Quantum redactiones paginae "Bacchae" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
m ~
Linea 3:
{{Videdis|Bacchae (discretiva)}}
 
'''''Bacchae''''' ([[Graece]]: Βάκχαι), [[fabula]] [[Euripides|Euripidea]], est ultimum documentum tragoediarum[[tragoedia]]rum classicae aetatis nobis traditarum. Euripide anno [[406 a.C.n.]] mortuo, haec tragoedia anno proximo (eodem die ac ''[[Alcmaeon (Euripides)|Alcmaeon in Psophide]]'' et ''[[Iphigenia Aulidensis]]'') in [[Dionysia|Dionysiis]] data primas tulit — nimistulit—nimis sero quidem, ut auctorem tantas clades certaminum passum iam satisfaceret.
 
[[Fasciculus:William-Adolphe Bouguereau (1825-1905) - The Youth of Bacchus (1884).jpg|thumb|''Iuventus Bacchi'' a [[Gulielmus Adolphus Bouguererau|Gulielmo Adolpho Bouguereau]] anno [[1884]] depicta.]]
 
== De condicionibus fabulae ==
Narrat Euripides in ''Bacchis'' de [[Dionysus|Dionyso]] iuvene, qui in propinquos suos mortales infestus per Asiam[[Asia]]m [[Thebae (Graecia)|Thebas]], [[caput (urbs)|caput]] [[Boeotia|Boeotorum]], pervenit, ut domum [[Cadmus|Cadmi]] ulcisceretur, quod se potius nothum quam deum ducerent. Nam [[Iuppiter]] quondam adamaverat [[Semele|Semelam]], filiam Cadmi, eamque fecit praegnantem; [[Iuno]] autem, quae hunc amorem haud approbabat, Semelae persuasit, ut [[Iuppiter|Iovem]] rogaret in omni nitore divinitatis se ostendere. Quo facto, Semela per incuriam Iovis periit fulgure combusta, sed Iuppiter partum immaturum in femore posuit, ut filium Iunonem[[Iuno]]nem celaret. Neque [[Agaue (mythologia)|Agaue]], soror Semelae, neque alii propinqui Dionysum, credebant filium esse Iovis.
 
== De scaena fabulae ==
Fabula Thebis agitur ante Cadmeam seu domum regiam, quam Cadmus propter aetatem in dominium [[Pentheus|Penthei]] filii AgauesAgaves novique regis tradiderat. In media scaena positum est monumentum Semelae, prope quod ruinae aedificiorum flamma Iovis usque fumantium videntur. Etiam [[Dirce]] fons et [[Ismenus]] fluvius in conspectu sunt. Umbrae [[Cithaeron]]is montis procul translucent.
 
== Argumentum fabulae ==
Dionysus, qui etiam Bacchus et Bromius et Euhius et Iacchus in hac fabula appellatur, in scaenam primus prodit, ut quis sit et quam ob rem Thebas venerit narret: Se ex Asia venisse, ut divinitatem suam Thebis vindicaret sacrosque ritus introduceret; se, antequam Graeciam perveniret, a [[Lydia (regnum)|Lydia]] profectum [[Phrygia]]m, [[Persis|Persia]]m, [[Bactria]]m, [[Media]]m, [[Arabia]]m visitavisse.
 
[[Fasciculus:Dionysus Qingdao beer.jpg|thumb|left|Dionysus [[cerevisia]]m [[Tsingtao|Tsingtaoënsem]] proferens. (Museum braxatorium Tsingtaoënse.)]]
Linea 108:
Possumus fabulam etiam ea ratione aspicere, quid spectatores Athenienses de Dionyso senserint quidque de illo deo tractari exspectaverint. Vini inventor largitorque certe valebat, nec Dionysus sine maenadibus cogitari poterat. In summa, deus maxime ambiguus habebatur.<ref>Bierl (1991).</ref>
 
== Bibliographia ==
* Bierl, Anton F. Harald. [[1991]]. ''[[Dionysos]] und die griechische Tragödie: Politische und «metatheatralische» Aspekte im Text.'' Tübingen: Narr.
* Leinieks, Valdis. [[1996]]. ''The City of Dionysus: A Study of [[Euripides]]' Bakchai.'' Stuttgart: Teubner.
Linea 119:
* Versnel, Hendrik S. [[1990]]. ''Inconsistencies in Greek and Roman religion, I: Ter unus. Isis, Dionysos, Hermes: Three Studies in Henotheism''. Leiden: Brill.
 
== Editiones et commentarii ==
* Diggle, James, ed. [[1994]]. ''Helena, Phoenissae, Orestes, Bacchae, Iphigenia Aulidensis, Rhesus.'' Euripidis Fabulae, 3. Oxford: Clarendon Press.
* [[E. R. Dodds|Dodds, Eric R.]], ed., comm. [[1960]]. ''Bacchae.'' Editio 2a. Oxford: Oxford University Press.
Linea 125:
* Seaford, Richard, introd., ed., comm. [[1996]]. ''Euripides, Bacchae.'' Warminster: Aris & Phillips.
 
== Notae ==
<div class="references-small"><references /></div>
 
== Nexus externi ==
{{Vicifons|el:Βάκχαι|Βάκχαι}}