Quantum redactiones paginae "Verbum (generale)" differant
Content deleted Content added
mNo edit summary |
No edit summary |
||
Linea 3:
'''Dictio''' est terminus grammaticus quem Giraldus Odonis primum definivit saeculo decimo quarto<ref>Saeculo decimo quarto primum adhibitus in libro ''Logica'' quem scripsit [[Giraldus Odonis]], magister Franciscanus; apud Google books confer [http://books.google.com.tw/books?id=E4oN6d0HwcAC&pg=PA242&lpg=PA242&dq=dictio+verbum+nomen&source=bl&ots=TFFrUml19r&sig=B0t9xCETuTwiN6adjLTOaI6uEf0&hl=en&sa=X&ei=GZnyT9fMIqSimQXgpY2nCQ&redir_esc=y#v=onepage&q=dictio%20verbum%20nomen&f=false ''Opera Philosophica'' Geraldi quae Lambertus Marie de Rijk edidit: liber secundus]</ref> ut singulo termino omnem quem loquitur nominet qui singulatim in [[sententia|sententis]] adhibetur et proprium habet sensum.<ref>De sensu videlicet lexicali agitur. Exempli causa, ''lupus'' et ''lupi'' eundem habent sensum lexicalem, cum vi autem grammatica differant.</ref> Ex saeculo quinto Latine dictiones [[spatium|spatiis]] inter se separatae scribi solent.
Dictio potest esse: [[nomen]], [[verbum]], [[adverbium]], [[praepositio]]nem, etc.. Qua re sensu impreciso Latine solet dictiones appellari [[pars orationis|orationis partes]]. Eadem autem dictio potest et parte nominis et verbi fungere (e.g. Anglice ''love'') , vel et parte adverbi et praepositionis (e.g. Latine ''versus'' et ''contra''). Sensu quoque impreciso (e.g. in [[Genesis|Libro Bibliorum Sacrorum Genesis]] Latine dictio solet appellari ''verbum'', sed verbum sensu stricto appellat specialem partem orationis quae quandam actionem vel statum subiecti statuit, quod oportet a aliis partibus orationis distinguere.
== De dictione definienda ==
| |||