Quantum redactiones paginae "Eurydice" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
No edit summary
Linea 17:
[[Publius Vergilius Maro|Vergilius]] est qui primus de nuptiis et morte Eurydices narravit;<ref>Verg. ''[[Georgica]]'' 4.453–527.</ref> eum secutus [[Publius Ovidius Naso|Ovidius]] eundem mythum rettulit parva varietate ornatum.<ref>[[Publius Ovidius Naso|Ov.]] ''[[Metamorphoses (Ovidius)|Met.]]'' 10.1-63 & 11.1-84.</ref> Summa mythi haec est:
 
: Eurydice, Orphei nupta, cum [[Aristaeus|Aristaeum]] amaturientem fugeret in prato, a serpente percussa mortua est lamentantibus [[Dryas|dryadibus]] (Vergilius) aut [[Nereis|nereidibus]] (Ovidius). Orpheus deinde ad inferis descendit cantu citharaque suis [[Pluto (deus)|Ditem]] et [[Persephone|Proserpinam]] adfecturus, ut uxorem suam ad superos redire sinerent. Domini inferorum reditum polliciti sunt ea quidem condicione, ne, antequam ad superos pervenissent, Orpheus retrorsum adspiciatadspiceret. Qui quidem facere nequivit, quin oculos in maritam suam pone sequentem coniceret. Quo facto evenit, ut Eurydice evanesceret.
 
Utrum hanc fabulam ex fonte quodam Graeco sumpserit Vergilius, an ipse conscripserit, incertum est. Maass (1895: 295-296) dicit Vergilium ex [[Philetas|Phileta]] hunc mython sumpsisse; sed Norden (1934: 506) Vergilium putat scripto quodam ad Orphei ad inferos descensum ({{Polytonic|Κατάβασις εἰς Ἅιδου}}) pertinenti usum esse fonte. Mythus Eurydices etiam a scriptoribus Graecis saeculi I/II p.C.n. narratur. [[Bibliotheca (Apollodorus)|Pseudo-Apollodorus]] (saec. I/II) eandem fabulam summatim describit:<ref>''Bibliotheca'' 1.3.2.</ref>
 
: {{Polytonic|Ἀποθανούσης δὲ Εὐρυδίκης τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, δηχθείσης ὑπὸ ὄφεως, κατῆλθεν εἰς Ἅιδου θέλων ἀνάγειν αὐτήν, καὶ Πλούτωνα ἔπεισεν ἀναπέμψαι. Ὁ δὲ ὑπέσχετο τοῦτο ποιήσειν, ἂν μὴ πορευόμενος Ὀρφεὺς ἐπιστραφῇ πρὶν εἰς τὴν οἰκίαν αὑτοῦ παραγενέσθαι· ὁ δὲ ἀπιστῶν ἐπιστραφεὶς ἐθεάσατο τὴν γυναῖκα, ἡ δὲ πάλιν ὑπέστρεψεν}} ('[Orpheus], Eurydice muliere sua serpentis morsu mortua, eam deducturus ad inferos descendit, Plutonemque flexit ad remissionem. Qui autem pollicitus est se id facturum ea condicione, ne Orpheus iter faciens se converteret, priusquam in domum suam pervenisset. Hic autem incredulus conversus mulierem adspexit, quae tunc reversa est').
 
Utrum hanc fabulam ex fonte quodam Graeco sumpserit Vergilius, an ipse conscripserit, incertum est. Maass (1895: 295-296) dicit Vergilium ex [[Philetas|Phileta]] hunc mython sumpsisse; sed Norden (1934: 506) Vergilium putat scripto quodam ad Orphei ad inferos descensum ({{Polytonic|Κατάβασις εἰς Ἅιδου}}) pertinenti usum esse fonte.
 
 
Line 29 ⟶ 32:
 
== Bibliographia ==
* Heurgon, J. (1932). Orphée et Eurydice avant Virgile. ''Mélanges d'Archéologie et d'Histoire'' 49: 6-60.
* Maass, Ernst W. (1895). ''Orpheus. Untersuchungen zur griechischen, römischen, altchristlichen Jenseitsdichtung und Religion''. München: Beck.
* Norden, Eduard (1934) Orpheus und Eurydike. Ein nachträgliches Gedenkblatt für Vergil. ''Kleine Schriften'' (hrsg. Hans Kytzler), 468-532.