Quantum redactiones paginae "Edgarus Howard Sturtevant" differant

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 13:
Iam a puero Edgarus Sturtevant avum suum quem valde dilectum habebat vestigiis persequi voluit. Utrum [[theologia]]e an linguarum classicarum studia eligeret, deliberavit. Arbitratus denique ad linguas sibi maiorem indolem esse, primum linguae Latinae studia iniit, quippe qui iam in schola praeparatoria hanc linguam degustaverit. His signis Sturtevant academicae vitae curriculum iniit. Post dissertationem non multum scripsit, sed inter annos 1910 et 1913 seriem quattuor symbolarum de Graecorum nominum [[Morphologia|formatione]] protulit.<ref>Sturtevant (1910; 1911; 1913).</ref> Exeuntibus annis 1910 duo libros edidit, ''Linguistic change'' (1917) et ''The pronunciation of Greek and Latin'' (1920).<ref>Sturtevant (1917) et Sturtevant (1920). Ambo recentioribus substituti sunt: hic altera editione anno 1940 prolata, ille libro nova inscriptione praedito (Sturtevant 1947).</ref> Sturtevant etiam tres edidit comoedias, primo [[Publius Terentius Afer|Terentii]] ''[[Andria]]m,''<ref>P. Terenti Afri ''Andria''. New York: American Book Company, 1914.</ref> deinde [[Titus Maccius Plautus|Plauti]] ''[[Mostellaria (Plautus)|Mostellariam]]''<ref>T. Macci Plauti ''Mostellaria''. New Haven: Yale University Press, 1925.</ref> et ''[[Pseudolus (Plautus)|Pseudolum]].''<ref>T. Macci Plauti ''Pseudolus''. New Haven: Yale University Press, 1932. Hunc librum Sturtevant adiuvantibus Francisco (Frank) E. Brown, Frederico (Frederick) W. Schaefer, Iohanne (John) P. Showerman edidit.</ref>
 
Sturtevant de libris et symbolis linguam Hetthaeam tractantibus praesertim notus fuit (et est). Iam quinquagenarius erat, cum symbola anno 1925 scripta, lingua Hetthaea qua propinquitate cum [[Linguae Indoeuropaeae|linguis Indo-Europaeis]] coniuncta sit, quaesivit et ipse respondit: Hetthaeam talem testari antiquitatis gradum, ex quo illam aliasque linguas [[Linguae Anatolicae|Anatolicas]] intellegi possit sororitate quadam cum [[Lingua Protoindoeuropaea|lingua Proto-Indo-Europaea]] coniunctam esse. Quae cogitatio hypothesis sive [[theoria Indo-Hetthaea]] appellatur.<ref>Sturtevant (1925: 173); amplius Sturtevant (1926); perfectius Sturtevant (1933).</ref> Libro ''A comparative grammar of the Hittite language'' (1933) Sturtevant cum alia tum hanc profert rationem inductivam: in scriptione Hetthaea, [[Consonans muta|mutarum]] geminatione potestatem mutae voce carentis indicari, cum mutae vocabilissonorae potestas uno tantum signo consonantali indicetur.<ref>Sturtevant (1933: 73-83).</ref> Quae descriptio postea nomine [[Lex Sturtevant|legislex Sturtevant]] appellata est. Deinde chrestomathiam Hetthaeam<ref>Sturtevant & Bechtel (1935).</ref> sive scriptorum Hetthaeorum lectiones ac glossarium<ref>Sturtevant (1936).</ref> edidit. Post hos artis libros de [[Theoria laryngalium|laryngalibus]] Indo-Hetthaeis disseruit libro ''The Indo-Hittite laryngeals'' inscripto,<ref>Sturtevant (1942).</ref> quod opus quidem hodie vix ab ullo linguisticae Indo-Europaeae perito adprobatur. Anno 1947 e prelo exiit liber ''An introduction to linguistic science'' inscriptus,<ref>Sturtevant (1947).</ref> quo librum 30 annis ante scriptum suppleret.<ref>Sturtevant (1917).</ref>