Altera de Väinämöine fabula ===
Cantus sextus usque ad vicesimum quintum: Väinämöinen navem edolare coepit ut Pohjolam naviget denuoque virginem Borealem petat. Carmina quaerens ad navem edolandam necessaria, postquam ex inferis frustra quesivit, tandem ventre magi mortui [[Antero Vipunen|Anteronis Vipunen]] invenit. Consilio Väinämöinis Ilmarini fabro a sorori Annikki prodito Ilmarinen quoque Pohjolam tendit. Virgo Ilmarinen eligit. Qui ea adiuvante opera plus quam humana efficit: agrum serpentibus plenum arat, ursum [[Tuoni|Tuonorum]], lupum [[Manala]]e, [[esox|esocem]] ingentem inferorum capit. Nuptiae habentur.
=== Altera de Lemminkäine fabula ===
Vicesimus sextus usque ad tricesimum cantum: Lemminkäinen indignatus, quod ad nuptias non vocatus sit, Pohjolam petit dominumque occidit. Fuga salutem petens insula considit, feminas confutuit, dum mariti eum fugent. Cum rediens domum propriam exustam invenerit, iterum Pohjolam ulturus petit, sed rebus infectis revertit.
=== Fabula de Kullervone ===
Tricesimum primum usque ad sextum cantum: [[Untamo]] [[Kalervo]]nem fratrem controversiae causa una cum genere omni occidit nisi feminam quandam gravidam, quae postea [[Kullervo]]nem parit. Quem Untamo servum Ilmarini vendit. Eius uxor eum pecudes pascere iubet, aspere tractat. Iniurias persecutus Kullervo boves in palludem, feras domum agit. Domina ab eis lacerata pastor e domo Ilmarinis fugerit. Parentes suos vivos, cum in eos incidit, non agnovit, sororem suam autem in stuprum illicit. Quae consanguinitate illustrata semet flumine demergit. Ipse domum Untamonis iracundus petit unumquemque occidit. Domum reversus suos etiam mortuos cognoscens Kullervo ferro incumbit.
 
=== Fabula de Ilmarine ===
cantus tricesimus septimus atque octavus: Ilmarinen uxorem maerens novam [[aurum|auro]] fabricatur. Aurea sponsa autem frigida est, qua de causa faber eam dimittit, filiam Borealem minorem frustra petit. De Pohjolae abundantia Sampone effecta Väinämöinen certiorem facit.
 
=== Tertia de Väinämöine fabula ===
Cantus tricesimus nonus usque ad quadragesimum tertium: Väinämöinen, Ilmarinen, Lemminkäinen Pohjolam navigant, ut Samponem rapiant. In itinere Väinämöinen [[esox|esocem]] ingentem occidit [[maxilla]]mque eius [[lyra]]m reddit. Ea canens Pohjolae gentem consopit. Samponem adepti socii fugiunt. Louhi autem experrectus semetipsam aquilam magnam reddit et cum exercitu socios assequitur. Eis proeliantibus Sampo frangitur.
 
Quadragesimus quartus usque ad nonum cantum: Louhi aegritudines atque ursum Kalevalam mittit, sidera celat, ignem rapit. Väinämöinen Ilmarinenque astra atque flammas recuperant.
 
=== Fabula de Marjatta ===
Quinquagesimus cantus: Marjattam virginem [[vaccinium|baca vaccinii]] gravidum facit. Puerum Väinämöinen capitis damnat, ille autem Väinämöinen oratione vincens rex [[Carelia]]e fit, aevum Kalevalense finit.
 
== Archetypi ==
Nonnullis fabularum [[archetypus|archetypos]] mythicos inesse patet. Qui fabulas Graecas vel Romanas ignorabant mythurgi Finnici, viros creabant [[Orpheus|Orpheo]] (Väinämöinen), [[Pygmalion]]i (Ilmarinen) partim similes.
 
== Vide etiam ==
* [[Elias Lönnrot]]
* [[Kanteletar]]
Linea 39:
* [[Tuomo Pekkanen]]
 
== Libri ==
*''Kalevala Latina, Carmen epicum nationis Finnorum ... transtulit'' [[Tuomo Pekkanen]]..., Helsinki: Societas Kalevalensis 1996
 
Linea 52:
[[be-x-old:Калевала]]
[[bg:Калевала]]
[[br:Kalevala]]
[[ca:Kalevala]]
[[cs:Kalevala]]