Scripta Vedica ab anno 2000 a.C.n. usque ad annum 500 a.C.n. composita et [[Induismus|Induismi]] posteri incrementi fundamentum sunt. Quattuor libri qui [[Vedae]] vocantur sunt: ''Rig Veda[[Rigveda]]'', Yajus Veda''[[Yajurveda]]'', Sama Veda,''[[Samaveda]]'' et ''Atharva Veda[[Atharvaveda]]'';, e quibus primi tres graviores putantur. Liber unusquisque quattuor habet genera scriptorum: hymnos, ritus, meditationes, et mysticam philosophiam. Vedae non scripti a singulo auctore, sed per saecula multa collecti sunt a innumerabilibus personis. Offerent igitur Vedae prospectum historiae et culturae Indicae huius aetatis. In eis diversae res continentur, et philosophiae diversae et diversae religiosae fides. Libri qui [[Upanishad]]es dicuntur et qui pars Vedarum sunt doctrinas continent philosophicas. Lingua Sanscrita quae in Vedis versatur prisca est et “Lingua Sanscrita Vedica” vocatur et nonnulla fragmenta obscura manent interpretatione sine commentariorum auxilio. Lingua Sanscrita Vedica similitudinem habet [[Lingua Avestana|Linguae Avestanae]], in qua [[Zoroastrianismus|Zoroastrianismi]] scripturae scribuntur.
== Litteratura Epica ==
Ab XII saeculo usque ad saeculum II a.C.n., opera magna scripta sunt litteraturae epicae, litteraturaeaut, Indicaeut ipsi dicunt, ''itihāsa'' (scilicet "res gestae"): ''[[Mahabharata]]'' et ''[[Ramayana]], quae ''itihaasa'' Sanscrite dicuntur, quod "res quae erant" significat. Opera ambo a multis generationibus hominum oratorie tradita et amplificata sunt. Saeculo circiter II a.C.n., tandem scripta sunt.
