Quantum redactiones paginae "Ipomedon" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Linea 1:
'''''Ipomedon''''' est [[fabula romanica]] [[Anglonormannice]] ab [[Hugo de Rotelande|Hugone de Rotelande]] saeculo XII scripta ante annum fere 1190. Alia fabula Hugonis, titulo ''[[Protheselaus]]'', patrono [[Gilbertus Baderon filius|Gilberto Baderon filio]], domino [[Monemuta]]e, dicata est, qui anno 1191 seu paulo antea mortuus est.
Eo tempore quo fabulam suam composuit auctor, qui ter se nomine pleno ''Hue de Rotelande'' nuncupat (v. 33 etc.)<ref>Numeri versuum ad editionem Holden (1979) relevant</ref> in vico [[Credenhill]] [[Herefordiensis comitatus]] habitabat: ''A Credehulle a ma meisun'' (v. 10571). Res nonnullae huius temporis in textu referuntur, inter quas [[obsidio Rotomagi (1174)|obsidio Rotomagi]] a rege [[Ludovicus VII (rex Franciae)|Ludovico VII]] anno [[1174]] conducta (vv. 5351-5352); rex [[Cambria|Cambricus]] "''Ris''", scilicet [[Rhys ap Gruffydd]] (v. 8942). Nomen scriptoris [[Gualterus Map|Gualteri Map]], fortasse Hugonis amici, in textu reperitur: ''Sul ne sai pas de mentir l'art Walter Map reset ben sa part'' (vv. 7185-7186). Nomen cuiusdam "''Huge de Hungrie''", mulierum seductoris, Hugone Herefordiae canonico attribuitur, qui et ille socius fuerit auctoris.
Nomina personarum huius fabulae praecipue e poësi anteriori ''[[Roman de Thebes]]'' ("Fabula Thebarum") retracta esse censentur, quae anno circiter 1150 in aula [[Henricus II (rex Angliae)|Henrici II]] et [[Alienora Aquitaniae|Alienorae]] ab auctore quodam [[Pictaviensis|Pictaviensi]] composita erit. Historia autem neque ex hac, neque e fabulis [[Christianus de Trecis|Christiani de Trecis]] (sicut Kölbing crediderat),<ref>Kölbing (1889), sed cf. Gay (1917)</ref> neque aliunde derivatur, sed fere e novo ab Hue de Rotelande confecta est. Protagonista Ipomedon eques, amore principissae captus, apud eam officium pincernae, nomine suo celato, suscepit; ad virtutem suam monstrandam res admirabiles in terris longinquis perficere vult; mox reditus in certamina tridua, nomine etiamnunc celato, praecellit; sub simulatione dementis pricipissam contra monstra tria defendit; se tandem revelat eamque in matrimonium ducit.<ref>James M. Garnett in ''American Journal of Philology'' vol. 10 (1889) pp. 348-352</ref> Haec res interdum stylo parodico et iocoso enarratur, interdum libidinose:
::''Quant si beaus out les membres tuz,''<br />
Versiones variae in [[lingua Anglica media]] confectae sunt. Versio in oratione soluta, titulo ''The Life of Ipomydon'', a [[Robertus Copland|Roberto Copland]] saeculo XV exeunte confecta, a [[Wynkyn de Worde]] impressa est.▼
::''K'en dites vus de cel desuz,''<br />
::''Ke nus apelum le cunet?''<br />
::''Je quit qe asez fut petitet:'' (v. 2267-2270).<ref>Cf. ''[http://www.anglo-norman.net/ The Anglo-Norman Dictionary]'' s.v. "[conet]"; J. H. Marshall in ''Modern Language Review'' vol. 77 (1982) p. 196</ref>
"Si tam formosa habet omnia membra, quid dicitis de illa re inferiori quam "cunnum" appellamus? Credo eum satis parvulum esse."
▲Versio ad [[lingua Francogallica antiqua|linguam Francogallicam antiquam]] leviter accommodatam saeculo XIII medio ab anonymo confecta est e qua fragmentum servatur.<ref>Livingston (1942)</ref> Versiones variae in [[lingua Anglica media]] confectae sunt.<ref>Vide ''[[Ipomadon]]''</ref> Versio in oratione soluta, titulo ''The Life of Ipomydon'', a [[Robertus Copland|Roberto Copland]] saeculo XV exeunte confecta, a [[Wynkyn de Worde]] impressa est.
{{Opus Monemutense}}
| |||